Η πανδημία αλλά και η παρατεταμένη οικονομική κρίση έχουν αλλάξει κατά πολύ τις συνήθεις των Αθηναίων, οι οποίοι θέλοντας και μη, έχουν στραφεί σε διαφορετικούς τρόπους ψυχαγωγίας και εκτόνωσης.

Ένα από τα αποτελέσματα της διαδικασίας αυτής είναι και οι κοντινές εκδρομές – εξορμήσεις στις παραλίες της Αττικής.

Τα beach bar της Αττικής αποτελούν μια εύκολη λύση καθώς είναι σχετικά κοντά, διαθέτουν ομπρέλες και ξαπλώστρες, όπως και κάποιες, συνήθως, υποτυπώδεις παροχές για φαγητό.

Ο μέσος κάτοικος της πόλης, αυτός που δεν έχει πλέον τη δυνατότητα να φεύγει συχνά από την Αττική για τριήμερα ή μίνι διακοπές ψάχνει να βρει, ειδικά τα Σαββατοκύριακα, μια διέξοδο.

Και εκεί μπαίνουν στο κόλπο και διάφορες εφαρμογές, όπως το summerize η το plazz για παράδειγμα, που πουλάνε εκδούλευση στους μαγαζάτορες, καθώς πολλοί από αυτούς δεν είναι σε θέση να διαχειριστούν τις  επιχειρήσεις τους.

Οι εφαρμογές, ή καλύτερα οι εταιρείες αυτές, σου δίνουν το δικαίωμα να προ-κρατήσεις τις ξαπλώστρες  και την ομπρέλα που θες, στο beach bar της Αττικής που θες, βάζοντας και το απαραίτητο «καπέλο».

Χρησιμοποιούν τον εξής απλό τρόπο: σου λένε πχ 10 ευρώ το σετ και όταν πας να πληρώσεις ξαφνικά βλέπεις τιμές Μυκόνου για να κολυμπήσεις στην Ανάβυσσο.

Και αυτό με την λεγόμενη «ελάχιστη κατανάλωση». Δηλαδή, από εκεί που η ομπρέλα με τις ξαπλώστρες κοστίζουν 10 ευρώ, η «λυπητερή» είναι πάνω από 50 ευρώ γιατί με το ζόρι πρέπει να καταναλώσεις και αρκετές δεκάδες ευρώ, έτσι για το νταβατζιλίκι της υπόθεσης.

Ενδεικτικά σας αναφέρουμε τιμές για να κλείσεις ομπρέλες και ξαπλώστρες στα Beach στην Ανάβυσσο, μια από τις χειρότερες τοποθεσίες στην Αττική σε ότι αφορά την ποιότητα της παραλίας, είναι τα Σαββατοκύριακα πάνω από 60 ευρώ. 

Και αυτό για ένα απλό σετ, γιατί υπάρχει μαγαζί στην παραλία της Αναβύσσου που ζητάει ελάχιστη κατανάλωση 500 και 1000 ευρώ για κάτι σκηνές που ούτε κυνηγημένοι από τους καουμπόιδες Ινδιάνοι δεν θα τολμούσαν να μπουν.

Τα ίδια και στα Λεγρενά και το Μαύρο Λιθάρι. Και αυτά μιλώντας για πιο απόκεντρες περιοχές γιατί σε όλη την ακτογραμμή του νομού τα πράγματα είναι τα ίδια και χειρότερα. 

Και, εντάξει, ας το δεχτούμε ότι ο μαγαζάτορας θα βγάλει τα σπασμένα τις μέρες αυτές, πως θα σε εξυπηρετήσει και πως θα δικαιολογήσει τα 50, 60, 70 και βάλε ευρώ της ελάχιστης κατανάλωσης όταν σερβίρει, τοστ, πίτσες και κλαμπ; Χωρίς κανονικό φαγητό, και χωρίς σοβαρές παροχές;

Η απάντηση είναι απλή, δεν θα το κάνει και θα σε αναγκάσει να ψωνίσεις πράγματα που δεν θες για να καλύψεις το ποσό, το οποίο έχεις φυσικά προπληρώσει.

Το θέμα όμως είναι σοβαρό. Ποιος ελέγχει όλους αυτούς;

Την εξάπλωση των ομπρελών σε χώρους εκτός του νόμιμου, την ένταση της μουσικής, τις τιμές, τη χωρητικότητα του καταστήματος, τα υγειονομικά πρωτόκολλα, τις αυθαίρετες κατασκευές, τις αποδείξεις που κόβονται, και εν τέλει την δημιουργία ενός ιδιότυπου μονοπωλίου που εξαναγκάζει τον κόσμο να δίνει ένα σκασμό λεφτά σε δημόσιες στην ουσία παραλίες;

Η Κτηματική που νοικιάζει τις παραλίες, το Υπ. Οικονομικών, η πολεοδομία, το ΣΔΟΕ, κάποια άλλη επιτροπή ή ανεξάρτητη αρχή κάνουν τίποτα; Προφανώς όχι, γιαυτό είναι όλα μπάχαλο.