11 Σεπτεμβρίου μπήκαν προφανώς οι Δίδυμοι Πύργοι. Η live μετάδοση του αεροπλάνου που έπεσε πάνω στον δεύτερο πύργο, το κέντρο της μητρόπολης και φυσικά η εκατόμβη θυμάτων έπαιξαν όλα μαζί ρόλο σε αυτό. Καθόλου τυχαίο ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου έμεινα γνωστές και ως απλά «Δίδυμοι Πύργοι».
Η Αλ Κάιντα όμως είχε προγραμματίσει τέσσερις επιθέσεις εκ των οποίων οι τρεις βρήκαν τον στόχο τους με την τέταρτη -και τελευταία χρονικά- να αποτυγχάνει χάρη στις προσπάθειες των επιβατών. Μιλάμε για την περίφημη United Airlines 93.
Επρόκειτο για μια εσωτερική πτήση των Ηνωμένων Πολιτειών που μετέφερε επιβάτες από το αεροδρόμιο Newark International στο Νιού Τζέρσεϊ προς το Διεθνές Αεροδρόμιο του Σαν Φρανσίσκο στην Καλιφόρνια. Η πτήση εκτελούνταν από την αεροπορική εταιρεία United Airlines και τελικά δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό της.
Η συγκεκριμένη πτήση θα ήταν το τέταρτο χτύπημα των τρομοκρατών. Σκοπός των τελευταίων ήταν να ρίξουν το αεροπλάνο σε κάποιο κυβερνητικό κτήριο (με πιθανότερο στόχο το Καπιτώλιο). Με τον τρόπο αυτό, η Αλ Κάιντα θα πετύχαινε τον επικοινωνιακό θρίαμβο που θα επιθυμούσε. Να χτυπήσει δηλαδή κτίρια δηλαδή που συμβόλιζαν την οικονομική (Δίδυμοι Πύργοι), τη στρατιωτική (Πεντάγωνο) και την πολιτική (Καπιτώλιο) ισχύ των ΗΠΑ. Δεν τα κατάφερε ποτέ.
Το χρονικό της αεροπειρατείας
Σαρανταέξι λεπτά μετά την απογείωση, οι αεροπειρατές μπήκαν στο πιλοτήριο, αφού σκότωσαν έναν επιβάτη, και πήραν τον έλεγχο του αεροπλάνου. Συγκεκριμένα το αεροπλάνο άρχισε να το πιλοτάρει ο Ziad Jarrah, που είχε εκπαιδευτεί ως πιλότος κατά τον σχεδιασμό της τρομοκρατικής επίθεσης, αλλάζοντάς του πορεία. Ο Jarrah θεωρείται και ο ηγέτης της ομάδας. Την ίδια στιγμή, οι υπόλοιποι τρομοκράτες μάζεψαν τους επιβάτες στο πίσω μέρος του αεροσκάφους.
Με κάποιον τρόπο εκείνοι κατάφεραν να τηλεφωνήσουν σε συγγενείς τους, σε φίλους αλλά και στις αρχές. Υπολογίζεται ότι έγιναν συνολικά 37 κλήσεις από διάφορους επιβάτες ή μέλη του πληρώματος. Εξ αυτών 12 άνθρωποι κατάφεραν να έρθουν σε επαφή και να δώσουν πληροφορίες περί του τι συνέβαινε στην πτήση. Πολύ γρήγορα, ουσιαστικά μέσα σε λίγα λεπτά, όλοι είχαν καταλάβει τον λόγο της αεροπειρατείας.
Ένας από τους επιβάτες που επικοινωνούσε με τη γυναίκα του έμαθε για το τι είχε συμβεί στο World Trade Center. Τότε κατάλαβε ακριβώς τι συνέβη, είναι χαρακτηριστικό ότι μονολόγησε σοκαρισμένος «Θεέ μου, είναι επίθεση αυτοκτονίας». Εξάλλου, η συγκεκριμένη αεροπειρατεία ξεκίνησε στις 9:28, σε ώρα δηλαδή που οι δύο επιθέσεις στους Δίδυμους Πύργους είχαν ήδη πραγματοποιηθεί.
Ο επιβάτης, ονόματι Tom Burnett, φρόντισε άμεσα να ενημερώσει τους ομήρους που ήταν γύρω του σχετικά με το τι είχε συμβεί στους Δίδυμους Πύργους και στο Πεντάγωνο αλλά και το τι επρόκειτο να συμβεί στη δική τους πτήση. Στην επόμενη κλήση που έκανε στη σύζυγό του ισχυρίστηκε ότι ο ίδιος και μία ομάδα άλλων επιβατών είχαν καταστρώσει ένα σχέδιο για το πώς θα ξαναέπαιρναν τον έλεγχο του αεροπλάνου.
«Παιδιά είμαστε έτοιμοι; Φύγαμε»
Στις 09:57, 29 λεπτά την έναρξη της αεροπειρατείας, οι επιβάτες, έχοντας πρώτα ψηφίσει για την επόμενη κίνησή τους, επιτίθενται στους τρομοκράτες. Οι τρομοκράτες που βρίσκονταν στο πιλοτήριο κατάλαβαν τι συνέβαινε περίπου ένα λεπτό αργότερα, με τον Jarrah να ρωτάει «Συμβαίνει κάτι; Μάχη;».
