Με τον πληθυσμό των ηλικιωμένων να αυξάνεται διαρκώς και το προσδόκιμο ζωής να μεγαλώνει, η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει «χώρα γερόντων» μέχρι το 2050. Σύμφωνα με την «Απογευματινή», οι δημόσιες Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων απουσιάζουν, με τις υπάρχουσες 340 μονάδες να είναι όλες ιδιωτικές, μη κερδοσκοπικές ή κερδοσκοπικές – φιλοξενώντας περίπου 16.000-18.000 άτομα, με τη μισή ποσότητα στην Αττική.

Η πλειονότητα των ηλικιωμένων μένει στο σπίτι με «άτυπους φροντιστές», ενώ όσοι χρειάζονται νοσηλευτική φροντίδα βρίσκουν περιορισμένες επιλογές σε ιδιωτικές δομές. Η Ελλάδα δαπανά μόλις το 0,2% του ΑΕΠ για μακροχρόνια φροντίδα, πολύ κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Ειδικοί τονίζουν την ανάγκη για προγράμματα υποστήριξης στο σπίτι, τηλεϊατρική, προσβασιμότητα σε δημόσιους χώρους και επιδόματα, voucher, για τις οικογένειες. Ταυτόχρονα, η ψυχοκοινωνική μετάβαση των ηλικιωμένων σε ΜΦΗ απαιτεί σεβασμό, ασφάλεια και αξιοπρέπεια, με την οικογένεια να παίζει κρίσιμο ρόλο στη διαχείριση του συναισθήματος και της καθημερινότητας.

Οι έλεγχοι και η δημιουργία σύγχρονων υποδομών παραμένουν αναγκαίες για να αντιμετωπιστεί η επερχόμενη δημογραφική πρόκληση και να εξασφαλιστεί η ποιότητα ζωής των ηλικιωμένων στη χώρα μας.

Διαβάστε ακόμη: