Καλημέρα σας κυρίες και κύριοι. Το γύρισμα στη χρηματιστηριακή αγορά έγινε, επιτέλους, γιατί είχαν αρχίσει οι τριγμοί, να γίνονται πολύ ισχυρές σεισμικές δονήσεις σε πολλά εγχώρια χαρτοφυλάκια, θεσμικών και ιδιωτών. Οι ανησυχίες, πάντως, για τις οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις, διεθνώς και ειδικότερα σε Ε.Ε. και στη χώρα μας, παραμένουν…
O Ανδρουλάκης φοβάται μήπως η παρουσία του Χάρη Δούκα αποκαλύψει πόσο λίγος είναι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ
Να γνωρίζετε ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης που φοβάται και την σκιά του, δεν θέλει και να πάρει τόσο πολλούς πόντους ο Χάρης Δούκας διότι αμέσως θα φανεί το κενό του ανδρός.
Διότι ο Δούκας είναι καθηγητής και τεχνοκράτης, ήπιων τόνων και δεν είναι πολιτικάντης, όπως του λόγου του…
Κοινώς, ο Δούκας είναι καλός ως στρατιώτης αλλά μην μας καβαλήσει κιόλας, λένε οι Tαλιμπάν του Νικολάκη…
Στην Καλαμάτα για διαβιβαστής θα παρουσιαστεί ο Κασσελάκης – Θα πάει μετά παραμεθόριο όπως προβλέπεται;
Μου λένε ότι ο Κασσελάκης θα καταταγεί με την τελευταία ΕΣΣΟ του 2023 και συγκεκριμένα θα μπει στις 9 Νοεμβρίου στην Καλαμάτα στον στρατό ξηράς.
Από το ΚΕΝ Καλαμάτας συνήθως δίνεται η ειδικότητα του διαβιβαστή και μετά από εκεί κανονικά πας στην παραμεθόριο.
Όμως, όλα αυτά στα χαρτιά. Αν θέλει να κάνει σόου ο Στέφανος θα κάνει την εκπαίδευσή του εκεί, θα πλακώσουν τα κανάλια για μέρες και μετά θα έρθει Αθήνα κανονικά.
Η άνοδος και η πτώση του Πέτρου Δούκα μέσα σε 4 χρόνια
Ο Πέτρος Δούκας θα μείνει στην ιστορία της ΝΔ και της αυτοδιοίκησης για την απίστευτη άνοδο και πτώση του μέσα σε 4 χρόνια.
Οι 9.500 ψήφοι έγιναν 1.000 και οι Σπαρτιάτες τον κατέταξαν 5ο.
Οι τοπικές εφημερίδες αναφέρουν ότι δεν κάτι για την πόλη, όλο μεγαλεπήβολα σχέδια και φανφάρες και από ουσία τίποτα, τον είχε διαγράψει και η ΝΔ ένα φεγγάρι για τις αηδίες που έλεγε για τα χρήματα που έδιναν στους πυροπαθείς της Ηλείας… Δεν ήθελε και πολύ.
Σε περίπτωση που περνούσε ο Ζαχαριάδης στον δεύτερο γύρο το ΠΑΣΟΚ δεν θα τον στήριζε
Ξέρετε, στην πιάτσα λένε ότι αν είχε έρθει δεύτερος ο Ζαχαριάδης, ο Ανδρουλάκης θα είχε απαγορεύσει την στήριξη των ψηφοφόρων του Δούκα στον γλυκό και συμπαθή Κώστα. Νομίζω ότι δεν έχουν και πολύ άδικο…
Η αποτυχία του Χάρη Ρώμα στο Χαλάνδρι οδηγεί, δια χειρός Άδωνι, στην Αγαπητού!
Ο Χάρης Ρώμας δεν μπήκε στην δεύτερη Κυριακή για την διεκδίκηση του δήμου Χαλανδρίου η οποία είχε παραδοθεί για 4 χρόνια στον τζιχαντιστή ακροαριστερό Ρούσσο.
Η ΝΔ ήταν διχασμένη ανάμεσα στην Κρίστυ Αγαπητού και τον Ρώμα. Τελικά η Αγαπητού βγήκε δεύτερη.
Και τώρα ο Ρώμας, ο κολλητός του Πατούλη θα στηρίξει την Αγαπητού στο δεύτερο γύρο.
Όπως, μου λένε, ένας από αυτούς που έβαλαν το χεράκι τους για αυτή την ανώτερη πράξη αλληλεγγύης ήταν ο γνωστός Άδωνις…
ΧΑ: Η πτώση ανακόπηκε, μεγάλα ημερήσια κέρδη, ζητούμενο η καλή συνέχεια – Οι αγοραστές «βλέπουν» την 20η Οκτωβρίου
***Ο νόμος των αγορών επιβεβαιώθηκε, πως αλλιώς άλλωστε θα μπορούσε να συμβεί. Καμία αγορά δεν ανεβαίνει συνεχώς, ούτε πέφτει συνεχώς. Έτσι και στο ελληνικό χρηματιστήριο ήρθε η ώρα της αντιστροφής των καθοδικών τάσεων, που κόστισαν πολύ σε συνολική κεφαλαιοποίηση, φυσικά και σε εταιρική. Θα γύριζε κάποια στιγμή ο τροχός, ήτοι οι διαθέσεις των ξένων που ουσιαστικά κατευθύνουν τις τύχες της αγοράς με τις επιλογές τους. Όλοι περίμεναν την αντίδραση, κανείς δεν στοιχημάτιζε το πότε θα εκδηλωθεί. Και τώρα, μετά τη χθεσινή εκρηκτική άνοδο; Θα υπάρξει συνέχεια, ή θα δοκιμαστεί προσεχώς η αγορά με νέες διακυμάνσεις; Οι εντολές που έχουν μεγάλα γραφεία δείχνουν ότι, αρχικά τουλάχιστον, θα συνεχιστεί το αγοραστικό ενδιαφέρον σε όλα τα ισχυρά χαρτιά. Από και πέρα, παρά τις αισιόδοξες προβλέψεις, κανείς δεν στοιχηματίζει ότι τελείωσε ξαφνικά η ταλαιπωρία της αγοράς και οι απώλειές της. Ίσως, όμως, έχει τη σημασία της η επισήμανση φίλου και έμπειρου χρηματιστή ότι “η 20η Οκτωβρίου απέχει μόλις οκτώ (8) συνεδριάσεις”… Είναι η ημέρα που ο “S&P”, θα δημοσιοποιήσει πιθανότατα το καλό νέο της αναβάθμισης και από την πλευρά του, οπότε πιθανόν ισχύει το “λάβετε θέσεις”…
ΗΠΑ και Κίνα «μαζεύουν» και πριμοδοτούν τις επενδύσεις τους – Φτωχός συγγενής η Ε.Ε., λόγω Γερμανικού εθνικισμού
*** Από την ώρα που τυπικά και πρακτικά έλαβε τέλος η υπόθεση της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, οι ισχυρές οικονομίες επιδόθηκαν σε έναν πρωτόγνωρο αγώνα δρόμου, προκειμένου να προστατέψουν και να ενισχύσουν την εγχώρια παραγωγή τους, τις βιομηχανίες τους και το εμπόριό τους, με ξεχωριστή φροντίδα στα της πράσινης ενεργειακής μετάβασης και τις ανάλογες ενέργειες, που προσομοιάζουν, ίσως και να υπερτερούν ανάλογων ενεργειών στα χρόνια του βαθέως προστατευτισμού. Οι ΗΠΑ του Μπάιντεν, με ένα πρωτοποριακό και καλά μελετημένο και επιδοτούμενο πρόγραμμα επενδύσεων, ειδικά των ενεργειακών, άφησε πίσω της εποχή της διασποράς ανά την υφήλιο των αμερικανικών επιχειρήσεων και επενδύσεων και ουσιαστικά πριμοδοτεί με γενναία και μακρόπνοα κίνητρα, αλλά και χρηματοδοτήσεις τόσο τον επαναπατρισμό εθνικών της βιομηχανιών, όσο και κυρίως των επενδύσεων νέας γενιάς, με έμφαση στις “πράσινες” ενεργειακές επενδύσεις. Αλλά, το πιο σημαντικό όλων, είναι το γεγονός ότι πλέον δεν θα αποφασίζει κάθε Πολιτεία μόνη της, αλλά θα αποφασίζει η Ομοσπονδιακή κυβέρνηση, για κάθε επένδυση, για κάθε ενίσχυση. Τα “κεντρικά” θα έχουν τον συνολικό έλεγχο, ώστε να υπάρξει και το επιθυμητό αποτέλεσμα και να μην σπαταληθεί ούτε χρόνος ούτε χρήμα. Είναι τέτοια μάλιστα η αποδοχή αυτής της νέας στρατηγικής επενδύσεων των ΗΠΑ, που προκάλεσε τις αντιδράσεις τόσο της Ε.Ε., όσο και της Κίνας, που τις κατηγόρησαν για εκμαυλισμό και των δικών τους επιχειρήσεων, αρκετές εκ των οποίων ήδη έχουν μεταναστεύσει στις ΗΠΑ και φλερτάρουν με μεγάλες επενδύσεις.
*** Η Κίνα, βέβαια, απάντησε σχεδόν άμεσα, με το δικό της αντίστοιχο πρόγραμμα, καταργώντας περιορισμούς εισόδου ξένων επενδύσεων και παρέχοντας πρωτοφανείς διευκολύνσεις, όχι μόνο σε νεοεισερχόμενες ξένες επιχειρήσεις, αλλά και σε υφιστάμενες, που είχαν αρχίσει να σκέφτονται και άλλες επιλογές χωρών. Άλλωστε, οι λίγες αποφάσεις, που μπορούσαν να πάρουν οι κατά τόπους αρχές για νέες επενδύσεις, είχαν ήδη παύσει στα χρόνια της πανδημίας και διατηρήθηκαν κατά το μεγαλύτερό τους μέρος. Τώρα και τυπικά, πλην ουσιαστικά, το ρόλο αυτό έχει ειδική επιτροπή, που λογοδοτεί απευθείας στην κινεζική κυβέρνηση, οπότε το μοντέλο και εδώ είναι κατ’ ουσίαν το ίδιο με το αντίστοιχο των ΗΠΑ.
*** Και η Ευρωπαϊκή Ένωση; Εδώ, δυστυχώς, έχουμε για μία ακόμα φορά επανάληψη του ίδιου έργου, που βλέπουμε χρόνια τώρα σε συλλογικό επίπεδο. Κεφάλαια προς διάθεση υπάρχουν και μάλιστα πολλά, αλλά, ούτε συνολικός προσανατολισμός διάθεσής τους υπάρχει, ούτε προγραμματισμός. Είναι χαρακτηριστική η φράση κορυφαίου κοινοτικού στελέχους, που κλήθηκε να σχολιάσει τις διαφορές επενδυτικών προγραμμάτων Κίνας, ΗΠΑ και Ε.Ε., το οποίο διατηρώντας την ανωνυμία του, ούτε λίγο ούτε πολύ χαρακτήρισε “αστείο” και “εκτός τόπου και χρόνου”, αλλά και “ανερμάτιστο” το πρόγραμμα της Ε.Ε., σε σχέση με τα αντίστοιχα προαναφερόμενα. Προφανώς, ο εν λόγω παράγων γνωρίζει εκ των έσω πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις. Θα πρέπει σε αυτό το σημείο να επισημανθεί ότι ήδη υπάρχουν έντονες επικρίσεις από πολλούς ευρωπαίους επιχειρηματίες και ενώσεις επιχειρηματιών, που κατηγορούν την Ε.Ε. και τα εντεταλμένα όργανά τους, με πρώτη την Κομισιόν, ότι υιοθετούν ένα πρόγραμμα, γίνονται οι αντίστοιχες επενδυτικές προτάσεις, εγκρίνονται κάποιες από αυτές, συνοδευόμενες από ευχές επιτυχίας, αλλά απουσιάζει κάθε περαιτέρω έλεγχος στην πορεία υλοποίησης τους. Ενώ παράλληλα, εκκωφαντική είναι και η απουσία κάθε κοινωνικού κριτηρίου έγκρισης επενδύσεων, όπως πρωτίστως αυτού που έχει σχέση με τη δημιουργία νέων ποιοτικών θέσεων εργασίας, όπως θεσπίζει το αμερικανικό σχέδιο.
*** Ο πολύπειρος Ντράγκι επέμενε και επιμένει ότι το Ταμείο Ανάκαμψης πρέπει να συνεχίσει το ρόλο του, αλλά ειδικά για την “πράσινη ανάπτυξη” η Ε.Ε. χρειάζεται ένα ξεχωριστό Ταμείο. Το οποίο θα έχει τον συνολικό σχεδιασμό και τη συνολική επίβλεψη των έργων αυτής της κατηγορίας και όχι το κάθε κράτος-μέλος ξεχωριστά, όπως συμβαίνει τώρα. Θα βλέπει, για παράδειγμα, ποια projects έχει ανάγκη η Ελλάδα και έχοντας τη συνολική εικόνα στην ευρωπαϊκή επικράτεια, θα δίνει το πράσινο (κυριολεκτικά εδώ!) φως για την άμεση χρηματοδότησή του, εξετάζοντας βεβαίως και τις γενικότερες συνθήκες, ώστε να έχει και τα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Όλα καλά και ωραία σε επίπεδο επιχειρημάτων, αλλά χρειάζονται και κατ’ εξοχήν πολιτικές αποφάσεις, ώστε να αποκτήσει και η Ε.Ε. ένα συνεκτικό και συνάμα ελκυστικό πρόγραμμα επενδύσεων, το οποίο δεν θα διώχνει επενδύσεις, αλλά, τουναντίον, θα γίνει “κράχτης”, για κάθε εμβέλειας επένδυση, ξένη ή ευρωπαϊκή.
*** Το μέγα εμπόδιο, λοιπόν, παραμένει ο εδώ και πολλά χρόνια “Γερμανικός εθνικισμός”, ο οποίος εμποδίζει αυτή τη συνολική δράση της Ε.Ε. και των οργάνων της, με τις εκάστοτε κυβερνήσεις της χώρας, να ακολουθούν την πάγια εθνική πολιτική, που με απλά λόγια μεταφράζεται στο “εγώ είμαι η μεγάλη δύναμη, εγώ αποφασίζω, δε θέλω άλλους”. Τελευταίο πολύ δυσάρεστο αποτέλεσμα του ‘Γερμανικού εθνικισμού” , ήταν η μόλις προ δύο ημερών απόρριψη του φιλόδοξου και αρκετά ρηξικέλευθου προγράμματος Green Pool, ενταφιάζοντας τις ελπίδες αποσύνδεσης των απαραίτητων ενεργειακών επενδύσεων από τη γερμανική μέγγενη. Και αυτό μάλιστα σε μία περίοδο που η Ευρώπη, παρά το ότι βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση εφέτος από ότι πέρυσι σε σχέση με τα αποθέματα φυσικού αερίου, εντούτοις τα ενεργειακά κόστη και πάλι φοβίζουν ακόμα και τον σκληρότερο πυρήνα των Γερμανών βιομηχάνων, ειδικά της βαριάς βιομηχανίας. Δεν έχουν, λοιπόν, καθόλου άδικο όσοι αναφέρουν ότι η σημερινή εικόνα και κατάσταση στην Ε.Ε., θυμίζει την περίοδο με τα πακέτα Ντελόρ, το πως διατέθηκαν, την απόδοσή τους και κατασπατάληση κοινοτικών πόρων, με ελάχιστα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα, παρά μόνο με πρόσκαιρες και μικρές μετρήσιμες αποδόσεις.
Οι Έλληνες βιομήχανοι φοβούνται τις μακροπρόθεσμες συνέπειες του πολέμου Ισραήλ-Παλαιστινίων
*** Το ξαφνικό ξέσπασμα του πολέμου στη γειτονιά μας, μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων και η αγριότητα των μαχών που συνεχίζονται, έχουν δημιουργήσει έντονους προβληματισμούς και στους Έλληνες βιομήχανους. Δεν είναι ούτε ο φόβος μείωσης επενδύσεων και στις δύο οντότητες, οι οποίες έτσι κι αλλιώς είναι μηδενικές, ούτε ο φόβος μείωσης των ισραηλινών επενδύσεων στη χώρα μας, άλλοι είναι οι λόγοι ανησυχίας τους και δικαιολογημένα. Κατ’ αρχήν, σπάει ουσιαστικά η συμμαχία Ισραήλ-Σαουδικής Αραβίας, αλλά και άλλων αραβικών χωρών, που με τόσο κόπο είχαν βελτιωθεί τα δύο τελευταία χρόνια. Επιπλέον, η ουδέτερη Τουρκία, μπορεί σήμερα να παίζει έναν κάπως εξισορροπητικό ρόλο μεταξύ των δύο πλευρών, αλλά φοβίζει η προοπτική μιας Τουρκίας χωρίς τον Ερντογάν, καθώς οι φήμες για την υγεία του εντείνονται. Παράλληλα, με βάση το ίδιο σκεπτικό, κινδυνεύουν να μπουν και πάλι σε δοκιμασία οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, καθώς η χώρα μας πήρε ανοιχτά θέση υπέρ του Ισραήλ, ενώ οι συνομιλίες Ελλάδας-Τουρκίας για όλα τα θέματα (Αιγαίο, συνεργασίες, υποστήριξη ενταξης στην Ε.Ε. κλπ.) βρίσκονται σε κρίσιμη καμπή.
***Η δε θέση της Τουρκίας για ίδρυση παλαιστινιακού κράτους στη λογική των δύο κρατών, “ακουμπάει” στο πολύ ευαίσθητο εθνικά θέμα της Κύπρου, όπου η Τουρκία έχει μόνιμη θέση υπέρ της ύπαρξης δύο ξεχωριστών κρατών. Ένα σχόλιο μάλιστα γνωστού επιχειρηματία ότι αν οι Αμερικανοί παραμείνουν με το αεροπλανοφόρο τους δίπλα στις ακτές της εμπόλεμης περιοχής για μεγάλο διάστημα, υπάρχει ο κίνδυνος είτε αντιποίνων κάθε είδους (απο Ιράν, Συρία) από την εκεί παρουσία του, που θα προκαλέσει και πολεμική εμπλοκή του είτε της καθόδου και ρωσικού πολεμικού για αντιπερισπασμό, γεγονός που θα μετατρέψει τη σημερινή σύγκρουση σε τεράστιο κίνδυνο παγκόσμιας ανάφλεξης. Με λίγα λόγια, οι Έλληνες βιομήχανοι φοβούνται σοβαρή επιδείνωση της πολιτικής κατάστασης στη ΝΑ Μεσόγειο, που από μόνη της προμηνύει και σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις για πολλές γειτονικές χώρες, επηρεάζοντας σε σημαντικό βαθμό και τις επιχειρήσεις, ιδίως αν τα κόστη (ενεργειακά, μεταφορών κλπ.) πάρουν ξανά την ανιούσα. Θυμίζω μόνο ότι οι περιοχές της Αν. Μεσογείου και της ΝΑ Ευρώπης αποτελούν σημεία-«κλειδιά» για να γίνει η Ευρώπη πραγματικά ενεργειακά ανεξάρτητη. Ειδικότερα, μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, το ζήτημα της ενεργειακής ανεξαρτητοποίησης από το ρωσικό φυσικό αέριο οδήγησε στην υλοποίηση ενός πρότζεκτ που θα καλύπτει τις ανάγκες της νότιας Ευρώπης. Ο αγωγός Eastmed, που βρίσκεται ακόμα στο στάδιο του σχεδιασμού, θα συνδέει απευθείας τους ενεργειακούς πόρους της Αν. Μεσογείου με την ηπειρωτική Ελλάδα, μέσω Κύπρου και Κρήτης. Ο αγωγός θα μετέφερε φυσικό αέριο από τα υπεράκτια αποθέματα φυσικού αερίου της Θάλασσας του Λεβάντε στην Ελλάδα και σε συνδυασμό με τους αγωγούς Poseidon και IGB, στην Ιταλία και σε άλλες ευρωπαϊκές περιοχές. Τώρα, όλα αυτά βρίσκονται στον αέρα, εξού και οι φόβοι για τα ενεργειακά κόστη από τους βιομηχάνους μας εν προκειμένω, αλλά το θέμα θα έχει, δυστυχώς, ευρύτερες κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις.
Ενδιαφέρουν
*** Όλα τα deals, τα οποία είχαν αναγγελθεί ή προετοιμαζόταν στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της ΝΑ Μεσογείου ευρύτερα, ουσιαστικά “πάγωσαν”, αν δεν ματαιώνονται κάποια τουλάχιστον οριστικά, μετά το ξέσπασμα του αιματηρού πολέμου μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων. Θα μου πείτε – και με το δίκιο σας – εδώ σκοτώνονται εκατοντάδες και χιλιάδες, εσύ το οικονομικό μέρος σκέφτεσαι; Το σκέφτομαι, γιατί μερίδιο από αυτά θα είχαν και οι εμπόλεμοι, προς όφελος των οικονομιών και των πολιτών τους, που δοκιμάζονται αγρίως…
*** Ανάπτυξη 2,5% προβλέπει φέτος για την Ελλάδα το ΔΝΤ, εκτιμώντας ότι το 2024 η οικονομία θα τρέξει με 2%. Στην έκθεση World Economic Outlook εκτιμά ότι ο πληθωρισμός θα περιοριστεί στο 4,1% τη φετινή χρονιά και θα υπάρξει νέα αποκλιμάκωση την επόμενη, στο 2,8%. Η έκθεση του Ταμείου προβλέπει πάντως χαμηλές αναπτυξιακές πτήσεις για τη χώρα σε βάθος χρόνου, καθώς υποστηρίζει ότι το 2028 ο ρυθμός επέκτασης θα είναι 1,1%, κυρίως λόγω της γήρανσης του πληθυσμού, θέτοντας εμμέσως πλην σαφώς θέμα για το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό καθεστώς στη χώρα μας. Ενθαρρυντικό ότι το ίδιο περιμένει και για τον πληθωρισμό, ο οποίος τη συγκεκριμένη χρονιά αναμένεται να είναι μόλις 1,9%. Σε πτωτική τροχιά θα βρεθεί και η ανεργία, η οποία αναμένεται από το 10,8% φέτος να περιοριστεί το 2024 στο 9,3%.
*** Οι απόψεις που διατύπωσε, έστω και όχι από μικροφώνου, ο πρόεδρος του ΣΕΒ και του Τιτάνα για την πράσινη μετάβαση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έχουν τη σημασία τους και δικαιώνουν τη σημερινή εκτεταμένη αναφορά της στήλης για τις ενεργειακές επενδύσεις σε ΗΠΑ, Κίνα και Ε.Ε. Ο κ. Παπαλεξόπουλος ανέφερε ότι είναι επίπονη η όλη διαδικασία με το ενεργειακό και ότι τα προβλήματα θα συνεχιστούν, φοβούμενος μάλιστα πως τα χειρότερα δεν τα έχουμε δει, είναι μπροστά μας! Τόνισε δε ότι όποιοι στόχοι τίθενται, θα πάνε πίσω. Και εξήγησε επιπλέον ότι στην Ευρώπη, είναι ουσιαστικά ανύπαρκτες οι επενδύσεις στη βαριά βιομηχανία, καθώς το κόστος τους είναι μεγάλο, πρόβλημα που χρειάζεται να αντιμετωπιστεί άμεσα. Άλλωστε, βαριά βιομηχανία έχει και ο ίδιος, μην το ξεχνάμε…
*** Έκλεισε χθες η συμφωνία για την πώληση του Smart Park από την Reds στην Trade Estates του ομίλου Fourlis. Με την συναλλαγή αυτή η Trade Estates AEEAΠ ισχυροποιεί περαιτέρω το χαρτοφυλάκιο ακινήτων της και μάλιστα ενόψει της εισαγωγής της στο Χρηματιστήριο. Η αξία του ακινήτου έχει συμφωνηθεί σε 110 εκατ. ευρώ, ενώ μετά τις αναπροσαρμογές με βάση την καθαρή δανειακή θέση της ΓΥΑΛΟΥ ΑΕ, καθώς και τα λοιπά στοιχεία ενεργητικού και παθητικού της εταιρείας με ημερομηνία αναφοράς την 31.8.2023, το κατ’ αρχήν καθαρό τίμημα που θα εισπράξει η REDS είναι 93 εκατ. ευρώ, η οποία ισχυροποιεί τη ρευστότητά της και τη δυνατότητά της να χρηματοδοτήσει τα επερχόμενα επενδυτικά της σχέδια.
*** Πολλά, πάρα πολλά και καθόλου ευχάριστα μαθαίνω για την πολιτική που ακολουθούν οι μονάδες υγείας που κατέχει το CVC Capital. Δεν ξέρω, η Επιτροπή Ανταγωνισμού έχει κάποια έστω ιδέα για το τι συμβαίνει σε ανυποψίαστους πάσχοντες; Σήμερα, θα μείνω εδώ, αλλά θα επανέλθω, αν δεν συγκινηθεί κάποιος “εκ των αρμοδίων”, γενικώς…
*** Ένα όνομα, που βρέθηκε στα ψηφοδέλτια ανταγωνιστικού συνδυασμού πρωτεύουσας της περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, έβαλε σε προβληματισμό κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Πρόκειται για συνωνυμία ή πράγματι το κορυφαίο στέλεχος ξένου οίκου βρέθηκε στη λίστα των υποψηφίων συμβούλων;
*** Πως σας φάνηκαν οι θέσεις του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ρώτησα κάποιους στη Γ.Σ. του ΣΕΒ. Κοινό συμπέρασμα: “μελετημένος ήρθε και με θέσεις, ευχάριστη η έκπληξη είτε συμφωνείς είτε διαφωνείς με αυτές”. Και η πιο δηκτική: “πήραμε μια γεύση αμερικανικής αριστερής επιχειρηματικής πολιτικής”. Πάντως, η γενική εντύπωση ήταν ικανοποιητική, σε ένα δύσκολο μάλιστα κοινό, που έχει μάθει να το υπηρετεί το δημόσιο και όχι να συμβαίνει το αντίστροφο…
*** Προς Goldman Sachs: Ωραίες οι επαφές για την Εθνική, αλλά θα μας πείτε και σε ποιες τιμές, περίπου, είναι διατεθειμένοι να αγοράσουν οι συνομιλητές και πιθανότατα πελάτες σας;
*** Μετρό Θεσσαλονίκης: Άραγε, πόσες αποζημιώσεις ακόμα θα πληρώσει το δημόσιο, για ένα έργο που πάει συνέχεια πίσω, ενώ γίνονται και ξαναγίνονται εγκαίνια, σε…ακούνητους συρμούς;
Αυτά και για σήμερα, κυρίες και κύριοι. Την καλημέρα μου!
