O επίσημος μάγος της Νέας Ζηλανδίας, δηλαδή πιθανότατα ο μόνος μάγος του πλανήτη που ήταν δημόσιος υπάλληλος επί 23 συναπτά έτη, παύθηκε. Όπως αναφέρθηκε “η πόλη ξεκινά ένα νέο τουριστικό και διαφημιστικό προσανατολισμό, που θα αντανακλά τις διάφορες κοινότητες μας και θα παρουσιάζει μια ζωντανή, ποικιλόμορφη και σύγχρονη πόλη που θα είναι ελκυστική για τους κατοίκους, τους επισκέπτες, τις επιχειρήσεις και εξειδικευμένους οικονομικούς μετανάστες“.
Ο Wizard of New Zealand παύθηκε από τα καθήκοντα του στο Δήμο πόλης Christchurch, στα 88 του χρόνια, μετά 23 χρόνια ενσήμων.
Ο κατά κόσμον Ian Brackenbury Channell, ο οποίος υπήρξε εκπαιδευτικός, κωμικός, μάγος και πολιτικός είχε συμβόλαιο με την πόλη Christchurch. Σε αυτό αναφερόταν ως υποχρέωση του “να προωθεί την πόλη, μέσω μαγικών ενεργειών και άλλων υπηρεσιών που είναι σε μαγικές”, για το ποσό των 16.000 δολαρίων το χρόνο. Στα 23 χρόνια που διήρκεσε το συμβόλαιο, πήρε συνολικά το ποσό των 368.000 δολαρίων.
Μετά τον πρώτο χρόνο των υπηρεσιών του, ο Δήμος αποφάσισε πως τελικά δεν χρειαζόταν τις υπηρεσίες του. Του το ανακοίνωσε, αλλά ανακάλεσε, μετά τις διαμαρτυρίες του κοινού. Το 1982, τον έκτο χρόνο των εργασιών του, η New Zealand Art Gallery Directors Association (ένωση διευθυντών γκαλερί τέχνης) δήλωσε πως ο γνωστός πια, ως Wizard είχε γίνει ζωντανό έργο τέχνης. Το 1990 ο τότε πρωθυπουργός της χώρας, Mike Moore έθεσε θέμα να γίνει Μάγος όλης της χώρας. Στο επίσημο έγγραφο ο πρωθυπουργός είχε γράψει πως “ανησυχώ που δεν έχει όλο το έθνος στη διάθεση του τη μαγεία σας. Προτείνω να εξεταστεί επειγόντως η πρόταση μου να γίνετε ο μάγος όλης της Νέας Ζηλανδίας, της Ανταρκτικής και των σχετικών υπεράκτιων περιοχών. Αναμφίβολα θα προκύψουν επιπτώσεις στα ξόρκια, τις ευλογίες, τις κατάρες και όλα τα άλλα υπερφυσικά θέματα που είναι πέραν της αρμοδιότητας των απλών Πρωθυπουργών”.
Τι έκανε όλα αυτά τα χρόνια ο Wizard
Ο Channell γεννήθηκε στο Λονδίνο (4/12/1932), όπου σπούδασε ψυχολογία και κοινωνιολογία (υπηρέτησε και στη βασιλική αεροπορία), πριν βρει δουλειά στο University of Western Australia, ως υπεύθυνος των προγραμμάτων τέχνης που είχαν. Το 1967 έγινε καθηγητής στο νέο τμήμα κοινωνιολογίας του University of New South Wales. Στις εξεγέρσεις των φοιτητών, δημιούργησε το κίνημα Action for love and freedom, που είχε ως στόχο τις μεταρρυθμίσεις. Την εποχή που περνούσε πραγματικά δύσκολα, οικονομικά έπεισε το τμήμα δραστηριοτήτων του Melbourne University, να τον διορίσει -αμισθί- ως “κοσμολόγο, ζωντανό έργο τέχνης και σαμάνο”.
Έπεισε και την Εθνική Πινακοθήκη της Βικτώριας να τον εκθέσει (το σώμα του) ως ζωντανό έργο τέχνης. Την ίδια περίοδο, η ειρηνική φοιτητική κοινωνία που είχε φτιάξει, έστειλε χρήματα στους Βιετκόνγκ. Μετά ίδρυσε το κόμμα Imperial British Conservative, για να παρέχει το αντίβαρο ‘στο διεθνή καπιταλισμό και τις διάφορες μορφές ναζισμού’. Το 1974 μετανάστευσε στην πόλη Christchurch της Νέας Ζηλανδίας και άρχισε να αναρριχάται στα αξιώματα της Καθεδρικής Πλατείας -την ‘καρδιά’ της πόλης.
Ο Δήμος επιχείρησε να τον συλλάβει, αλλά είχε γίνει ήδη πολύ δημοφιλής μέσω των δημόσιων ομιλιών του. Τότε άρχισε και τους χορούς της βροχής, κάθε φορά που υπήρχε ξηρασία στη Νέα Ζηλανδία ή την Αυστραλία. Με τη βοήθεια της τότε δημάρχου του Christchurch, Vicki Buck διοργάνωσε κονκλάβιο μάγων το 1995, με τους συναδέλφους του να τον βοηθούν στην κατασκευή ‘φωλιάς’ πάνω από τον πύργο της βιβλιοθήκης του πανεπιστημίου, από όπου ‘παρατηρούσε όσα γίνονταν και έκανε τα ξόρκια του, πριν τους μεγάλους αγώνες της ομάδας ράγκμπι της πόλης.
Το 1982 ήλθε η αναγνώριση από τη New Zealand Art Gallery Directors Association και ο διορισμός. Αρχικά πρόσφερε δωρεάν τις υπηρεσίες του. Από το Νοέμβριο έως το Πάσχα εμφανιζόταν από Δευτέρα έως Παρασκευή, μεταξύ 13.00 κα 14.00. Αυτό άλλαξε το 1998, όταν απέκτησε συμβόλαιο.
Μετά την ανακοίνωση για την απόλυση του, δήλωσε απογοητευμένος, αλλά καθησύχασε το κοινό του, βεβαιώνοντας πως θα συνεχίσει τις εμφανίσεις. Όλα τα χρόνια λάμβανε οικονομική υποστήριξη και από τη σύντροφο του.
Το 2009 έλαβε μετάλλιο από τη Βασίλισσα, ενώ προκάλεσε ουκ ολίγες εντάσεις για σχόλια που έκανε και αφορούσαν γυναίκες. Μεταξύ άλλων, έχει πει πως “οι γυναίκες είναι διαβολικές” και ότι “χρησιμοποιούν την πονηριά για να αποκτήσουν άνδρες. Τις αγαπώ. Τις συγχωρώ πάντα. Δεν έχω χτυπήσει κάποια ακόμα, γιατί κάνουν εύκολα μελανιές και μετά λένε τι συνέβη στους γείτονες και τους φίλους. Και μετά έχεις πρόβλημα”.