Επιτέλους θα συζητηθεί η υπόθεση της Τράπεζας Πειραιώς στην Βουλή για να δει ο καθένας ποιοί και με ποιό κόστος έλαβαν τις αποφάσεις για να σταθούν οι τράπεζες όρθιες, ύστερα και από τους καταστροφικούς ελέγχους κεφαλαίου ή άλλως Capital Control.
«Τότε που θα ανέτειλε ο ήλιος», όπως έλεγε ο Βαρουφάκης.
H συζήτηση θα έχει πολλές εκπλήξεις διότι όπως θα δούμε στην Ελλάδα, το κράτος είναι κράτος και δεν μπορείς να το κερδίσεις ποτέ, όπως λέει ένας σοφός φίλος ο Θωμάς. Μπορεί να το γρατζουνίσεις, αλλά να το κερδίσεις δεν υπάρχει καμία περίπτωση.
Από τους Βουλευτές, αλλά και τους υπουργούς λίγοι ίσως γνωρίζουν τα ποσά, αλλά και την διαδικασία με την οποία έγινε λ.χ το Psi, όταν οι τράπεζες ζημιώθηκαν.
Η Τράπεζα Πειραιώς έγραψε ζημιές 6 δισ. ευρώ στο πρώτο PSI- υπερ του Ελληνικού Δημοσίου με την ανταλλαγή ομολόγων και αργότερα, άλλα 2,3 δισ. ευρώ.
Επειδή, όμως, απορροφήθηκε και η Αγροτική Τράπεζα η συνολική ζημιά για την Τράπεζα ήταν 11 δισ. ευρώ.
Στην αύξηση του 2013 το Ταμείο χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας συμμετείχε με 7 δισ. ευρώ και το 2015 με 2,7 δισ. ευρώ.
Συνεπώς, το κράτος βρίσκεται και με κέρδος ή ίσα βάρκα ίσα νερά, αν υπολογιστούν και τα 2 δις ευρώ των μετατρέψιμων ομολόγων Coco’s.
Το όλο θέμα προκαλεί ζαλάδα, καθώς υπάρχουν και η ζημιά των μετόχων.
Οι τελευταίοι εκτός από την προτιμησιακή κατανομή θα λάβουν διαπραγματεύσιμους τίτλους (από την τιτλοποίηση) που θα έχουν ετήσια απόδοση.
Γιατί, όμως, γίνεται όλη αυτή η αυτή η φασαρία στην Πειραιώς;
Διότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να λάβει επενδυτική αναβάθμιση δίχως τις 4 τράπεζες και τα κόκκινα δάνεια σε μονοψήφιο ποσοστό.