Tην ίδια στιγμή ο Edward Felt κάλεσε τις αρχές από το κινητό του ζητώντας πληροφορίες. Στην κλήση αυτή φαίνεται ότι ο Felt ανέφερε ότι άκουσε μία έκρηξη και έβλεπε καπνούς σε ένα μέρος του αεροσκάφους. Οι επιβάτες ήταν πολύ κοντά στο να μπουν στο πιλοτήριο και να πάρουν πίσω τον έλεγχο του αεροπλάνου.
Ο Jarrah ξεκίνησε τότε να κάνει ελιγμούς μόνο και μόνο για να πλήξει την ισορροπία των εξεγερθέντων επιβατών. Στις 9:58:57 έχει καταγραφεί να λέει προς κάποιον ή κάποιους «Θέλουν να μπουν εδώ μέσα, κράτα… κράτα από μέσα… κράτα». Ένα λεπτό μετά ο Jarrah άλλαξε τακτική και άρχισε να ανεβοκατεβάζει απότομα το αεροπλάνο πάνω-κάτω.
Αυτό δεν εμπόδισε τους επιβάτες να συνεχίσουν τις προσπάθειες να σπάσουν την πόρτα. Στο voice recorder του αεροπλάνου μέσα σε ένα διάστημα λίγων δευτερολέπτων ακούγονται φωνές, κάποιος να βγάζει επιφωνήματα πόνου. Πιθανόν ήταν ένας εκ των αεροπειρατών που βρίσκονταν έξω από το πιλοτήριο και ο οποίος είχε δεχτεί την επίθεση από τους επιβάτες.
Στις 10:00 ο Jarrah σταθεροποίησε το αεροπλάνο και 5 δευτερόλεπτα αργότερα ρώτησε «Αυτό ήταν; Να το τελειώσω;». Ένας άλλος τρομοκράτης του απάντησε «Όχι, όχι ακόμα. Όταν έρθουν όλοι, τότε θα το τελειώσουμε». Τότε ο Jarrah, προφανώς συμφωνώντας, άρχισε και πάλι να κάνει απότομους ελιγμούς πάνω-κάτω. Ένας επιβάτης ακούγεται να φωνάζει «Στο πιλοτήριο! Αν δεν πάμε, θα πεθάνουμε».
Με εξουδετερωμένο τον φρουρό στην πόρτα, οι επιβάτες χρησιμοποίησαν ένα τραπέζι ως πολιορκητικό κριό και χτύπαγαν με αυτό την πόρτα του πιλοτηρίου. O Jarrah ξαναρωτάει τι πρέπει να κάνει και μετά από λίγο ακούγεται ένα τζάμι να σπάει και μία ήρεμη φωνή να λέει στα αγγλικά «σήκωσέ το». To αεροπλάνο τότε συντρίβεται σε ένα χωράφι, στην Pennsylvania, περίπου 20 λεπτά πριν φτάσει στη Washington.
Ακόμα και σήμερα υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ συγγενών και αρχών σχετικά με το αν οι επιβάτες κατάφεραν να μπουν στο πιλοτήριο. Η επίσημη έρευνα του αμερικανικού κράτους καταλήγει στο ότι «οι αεροπειρατές διατηρούσαν τον έλεγχο του αεροσκάφους αλλά μάλλον έκριναν ότι οι επιβάτες ήταν δευτερόλεπτα μακριά». Πολλοί όμως ακούγοντας τα ηχητικά πιστεύουν ότι οι επιβάτες σκότωσαν έναν από τους τρομοκράτες και πάλεψαν με τους άλλους για τον έλεγχο το αεροσκάφους.
Ο αντίκτυπος στις ΗΠΑ
Υπήρχε μία βασική διαφορά που είχε η τέταρτη αεροπειρατεία σε σχέση με τις τρεις που είχαν προηγηθεί στο πλαίσιο των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες, οι επιβάτες της πτήσης 93 είχαν επικοινωνία με το έδαφος αλλά και γνώση για την μεγάλη εικόνα τον επιθέσεων. Αυτό είχε σαν άμεσο αποτέλεσμα την πλήρη κατανόηση του τι βίωναν και τελικά οδήγησε στην άμεση ενεργοποίηση τους.
Μέχρι στιγμής παραμένει άγνωστος ο λόγος της καθυστέρησης αυτής η οποία ουσιαστικά μπορεί να μην ήταν σωτήρια όχι φυσικά για τους επιβάτες του αεροπλάνου (δυστυχώς έχασαν όλοι τη ζωή τους) αλλά για όσους βρίσκονταν στα κυβερνητικά κτήρια που λογικά θα έπλητταν οι τρομοκράτες (είτε ήταν το Καπιτώλιο είτε ο Λευκός Οίκος).
Η παρέμβαση των επιβατών και η μάχη σώμα με σώμα με τους τρομοκράτες οδήγησε τελικά στην πτώση του αεροπλάνου στα χωράφια και όχι μέσα στην πόλη της Washnington. Ακόμα και αν οι αρχές, εκμεταλλευόμενες την καθυστέρηση, πρόλαβαν να εκκενώσουν τα κυβερνητικά κτήρια κανείς δεν ξέρει τι θα μπορούσε να συμβεί αν το αεροπλάνο έφτανε στην πόλη από την οποία απείχε ελάχιστα.
