Καθώς ο Jay και η Kate Boyer και τα δύο τους παιδιά περπατούσαν προς έναν καταρράκτη σε μια ασυνήθιστα ζεστή μέρα του Ιουλίου στο χωριό Geiranger της Νορβηγίας, που βρίσκεται δίπλα σε ένα φιόρδ, αιφνιδιάστηκαν τόσο από τη θερμοκρασία των 32 βαθμών Κελσίου όσο και από τους επιβάτες του κρουαζιερόπλοιου που γεμίζαν το μονοπάτι, όπως είπε η κα Boyer, «σαν μυρμήγκια».

Το ζευγάρι από το Λος Άντζελες είχε επιλέξει τη σκανδιναβική περιοχή για τις οικογενειακές διακοπές του, αφού είχε αντιμετωπίσει τη ζέστη και τα πλήθη σε ένα ταξίδι στη νότια Ευρώπη.

«Αποφασίσαμε να κάνουμε αυτό το ταξίδι αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν θα έκανε ζέστη», είπε ο κ. Boyer, επισημαίνοντας την ειρωνεία να ταξιδέψουν κατά τη διάρκεια ενός καύσωνα. «Αλλά προφανώς δεν είμαστε οι μοναδικοί. Κάποιος εδώ μας είπε ότι υπάρχει μάλιστα ειδικός όρος για αυτό το είδος ταξιδιού».

Ο όρος είναι «coolcation» και αναφέρεται στον αυξανόμενο αριθμό ταξιδιωτών που αποφεύγουν τη ζέστη των παραδοσιακών καλοκαιρινών προορισμών και προτιμούν περιοχές με πιο δροσερό κλίμα.

Στην Ευρώπη, όσο οι καύσωνες προκαλούν πυρκαγιές στην Ισπανία και την Πορτογαλία, τα coolcations οδηγούν τους τουρίστες στις σκανδιναβικές χώρες. Αλλά σε μια περιοχή που υπερηφανεύεται για την περιβαλλοντική και κοινωνική βιωσιμότητα, η εξέλιξη αυτή προκαλεί τόσο ανησυχία όσο και ενθουσιασμό.

Ο τουρισμός στη σκανδιναβική περιοχή έχει αυξηθεί σημαντικά μετά την πανδημία. Το 2023, όλες οι σκανδιναβικές χώρες κατέγραψαν περισσότερες διανυκτερεύσεις από οποιαδήποτε άλλη χρονιά. Τον Ιούλιο, τα αεροδρόμια του Οσλο και της Κοπεγχάγης δέχθηκαν ρεκόρ αφίξεων.

Το κλίμα είναι ένας παράγοντας που συμβάλλει σε αυτή την αύξηση. Φέτος, η δημοτικότητα των δημοφιλών προορισμών της Μεσογείου μειώθηκε κατά 8%, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ταξιδιών. Απεναντίας, σύμφωνα με τη σκανδιναβική αεροπορική εταιρεία SAS, οι κρατήσεις από τη Γαλλία και την Ιταλία προς πόλεις της βόρειας Σουηδίας έχουν εκτοξευθεί κατά 50 έως 60%.

Οι σκανδιναβικές κυβερνήσεις είναι πρόθυμες να ενισχύσουν τον τουρισμό. Η Δανία, για παράδειγμα, στοχεύει να αυξήσει τις τουριστικές δαπάνες σε 200 δισ. κορώνες (περίπου 31 δισ. δολάρια) έως το 2030. Η Νορβηγία έχει επίσης φιλόδοξα σχέδια, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας 43.000 θέσεων εργασίας στον τουρισμό.

Οι αγροτικές περιοχές της Νορβηγίας, όπως το αρχιπέλαγος Lofoten, έχουν κατακλυστεί από επισκέπτες. Αυτό απασχολεί ιδιαίτερα τη Synnove Solemdal, διευθύντρια της Νορβηγικής Τουριστικής Ένωσης, η οποία συντηρεί μονοπάτια και καλύβες κοντά στο Geiranger. «Στη Νορβηγία, έχουμε πολύ έντονη την αίσθηση της ευθύνης απέναντι στη φύση», είπε. «Οι άνθρωποι μεγαλώνουν μαθαίνοντας πώς να τη χρησιμοποιούν και να την προστατεύουν. Ωστόσο οι άνθρωποι από άλλες χώρες μπορεί να μην έχουν αυτή τη γνώση».

Πέρυσι, η τουριστική αρχή ακύρωσε μια καμπάνια για ταξίδια στην ύπαιθρο λόγω ανησυχιών για το περιβάλλον. Αυτό το καλοκαίρι, ενέκρινε έναν τουριστικό φόρο 3% για διανυκτερεύσεις και επιβάτες κρουαζιέρας.

Το φιόρδ Geiranger, μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO, αποτελεί τουριστικό αξιοθέατο από την άφιξη των βρετανικών ατμόπλοιων το 1800. Σήμερα, όμως, ο μεγάλος αριθμός κρουαζιερόπλοιων, τουριστικών λεωφορείων και τροχόσπιτων που συνωστίζονται στο χωριό στην είσοδο του φιόρδ απειλούν το περιβάλλον.

Η Νορβηγία θα απαιτεί από τα κρουαζιερόπλοια που εισέρχονται στο φιόρδ να έχουν μηδενικές εκπομπές έως το 2032.

Για την Hedda Felin, θα χρειαστούν περισσότερα μέτρα για να επιτευχθεί η σωστή ισορροπία. Ως διευθύνουσα σύμβουλος της Hurtigruten, της εταιρείας που μεταφέρει τουρίστες κατά μήκος της δυτικής ακτής της Νορβηγίας, έχει παρακολουθήσει από κοντά αυτή την αλλαγή.

«Όλοι θέλουν να έρθουν τώρα», είπε. «Αλλά φτάνουμε σε ένα σημείο καμπής».

Ως σύμβουλος της νορβηγικής κυβέρνησης, θα ήθελε να δει τη χώρα να αντιστέκεται σε τάσεις όπως το «coolcation» υπέρ μιας πιο βιώσιμης προσέγγισης.

Το σημαντικό, είπε, «είναι να εξαπλωθεί ο τουρισμός, έτσι ώστε να καλύπτει όλη τη χώρα — και όλο το χρόνο».

Διαβάστε ακόμη: