Καλημέρα σας κυρίες και κύριοι και καλή εβδομάδα. Μπήκαμε στην τελική ευθεία, τελευταία προεκλογική εβδομάδα. Την άλλη Δευτέρα θα γνωρίζουμε αν θα έχουμε και ποια κυβέρνηση, εκτός απρόοπτων εκπλήξεων. Ψυχραιμία και υπομονή. Ας ξεκινήσουμε ωστόσο με τα τραπεζικά και τις εμβληματικές ιδιωτικοποιήσεις Εθνικής και Τρ. Πειραιώς!

Σε funds- ευρύ κοινό και ημέτερους εφοπλιστές και επιχειρηματίες το 20% της Εθνικής. Το δημόσιο θα κρατήσει το 20% για να έχει πρόσβαση στο τραπεζικό σύστημα!

Μολονότι την ώρα τούτη το ΤΧΣ σχεδιάζει τα placements που θα πραγματοποιηθούν την κατάλληλη χρονική στιγμή σχετικά με τις μετοχές που κατέχει στις τράπεζες Εθνική (40%) και Πειραιώς (27%), η κυβέρνηση φέρεται να οδηγείται σε μια αξιοσημείωτη αλλαγή πλεύσης συγκριτικά με ότι επικρατούσε ως άποψη μέχρι σήμερα!

Κατ’ αρχήν οι πληροφορίες λένε πως στο στενό πυρήνα του Κυριάκου Μητσοτάκη επικρατεί η αντίληψη ότι θα πρέπει το 20% της Εθνικής να παραμείνει στο Δημόσιο, διότι το Κράτος θα πρέπει για πολλούς και ποικίλους λόγους να διατηρεί άμεση πρόσβαση στο τραπεζικό σύστημα.

Υπό αυτή την έννοια θα διατεθεί από το ΤΧΣ μόνο το 20% από το 40% που κατέχει, από το οποίο 10%-15% θα διατεθεί σε funds και επενδυτικό κοινό ενώ το 5%-10% θα περάσει σε φιλοκυβερνητικούς εφοπλιστές και επιχειρηματίες!

Πεσμένες οι μετοχές Μυλωνά, που ξεροστάλιαζε έξω από το εξοχικό Μητσοτάκη στην Τήνο για μια …καλημέρα!

Σε απλά λόγια η νέα κυβέρνηση θα προσπαθήσει να διατηρήσει «υπό έλεγχο» την Εθνική τράπεζα, όπου κατά πάσα πιθανότητα ο Π. Μυλωνάς (που ξεροστάλιαζε έξω από το εξοχικό του Μητσοτάκη στην Τήνο για μια …καλημέρα) θα αντικατασταθεί καθώς φέρεται να έχει απωλέσει την εμπιστοσύνη του πρωθυπουργού αλλά και να μην θεωρείται ο κατάλληλος να εμπνεύσει το όραμα της ιδιωτικοποίησης και της επόμενης μέρας για την τράπεζα!

Τέλος η συζήτηση για «στρατηγικό» στην Τρ. Πειραιώς – Με placement σε μεγάλα διεθνή funds και επενδυτικό κοινό το 27% – Στηρίζεται απόλυτα η Διοίκηση του Χρ. Μεγάλου

Αλλαγή πλεύσης έχουμε και στην Τράπεζα Πειραιώς όπου η συζήτηση γύρω από την έλευση ξένου στρατηγικού επενδυτή έλαβε οριστικό τέλος! Υπό αυτή την έννοια το 27% του ΤΧΣ δεν θα διατεθεί σε έναν και μόνο επενδυτή αλλά με placement σε μεγάλα ξένα funds και το ευρύ επενδυτικό κοινό! Η κυβέρνηση φέρεται απόλυτα ικανοποιημένη από την Διοίκηση του Χρ. Μεγάλου, την οποία στηρίζει σε υπέρμετρο βαθμό και για το λόγο αυτό δεν πρόκειται να διαταράξει ισορροπίες αλλά αντιθέτως θα προωθήσει την πλέον κατάλληλη λύση ούτως ώστε να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατόν για την τράπεζα και τους μετόχους της!

Οι μισές αλήθειες των κεντρικών τραπεζών και η αδυναμία των κυβερνήσεων να ελέγξουν τα περιθώρια κέρδους των πολυεθνικών

*** Η προηγούμενη εβδομάδα έκλεισε με την απόφαση της ΕΚΤ να αυξήσει εκ νέου τα επιτόκιά της, εμμένοντας στην πάγια και αντιαναπτυξιακή πολιτική της μέχρι να πέσει ο πληθωρισμός στο 2% και με την απόφαση της αμερικανικής Fed να παγώσει τουλάχιστον προσωρινά τις αυξήσεις των δικών της επιτοκίων. Πέραν της διαφορετικής αντίληψης που διακατέχει τις ηγεσίες και τα όργανα των δύο κεντρικών τραπεζών, εδώ τίθεται ένα πολύ σοβαρό θέμα, που δυστυχώς ούτε απαντάται από κανέναν, φυσικά ούτε αγγίζεται από πολιτικούς και τραπεζικούς παράγοντες, αυτούς που αποφασίζουν για το σήμερα και κυρίως για το αύριο οικονομιών και πολιτών-καταναλωτών. Υπάρχει και διατυμπανίζεται, ένα μόνομο μοτίβο, ως μέγα άλλοθι των κινήσεων των κεντρικών τραπεζών, το οποίο συνοψίζεται στο ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο, γιατί “δεν υπάρχει μία μεγάλη μείωση της ζήτησης, που θα επέτρεπε τη μείωση των τιμών”, άρα θα μας επέτρεπε να χαλαρώσουμε την πολιτική των υψηλών επιτοκίων και των συνεχών αυξήσεων.

*** Εδώ, λοιπόν, είναι το ανομολόγητο επισήμως πρόβλημα, το οποίο αποφεύγουν ακόμα και να αναφέρουν οι κεντρικές τράπεζες, κάτι το οποίο φυσικά γνωρίζουν ακόμα και πρωτοετείς φοιτητές οποιασδήποτε οικονομικής σχολής. Δηλαδή, οι επιχειρήσεις που παράγουν προϊόντα ή προσφέρουν υπηρεσίες, έχουν μεγάλα περιθώρια μείωσης των τιμών τους, τα οποία θα τα μείωναν, μόνο αν δεν υπήρχε μεγάλη ζήτηση! Και ποιος τις ελέγχει, από το αρχικό στάδιο του κόστους της παραγωγής, μέχρι όλα τα στάδια που μεσολαβούν μέχρι να φτάσουν στον τελικό καταναλωτή ή χρήστη; Ουσιαστικά, κανείς! Αντίθετα, διευκολύνονται πολλές επιχειρήσεις σε μία πολιτική αύξησης των τιμών τους, με ρυθμό ταχύτερο από την αύξηση κόστους λειτουργίας τους. Το οποίο κόστος έχει ενσωματωμένη ήδη την όποια αύξηση μισθών, που ούτως ή άλλως είναι περιορισμένη και σε ελάχιστες περιπτώσεις μεγάλων επιχειρήσεων έχει υπάρξει. Συνεπώς, το επιχείρημα ότι είναι αργή η αποκλιμάκωση του πληθωρισμού, γιατί τροφοδοτείται από την αύξηση των μισθών και καθυστερεί το τέλος των επιτοκιακών αυξήσεων από ΕΚΤ και Fed, είναι και Αίολο και παραπλανητικό, γιατί δεν αγγίζει το μέγα πρόβλημα των συνεχών αυξήσεων των τιμών, στην πηγή τους.

Τέσσερις μεγάλες ξένες επενδύσεις, σε βιομηχανία και αγροτική παραγωγή, περιμένουν το σχηματισμό κυβέρνησης

*** Σύμφωνα με τραπεζικές πηγές, από το τέλος της περασμένης χρονιάς έχουν κατατεθεί στις ελληνικές τράπεζες, αλλά και στις αρμόδιες υπηρεσίες των εμπλεκόμενων υπουργείων, τέσσερα μεγάλα επενδυτικά (4) σχέδια ξένων ομίλων, τα οποία δεν αφορούν ούτε σε τραπεζικά πακέτα, ούτε σε εξαγορές ξενοδοχείων και δημιουργίας hub, αλλά σχετίζονται με τη δημιουργία βιομηχανικών μονάδων, δύο στη βόρεια Ελλάδα και από μία σε Θεσσαλία και Πελοπόννησο. Σύμφωνα με τις ίδιες, ιδιαίτερα φειδωλές σε αυτή τη φάση πληροφορίες, οι εν λόγω προτάσεις επενδύσεων αφορούν και σε καθαρά βιομηχανική δραστηριότητα, σε τομείς που εμφανίζουν μετά από χρόνια μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά και σε τομείς της αγροτο-εφοδιαστικής αλυσίδας. Το ιδιαίτερο σημαντικό είναι ότι, εδώ και πολλά χρόνια, δεν υπήρχαν τέτοιου είδους επενδυτικές προτάσεις από ξένες επιχειρήσεις προς τη χώρα μας. Το αντίθετο, μάλιστα, τις τελευταίες δεκαετίες είχαμε μαζική φυγή από την Ελλάδα ξένων επιχειρήσεων. Αν πράγματι υπάρξουν και τέτοιες βιομηχανικές και παραγωγικές επενδύσεις, θα πρόκειται για μια μεγάλη μεταστροφή των ξένων επενδυτών προς τη χώρα μας, που θα προσδώσει άλλη δυναμική στην ελληνική οικονομία. Βέβαια, η αθάνατη ελληνική γραφειοκρατία είναι παρούσα, όπως και η δυσπιστία (τουλάχιστον) ως προς κάθε τι ξένο, αλλά και η κυρίαρχη θέση εγχώριων ομίλων σε βασικούς τομείς δραστηριοτήτων, που δεν θέλουν ισχυρούς ανταγωνιστές. Όλα αυτά πρέπει να υπερκεραστούν. Οπότε, ας είμαστε συγκρατημένοι, μέχρι να δούμε απτά αποτελέσματα.

Νέες ελπίδες δικαίωσης για τους δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο, από το δικαστήριο της Ε.Ε.

*** Φωτιά πήραν τα τηλεφωνικά κέντρα γνωστών δικηγορικών γραφείων από την Παρασκευή και όλο το Σαββατοκύριακο, μετά την πολύ σημαντική απόφαση που έλαβε το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δικαιώνοντας ζευγάρι Πολωνών δανειοληπτών για σύμβαση ενυπόθηκου δανείου που είχαν συνάψε με τράπεζα, συνδεδεμένη με το ελβετικό φράγκο. Όπως είναι φυσικό η εν λόγω απόφαση ανοίγει τον δρόμο για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων από δανειολήπτες σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Χιλιάδες ελληνικά νοικοκυριά έχουν «εγκλωβιστεί» στα συγκεκριμένα ενυπόθηκα δάνεια και μετά την εν λόγω απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου προστρέχουν και πάλι στα δικηγορικά γραφεία που είχαν και μέχρι τώρα ασχοληθεί με το θέμα, προκειμένου να δουν πως έχει η νέα κατάσταση και να κινηθούν αναλόγως. Προσοχή, όμως, σύμφωνα με την ίδια απόφαση, απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο δανειολήπτης να έχει δικαιωθεί πρωτοδίκως.

*** Στην Ελλάδα, υπάρχουν περισσότεροι από 70.000 δανειολήπτες στεγαστικών δανείων, οι οποίοι από το 2015, μετά το ξεκλείδωμα της ισοτιμίας ελβετικού φράγκου – ευρώ, βρέθηκαν με υπέρογκες επιβαρύνσεις, χρεωμένοι μέχρι και με το τριπλάσιο (!) του ποσού που δανείστηκαν. Οι ίδιοι άνθρωποι είναι φυσικά αντιμέτωποι και πρόσθετες επιβαρύνσεις από τις αυξήσεις επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών. Έχει, πάντως, τη σημασία του το σκεπτικό του δικαστηρίου, που ανατρέπει τα μέχρι σήμερα δεδομένα. Χαρακτηριστικά επισημαίνεται ότι, «σε περίπτωση ακύρωσης συμβάσεως ενυπόθηκου δανείου, η οποία περιέχει καταχρηστικές ρήτρες, το δίκαιο της Ένωσης δεν αντιτίθεται σε αίτημα των καταναλωτών για την καταβολή αποζημίωσης από την τράπεζα, επιπλέον της επιστροφής των ποσών των μηνιαίων δόσεων που κατέβαλαν. Αντιθέτως, το δίκαιο της Ένωσης αντιτίθεται στην προβολή από την τράπεζα ανάλογων αξιώσεων σε βάρος των καταναλωτών».

Σφάζουν με το… βαμβάκι οι απόψεις του Παύλου (Πωλ) Ευμορφίδη

*** Ο ιδρυτής της Coco-mat και της Μπλε Κέδρος, έδωσε συνέντευξη στο Αθηναϊκό Πρακτορείο, και τον συνάδελφο Νίκο Δρόσσο, από το οποίο αλίευσα αυτό το απόσπασμα, που πιστεύω είναι από τα χαρακτηριστικότερα του εν λόγω επιχειρηματία:

Ερ. Αντλώντας από την εμπειρία σας στον χώρο των επιχειρήσεων, οι τρεις πρώτες παρεμβάσεις που θα κάνατε στον χώρο της οικονομίας, ποιες θα ήταν;

Απ. Πρώτα από όλα θα ξεκίναγα με το συγκριτικό πλεονέκτημα που έχει η Ελλάδα, που είναι ο ήλιος, και θα ασχολιόμουν πάρα πολύ, μέχρι το τέλος, με το βαμβάκι. Είμαστε η μεγαλύτερη βαμβακοπαραγωγός χώρα της Ευρώπης, Έχουμε πάνω από το 85% της Ευρώπης στο βαμβάκι. Λίγο έχει η Ισπανία. Λοιπόν, εκεί, πουλάμε το βαμβάκι μας τώρα 1,5 ευρώ, φεύγει από το εκκοκκιστήριο για να πάει στο κλωστήριο, Πολύ λίγα πάνε στο κλωστήριο, μικρά τα κλωστήρια έχουμε, το περισσότερο λοιπόν φεύγει με 1,5 ευρώ. Τη στιγμή που το πιο φθηνό μπλουζάκι που αγοράζει κάποιος είναι γύρω στα 15 ευρώ, δεκαπλάσιο. Πάει λοιπόν και παίρνει ένα μπλουζάκι με 3 ευρώ, το πιο φτηνό, δεν υπάρχει πιο κάτω, αυτό αν το υπολογίσεις, γιατί είναι κάτω από 200 γραμμ. Και φτάνει να το αγοράζει ο Έλληνας, μία ωραία μάρκα, ξενόφερτη, πανάκριβα. Να αγοράζει 100 ευρώ το κιλό. Αυτό λοιπόν είναι μία προστιθέμενη αξία που χάνεται και είναι κρίμα για την πατρίδα μας. Γιατί είχαμε την Πειραϊκή Πατραϊκή την δεκαετία του 1980…

Ερ. Οι λόγοι για τους οποίους μαράζωσε η ελληνική κλωστοϋφαντουργία έχουν αρθεί;

Απ. Είναι όλα από τα γραφεία των γραφιάδων. Δηλαδή, ένας κάθεται με ένα μολύβι και ένα χαρτί και σχεδιάζει την οικονομία. Η οικονομία δεν σχεδιάζεται από τα γραφεία. Η οικονομία σχεδιάζεται από το τι λέει η αγορά. Δεν μπορεί κάποιος από τις Βρυξέλλες να σου λέει ότι, ξέρεις, θα κόψεις το καΐκι σου στη μέση , θα βγάλεις τις ροδακινιές και θα βάλεις αυτό ή εκείνο…

Τον βλέπω τον κύριο Ευμορφίδη, να νοικιάζει εκτάσεις στη Θεσσαλία και να αναβιώνει και τον κλάδο των εκκοκκιστηρίων.

Ενδιαφέρουν

*** Ένα ενιαίο μπλοκ μετόχων, αρκετά ισχυρό, εμφανίστηκε στη γενική συνέλευση της εισηγμένης Αφοι Κορδέλλου. Στη Γ.Σ. παρέστησαν 4 μέτοχοι με ποσοστό 70,504% και το 28, 12% από αυτούς καταψήφισε όλα τα θέματα της ημερήσιας διάταξης, πλην ενός, που αφορούσε τη μη διανομή μερίσματος! Α, καταψήφισε και το θέμα, με τίτλο “συζήτηση και ψηφοφορία με συμβουλευτικό χαρακτήρα για αποδοχές και αμοιβές του Δ.Σ.! Να περιμένουμε συνέχεια των αντιδράσεων από τους διαφωνούντες του μπλοκ των μετόχων;

*** Στον Δημήτρη Θεοδωρίδη, του Σάββα, περιήλθε το πακέτο των 621.000 μετοχών της Intracon Holdings, που έγινε την Πέμπτη και όχι σε…ξένους θεσμικούς. Όπως είναι γνωστό ο Δ.Θεοδωρίδης είναι μέλος του Δ.Σ. της εισηγμένης και το πακέτο πέρασε στην εταιρεία συμφερόντων του Black OAK Investments.

*** Αυτά συμβαίνουν μόνο στην ωραία Ελλάδα μας, την ανοιχτοχέρα χώρα. Η κοινοπραξία που κατασκευάζει τη Γραμμή 4 του μετρό της Αθήνας (ΑΒΑΞ, ALSTOM) μπορεί να μην έφερε ακόμα, όπως ρητά προβλεπόταν, τους δύο μετροπόντικες, αλλά θα εισπράξει, αν δεν έλαβε ήδη και 60 εκατ. ευρώ, ως πριμ έγκαιρης παράδοσης! Πάμε καλά, μας περισσεύουν τέτοια ποσά, τέτοιες περιόδους;

*** Η μετοχή του Άβακα πάντως, αθόρυβα έχει κάνει ένα ράλι το τελευταίο διάστημα και θα…δυσκολέψει επίδοξους ενδιαφερόμενους, αν με εννοείτε.

*** Τα νερά, ΕΥΔΑΠ και ΕΥΔΑΠ, δεν έχουν ακολουθήσει την ανοδική πορεία της αγοράς, παρά ελάχιστα. Τώρα, μετά την εξαγγελία Μητσοτάκη, ότι, αν εκλεγεί ξανά στις 25 Ιουνίου, θα επιστρέψουν στο Δημόσιο και δεν θα πωληθούν, θα είναι ενδιαφέρον να δούμε τη συμπεριφορά τους.

Αυτά και για σήμερα κυρίες μου και κύριοι. Να έχετε μία καλή και αποδοτική εβδομάδα. Την καλημέρα μου!

Διαβάστε περισσότερα