Η δημόσια πρόταση της EURONEXT για την ΕΧΑΕ αποτελεί μια ιστορική τομή που βάζει επιτέλους τέλος σε μια μακρόχρονη περίοδο ντροπής, αδράνειας και παρασκηνίου στο ελληνικό χρηματιστήριο.
Μια αγορά που θα έπρεπε να είναι εργαλείο ανάπτυξης και διεθνούς εμπιστοσύνης, έχει καταντήσει για χρόνια πεδίο μηχανορραφιών, μικροπολιτικής και προσωπικών εξυπηρετήσεων.
Ευτυχώς, αυτή η εποχή φαίνεται να φτάνει στο τέλος της.
Ο Υπουργός Οικονομικών, Κυριάκος Πιερρακάκης, αξίζει συγχαρητήρια.
Δεν δίστασε να συγκρουστεί με κατεστημένα συμφέροντα και να επιτρέψει μια λύση που μπορεί να μεταμορφώσει ριζικά το τοπίο.
Η στήριξή του στη δημόσια πρόταση της EURONEXT, παρά τις αντιδράσεις και τα ενοχλημένα βλέμματα από τον εγχώριο χρηματιστηριακό πυρήνα, σηματοδοτεί μια στροφή στην κατεύθυνση της διαφάνειας, της λογοδοσίας και του εξορθολογισμού.
Είναι μια πράξη πολιτικής βούλησης και υπευθυνότητας.
Οι χαμένοι της αλλαγής
Η σφοδρή αντίδραση ορισμένων κύκλων δεν είναι τυχαία. Όσοι αντιδρούν, δεν το κάνουν επειδή ενδιαφέρονται για την ελληνική κεφαλαιαγορά. Το αντίθετο. Τους ενοχλεί πως χάνουν τον έλεγχο.
Ο Γιάννος Κοντόπουλος, επικεφαλής της ΕΧΑΕ, βλέπει την καρέκλα του να αδειάζει. Η παρουσία του έχει ταυτιστεί με την παρακμή, με αλλεπάλληλα λειτουργικά φιάσκα, με χαμένες ευκαιρίες και στρατηγική ανυπαρξία. Η πολυδιαφημισμένη «ψηφιακή μετάβαση» αποδείχθηκε επικοινωνιακό περιτύλιγμα, με τα πραγματικά προβλήματα να παραμένουν στο παρασκήνιο. Η διακοπή των συναλλαγών την ημέρα που η χώρα αποκτούσε επενδυτική βαθμίδα από τη Moody’s ήταν απλώς η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Ταυτόχρονα, πίσω από τις φωνές αντίστασης βρίσκονται και οι λεγόμενοι «παράγοντες της αγοράς». Χρηματιστές, μεσάζοντες, και πρόσωπα που για χρόνια κινούν τα νήματα στο παρασκήνιο, αντιδρούν σφοδρά επειδή βλέπουν τις προμήθειές τους – τα υπερκέρδη από ένα κλειστό, αδιαφανές σύστημα – να απειλούνται με εξαφάνιση. Δεν είναι το δημόσιο συμφέρον που τους ενδιαφέρει, αλλά η επιβίωση ενός μηχανισμού που τους εξασφάλιζε προνομιακή πρόσβαση, πληροφορία και έλεγχο. Οτιδήποτε κινείται προς την κατεύθυνση της εξυγίανσης και της διαφάνειας τους βρίσκει απέναντι, γιατί σημαίνει το τέλος ενός προσοδοφόρου παιχνιδιού.
Ο Αλέξης Πατέλης, πρώην οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού, παίζει το δικό του παιχνίδι. Οι πληροφορίες τον θέλουν να προσπαθεί να ελέγξει εκ των έσω το τρίγωνο “Χρηματιστήριο – Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς – Κυβερνητικοί Μηχανισμοί”, προωθώντας είτε πρόσωπο της επιλογής του είτε τον ίδιο για τη θέση της προέδρου στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Αν αυτό αληθεύει, τότε δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με πολιτική φιλοδοξία αλλά με μια ευθεία απειλή για την ανεξαρτησία των εποπτικών θεσμών της αγοράς.
Ποιον αφορά η «επιτυχία» της ελληνικής οικονομίας αν οι δομές παραμένουν έρμαια χειραγώγησης;
Η ώρα του τέλους: Το black-out ως συμβολισμός
Το black-out στο Χρηματιστήριο ήταν η αποτύπωση μιας αποτυχημένης στρατηγικής, ενός συστήματος που επιβίωνε με κουμπώματα, συμβιβασμούς και προσχηματική εποπτεία. Όλα φάνταζαν υποτονικά, προβλέψιμα, ασήμαντα, μέχρι που το σύστημα κατέρρευσε στη χειρότερη δυνατή συγκυρία. Την ημέρα που η Ελλάδα αποκτούσε επενδυτική βαθμίδα, η χρηματιστηριακή της αγορά δεν λειτουργούσε.
Ήταν το σημείο μηδέν. Και ίσως –όσο και αν ακούγεται παράδοξο– να ήταν και η αρχή μιας καινούριας εποχής. Το black-out σήμανε το τέλος της ανοχής. Το δημόσιο συμφέρον δεν μπορεί πια να θυσιάζεται για χάρη της διατήρησης μερικών θέσεων εξουσίας. Ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Το αφήγημα περί «τεχνικής δυσλειτουργίας» είναι τουλάχιστον προσβλητικό για την κοινή νοημοσύνη.
Η πρόταση της EURONEXT: Ευκαιρία και μονόδρομος
Η EURONEXT δεν είναι απλώς ο νέος μέτοχος. Είναι ένας θεσμικός παίκτης με διεθνές κύρος και εμπειρία στη διαχείριση αγορών σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η πρότασή της δεν αφορά απλώς την εξαγορά ενός ποσοστού. Αφορά την ανάληψη ευθύνης και την επανεκκίνηση του Χρηματιστηρίου με επαγγελματικά, τεχνοκρατικά και διαφανή κριτήρια.
Οι επικριτές της πρότασης μιλούν για «ξεπούλημα». Στην πραγματικότητα, αυτό που «ξεπουλήθηκε» όλα αυτά τα χρόνια ήταν η αξιοπιστία της αγοράς – με ευθύνη συγκεκριμένων προσώπων και κέντρων επιρροής. Η ανάληψη της ΕΧΑΕ από έναν ευρωπαϊκό όμιλο αποτελεί μια μορφή θεσμικής εξυγίανσης, με κανόνες, λογοδοσία και σαφή όρια. Ο έλεγχος της αγοράς πρέπει να ασκείται από τους θεσμούς, όχι από πρόσωπα με διασυνδέσεις και υπόγειες βλέψεις.
Το βάρος της επόμενης μέρας
Η ευθύνη τώρα ανήκει στην κυβέρνηση – και πρωτίστως στον Υπουργό Οικονομικών. Η παρέμβαση Πιερρακάκη ήταν καθοριστική και το timing της καίριο. Όμως η δουλειά δεν τελειώνει εδώ. Η αγορά χρειάζεται ένα σχέδιο ανασυγκρότησης, όχι απλώς μια αλλαγή προσώπων.
Χρειάζεται νέα διοίκηση με διεθνές προφίλ και εμπειρία, νέες υποδομές, σύγχρονες πλατφόρμες διαπραγμάτευσης, καθαρές γραμμές εποπτείας, και κυρίως, κουλτούρα επαγγελματισμού. Οι ημέρες των κολλητών, των αδιαφανών επιλογών πρέπει να τελειώσουν οριστικά.
Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς δεν μπορεί να είναι προθάλαμος για πολιτικά αποτυχημένους ή φιλοδοξούντες μνηστήρες της εξουσίας. Είναι ο θεσμικός φρουρός της αγοράς και πρέπει να στελεχωθεί με βάση αξιοκρατικά και διαφανή κριτήρια.
Η Κόπρος του Αυγεία πρέπει να καθαριστεί
Το ελληνικό χρηματιστήριο ήταν για χρόνια στάσιμο. Σαν βάλτος. Κι όταν δεν υπάρχει κίνηση, όταν δεν υπάρχει ανταγωνισμός, όταν οι ίδιοι και οι ίδιοι ελέγχουν τα πάντα, αυτό που απομένει είναι η στασιμότητα, η διαφθορά, η παρακμή.
Ο συμβολισμός είναι ισχυρός, η δημόσια πρόταση της EURONEXT είναι το νερό που καθαρίζει την κόπρο του Αυγεία. Είναι η αρχή ενός εξορθολογισμού, της επιστροφής των θεσμών στην ορθή τους λειτουργία.
Όμως χρειάζεται συνέχεια. Χρειάζεται πολιτική βούληση και επιμονή. Η επενδυτική βαθμίδα δεν είναι αυτοσκοπός. Είναι ευκαιρία. Και η χώρα μας πρέπει να δείξει ότι έχει τα εργαλεία – και τους ανθρώπους – για να την αξιοποιήσει.
Ο Χόλτερμαν, η οικογένεια Βαρδινογιάννη, η Alpha bank, η Optima, το Fit & Proper που δεν ήρθε, η μετοχική έξοδος από το εν δυνάμει project, η συγχώνευση των τραπεζών που δεν έγινε, η ανανέωση της θητείας Στουρνάρα στην ΤτΕ και η προσπάθεια αποδόμησης του Δένδια στο τρένο διάδοχης της ΝΔ!
Η σκληρή γλώσσα με τις σαφείς αιχμές του Άδωνι Γεωργιάδη προς τον Νίκο Δένδια, έναν από τους πιο ισχυρούς άνδρες της ΝΔ και πρώτο φαβορί για την διαδοχή Μητσοτάκη όποτε και αν αυτή πραγματοποιηθεί, δεν πρέπει να θεωρείται ούτε μεμονωμένη ούτε αποσπασματική αλλά είναι προφανές και πασίδηλο ότι εντάσσεται σε μια κεντρική πολιτική αποδόμησης του σοβαρού και ικανότατου πολιτικού ανδρός!
Και τούτο διότι μέσα από όλες ανεξαιρέτως τις δημοσκοπήσεις, ο Ν. Δένδιας απολαμβάνει τις πιο θετικές γνώμες, την εμπιστοσύνη και την αποδοχή της κοινωνίας, ενώ παράλληλα φέρει μεγάλη εκτίμηση από τα ισχυρά και υγιή εγχώρια επιχειρηματικά συστήματα.
Και τούτο πασιφανέστατα ενοχλεί τόσο τους κυβερνώντες όσο και τους αυτοαποκαλούμενους διαδόχους…
Στη λογική της αποδυνάμωσης του Ν. Δένδια εντάσσεται και ο έμμεσος εξαναγκασμός του Ολλανδού Χένρι Χόλτερμαν να εγκαταλείψει το σχέδιο περαιτέρω διείσδυσης στην Alpha bank και να κατέβει από το καράβι, με μεγάλα κέρδη και υπεραξίες αφενός, αλλά χωρίς να δοθεί η δυνατότητα να υλοποιηθεί το μελλοντικό και φιλόδοξο project σε δεύτερο χρόνο, της συγχώνευσης της Alpha bank με την Optima των Βαρδινογιάννηδων, μιας επιχειρηματικής οικογένειας που βρίσκεται σε άριστη σχέση και συνεργασία σε όλα τα επίπεδα με τον Χόλτερμαν ενώ παράλληλα και οι δύο ισχυροί επιχειρηματικοί πόλοι διάκεινται ευμενώς και με φιλική σχέση προς τον Ν. Δένδια!
Σε απλά λόγια, αν το επιχειρηματικό – τραπεζικό σχέδιο υλοποιείτο, τότε Βαρδινογιάννης και Χόλτερμαν ελέγχοντας την συγχωνευμένη συστημική τράπεζα, θα καθίσταντο τραπεζικά και χρηματοδοτικά περαιτέρω πανίσχυροι και τούτο θα είχε αντανάκλαση και στο πρόσωπο του εν δυνάμει διαδόχου της ηγεσίας στη ΝΔ!
Ωστόσο το πολυπόθητο Fit & Proper δεν ήρθε ποτέ, σε αντίθεση με την ταχύτητα που η ΤτΕ λειτούργησε σε άλλες περιπτώσεις!
Και εμφανίστηκε η πρόθεση του Γιάννη Στουρνάρα για Fit & Proper «την άλλη εβδομάδα», μόνο αφού ο Ολλανδός είχε ήδη πουλήσει και εγκαταλείψει το φιλόδοξο σχέδιο!
Και εντελώς συμπωματικά ο Γιάννης Στουρνάρας φέρεται να εξασφάλισε την τρίτη διαδοχική θητεία του στον κορυφαίο θεσμικό τραπεζικό θώκο στην χώρα…
Αποκάλυψη: Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, προσεγγίζει το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ ως αποτέλεσμα ενεργειών που προσομοιάζει με Εγκληματική Οργάνωση – Οι ανώνυμες καταγγελίες, «τα στόματα που άνοιξαν» και οι επισυνδέσεις με τους διαλόγους – φωτιά!
Μου λένε καλά πληροφορημένες πηγές που γνωρίζουν εκ των έσω πρόσωπα και πράγματα, ότι η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία στην διεξοδική και σε βάθος έρευνα που διενήργησε για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ με τις μαϊμού επιδοτήσεις, όπου εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα, υπουργοί, υφυπουργοί, τραπεζικά στελέχη, αλλά και επιχειρηματίες γνωστοί και άγνωστοι στο ευρύ κοινό, πέραν των νομίμων επισυνδέσεων και των διαλόγων – φωτιά μεταξύ των εμπλεκόμενων προσώπων στάθηκε σε μεγάλο βαθμό πρώτον σε ανώνυμες εμπεριστατωμένες καταγγελίες και δεύτερον σε προσωπικές μαρτυρίες ατόμων που είχαν εμπλοκή στην υπόθεση και αποφάσισαν να «ανοίξουν το στόμα τους»!
Υπό το πρίσμα αυτό η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία προσεγγίζοντας την υπόθεση με μεγάλη προσοχή και ακρίβεια, φέρεται να κατέληξε στο συμπέρασμα και την διαπίστωση ότι το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ πραγματοποιήθηκε από ομάδα επώνυμων και ανώνυμων προσώπων, με λειτουργία και δομή που προσομοιάζει σε Εγκληματική Οργάνωση!
Και η εκδοχή τούτη φέρεται να περιγράφεται και να αναλύεται ενδελεχώς στην σχετική δικογραφία που έχει κατατεθεί στην Βουλή προς διερεύνηση και λήψη των αποφάσεων!
Υπό την οπτική γωνία αυτή, η παραίτηση του πρώην Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκη Βορίδη από τον θώκο του Υπ. Μετανάστευσης και των τριών υφυπουργών Χατζηβασιλείου, Σταμενίτη και Μπουκώρου, πέραν της πολιτικής εκτόνωσης που επιδιώκεται, πρέπει να θεωρείται βέβαιον ότι ανοίγει τον ασκό του Αιόλου και προαναγγέλλει εξελίξεις!
Και καταδεικνύει στην πράξη ότι η «καραμέλα» της διαχρονικότητας και των παθογενειών που συνεχώς χρησιμοποιείται ως άλλοθι, υπερκαλύπτεται από τις τρέχουσες εξελίξεις, τα σκάνδαλα του σήμερα και τα ίδια τα γεγονότα που αναδεικνύονται στο φως της ημέρας …
Ο γηραιός εφοπλιστής Προκοπίου φέρεται να έχει βάλει collateral αντί του ποσού των 2,5 δισ., το ξενοδοχειακό συγκρότημα του Αστέρα Βουλιαγμένης που απέκτησε με 1 δισ. ευρώ (2,5 φορές πάνω από την αξία του!);
Κυκλοφορεί εσχάτως στην επιχειρηματική, εφοπλιστική και τραπεζική πιάτσα, ότι ο γηραιός εφοπλιστής Προκοπίου (που φέρεται να έχει αποκτήσει εμμονή με το Ελληνικό για αδιευκρίνιστους λόγους, σε βαθμό που ο Σπ. Λάτσης φέρεται να τον κατονόμασε προσωπικά στον πρωθυπουργό κατά την τελευταία επίσκεψη του στο Μ. Μαξίμου, την οποία αποκάλυψε μόνο το Radar), έβαλε collateral αντί του ποσού των 2,5 δις. ευρώ, το εμβληματικό ξενοδοχειακό συγκρότημα του Αστέρα Βουλιαγμένης που είχε αποκτήσει σχετικά πρόσφατα αντί του ποσού του 1 δις. ευρώ (2,5 φορές πάνω από την αξία του δηλαδή, για να καταλαβαίνετε!!!), προκειμένου να αποκτήσει ρευστότητα η οποία του χρειάζεται για να χρηματοδοτήσει κρίσιμες επενδύσεις που έχει πραγματοποιήσει, όπως για παράδειγμα τα καράβια που έχει αγοράσει από την Κίνα και την ώρα τούτη πλήττονται από την πολιτική Τραμπ και τους δασμούς που έχει επιβάλει!
Αληθεύει;
