Έτοιμες να αντιμετωπίσουν την επερχόμενη μείωση στα ευρωπαϊκά επιτόκια, που θα ξεκινήσει εντός του 2024, είναι οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών.

Στο βασικό σενάριο μέχρι το τέλος της ερχόμενης χρονιάς οι παρεμβατικοί δείκτες της ΕΚΤ θα έχουν σταθεροποιηθεί χαμηλότερα κατά 50% σε σχέση με το σημερινό τους ύψος.

Η εξέλιξη αυτή θα έχει αρνητική επίδραση στα έσοδα από τις υφιστάμενες χορηγήσεις, η πλειονότητα των οποίων είναι κυμαινόμενου επιτοκίου.

Σύμφωνα με αναλυτές, κατά την εφετινή χρήση η επίπτωση δεν θα είναι σημαντική, καθώς αναμένεται ότι τους περισσότερους μήνες του έτους το κόστος χρήματος θα παραμείνει στα τρέχοντα ή σε ελαφρώς χαμηλότερα επίπεδα.

Το στοίχημα

Το στοίχημα λοιπόν, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, είναι πώς θα καλύψουν οι τράπεζες τις απώλειες στο επιτοκιακό τους εισόδημα τη διετία 2025 – 2026, δεδομένων των φιλόδοξων στόχων για την κερδοφορία της περιόδου.

Μία πρώτη γεύση για τα πόσο θα επηρεαστεί η οργανική τους κερδοφορία, πήρε η αγορά με τη δημοσίευση του τριετούς επιχειρησιακού σχεδίου της Τράπεζας Πειραιώς.

Σύμφωνα με αυτό, τα καθαρά από τόκους θα μειωθούν το 2024 κατά 5% σε ετήσια βάση, για να ακολουθήσει μία ανάλογη υποχώρησή τους το 2025.

Παρ΄ όλα αυτά, ο συστημικός όμιλος προβλέπει ότι η καθαρή του κερδοφορία όχι μόνο δεν θα μειωθεί, αλλά θα είναι ενισχυμένη έως και κατά 20% στις επόμενες χρήσεις σε σχέση με το 2023.

Το σχέδιο δράσης

Η επίτευξη αυτού του στόχου είναι δυνατή, τόσο με την ενίσχυση του εισοδήματος από άλλες πηγές, πέραν του υφιστάμενου δανειακού χαρτοφυλακίου, όσο και με τον περιορισμό των εξόδων.

Αναλυτικότερα, το σχέδιο δράσης των ελληνικών τραπεζών για την αναπλήρωση των απωλειών στα έσοδα λόγω της μείωσης των ευρωπαϊκών επιτοκίων, προβλέπει τα εξής:

– Έξοδα για τόκους

Η υποχώρηση των επιτοκίων δεν θα επηρεάσει μόνο τα έσοδα, αλλά και τα έξοδα για τόκους.

Κατ΄ αρχάς, οι τράπεζες θα πετύχουν εξοικονόμηση με τη μείωση των αποδόσεων στις προθεσμιακές καταθέσεις, που αποτελούν σήμερα το 25% των υποχρεώσεων προς την πελατεία τους.

Η άσκηση κουρέματος των επιτοκίων με τα σημερινά δεδομένα θεωρείται εύκολη, μιας και οι δείκτες ρευστότητας παραμένουν εξαιρετικά εύρωστοι.

Παράλληλα, θα μειωθεί το κόστος εξυπηρέτησης των ομολογιακών εκδόσεων που θα υλοποιηθούν έως και το τέλος του 2025, στο πλαίσιο της υποχρέωσης για τις ελάχιστες κεφαλαιακές απαιτήσεις (MREL).

Με τον τρόπο αυτό οι τράπεζες θα συνεχίσουν να ενισχύουν τους δείκτες κεφαλαιακής τους επάρκειας, περιορίζοντας το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους τους.

– Πιστωτική επέκταση

Βελτίωση της οργανικής κερδοφορίας προβλέπεται μέσω της αύξησης των υπολοίπων στα εξυπηρετούμενα δάνεια.

Σύμφωνα με τις παραδοχές του business plan της Τράπεζας Πειραιώς, η συνολική καθαρή πιστωτική επέκταση στην τριετία 2024 -2026 θα κυμανθεί μεταξύ 18 και 21 δισ. ευρώ.

Το τελικό αποτέλεσμα θα εξαρτηθεί και από την επαναγορά θεραπευμένων ανοιγμάτων, που εξήλθαν των ισολογισμών των τραπεζών τα προηγούμενα χρόνια, για την οποία προς το παρόν ο επόπτης του συστήματος φέρει αντιρρήσεις.

– Προμήθειες

Αναπλήρωση των απωλειών στα έσοδα από τόκους θα επιτευχθεί με την ενίσχυση των μεγεθών που αφορούν τις προμήθειες.

Προς αυτήν την κατεύθυνση θα συμβάλλει η ανάπτυξη των τομέων asset management και bancassurance, τα περιθώρια μεγέθυνσης των οποίων είναι σημαντικά, λαμβάνοντας υπόψιν τη σύγκριση με την υπόλοιπη Ευρώπη.

Επιπλέον, ενισχυμένα έσοδα αναμένονται από τις προμήθειες που χρεώνουν οι τράπεζες στις νέες δανειοδοτήσεις, αλλά και εκείνες που συνδέονται με τη χρήση των ηλεκτρονικών τους υπηρεσιών, η οποία βαίνει συνεχώς αυξανόμενη.

– Λειτουργικά έξοδα

Το συμμάζεμα στις λειτουργικές δαπάνες θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια με στόχο τη βελτίωση της σχέσης έξοδα προς έσοδα.

Αυτό θα καταστεί εφικτό, τόσο με τη συνέχιση της αναδιάρθρωσης του δικτύου, όσο και με νέα προγράμματα εθελουσίας εξόδου για τη μείωση του συνολικού κόστους μισθοδοσίας.

Με τον τρόπο αυτό οι τράπεζες στοχεύουν στη σταθεροποίηση των λειτουργικών τους δαπανών κόντρα στις πληθωριστικές πιέσεις και τις αυξήσεις στις απολαβές των εργαζομένων τους.

– Κόστος για τον πιστωτικό κίνδυνο

Υποστηρικτικά στην καθαρή κερδοφορία των τραπεζών θα λειτουργήσει η διατήρηση ή και μείωση του κόστους για τον πιστωτικό κίνδυνο.

Η συρρίκνωση των δεικτών καθυστερήσεων πολύ κοντά πλέον στον ευρωπαϊκό μέσο όρο, επιτρέπει τον περιορισμό των οργανικών προβλέψεων.

Υπό την προϋπόθεση φυσικά ότι δεν θα υπάρξει επιδείνωση στην ποιότητα του ενεργητικού τους, λόγω νέων εισροών μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων κατά τις επόμενες χρήσεις.

Διαβάστε ακόμη: