Μπορεί ο Bob Ross να μη μπει ποτέ στα βιβλία της ιστορίας της ζωγραφικής σαν ένας μεγάλος καλλιτέχνης, είναι σίγουρα όμως ένας άνθρωπος που κατάφερε μέσα από τις τηλεοπτικές του εκπομπές να κάνει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλη τη Γη, να αγαπήσουν μια τέχνη που σε διαφορετική περίπτωση ίσως να τους παρέμενε αδιάφορη.

Το Αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο, αποφάσισε το 1983 να δώσει την ευκαιρία σε έναν πρώην υπάλληλο της πολεμικής αεροπορίας, με ένα εντυπωσιακό άφρο μαλλί, να παρουσιάσει την εκπομπή που για χρόνια ονειρεύονταν. Να μοιραστεί τις γνώσεις του πάνω στη ζωγραφική, με απλή και κατανοητή γλώσσα, με όλους όσους έβρισκαν σε αυτή την τέχνη μια εκτόνωση για την πίεση και το άγχος της μέρας.

Η ιστορία έδειξε πως ούτε ο Bob Ross, ούτε φυσικά το PBS έκαναν λάθος στους υπολογισμούς τους. 12 χρόνια και 403 επεισόδια αργότερα, η εκπομπή του ‘’The Joy of Painting’’ ήταν η μακροβιότερη και σίγουρα πιο επιτυχημένη εκπομπή του είδους, αλλά και από τις κορυφαίες του PBS με πωλήσεις σε δεκάδες τηλεοπτικά δίκτυα σε όλο τον κόσμο.

Ο Bob Ross, με τη γαλήνια φωνή και το εντυπωσιακό παρουσιαστικό, οδηγούσε το κοινό σε ένα ταξίδι στις τεχνικές της ζωγραφικής, αναλύοντας τρόπους με τους οποίους μπορούσαν να αποτυπώσουν στον καμβά, όλα εκείνα που ‘’έκρυβαν’’ μέσα τους. Για κάθε εκπομπή, ο Ross ετοίμαζε 3 έργα, ένα σαν προσχέδιο, ένα κατά τη διάρκεια και ένα αργότερα, για τις ανάγκες των εκδόσεων που κατά καιρούς έκανε. Τι απέγιναν όμως όλα αυτά τα έργα που δημιουργήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια;

Αν και χωρίς μεγάλη καλλιτεχνική αξία, το καμάρι των Αμερικανικών μουσείων, το Smithsonian’’ ζήτησε κάποια από αυτά για τη συλλογή / αρχείο του, όπως και φυσικά έγινε τελικά. Τουλάχιστον 1200 όμως ακόμα, σίγουρα δημιουργήθηκαν χωρίς κανείς να ξέρει σίγουρα την κατάληξή τους.

Σύμφωνα με πρώην συνεργάτες του Ross, υπήρξαν φορές που με το τέλος των γυρισμάτων της κάθε εκπομπής, κάποιοι πίνακες έφταναν σε χέρια μελών του συνεργείου ή και ανθρώπων του PBS. Αυτό όμως δεν ήταν καθημερινό φαινόμενο, πράγμα που κάνει την τύχη των υπολοίπων μεγαλύτερο μυστήριο.

Το 1995, ο Bob Ross έφυγε από τη ζωή αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο, πραγματικά, brand name, τα δικαιώματα του οποίου άλλαξαν χέρια αλλεπάλληλα. Από την οικογένειά του σε εταιρείες και από εκείνες σε ιδρύματα, μέχρι τελικά να φτάσουν στο ζεύγος Kowalski, για χρόνια συνεργάτες και καλούς του φίλους, οι οποίοι θέλοντας να διατηρήσουν τη μνήμη του και το όνομά του διαχειρίζονται τα δικαιώματά του.

Σε αυτό το ζευγάρι έστειλε ένα συνεργείο το 2019 η εφημερίδα New York Times ώστε να ανακαλύψουν στοιχεία για την τύχη των εκατοντάδων έργων από την εκπομπή, αλλά και περίπου 30,000 ακόμα που όπως ο ίδιος ο Ross είχε δηλώσει, ζωγράφισε στην πορεία της ζωής του.

Εκεί, σε μια αποθήκη στο Herdon της Virginia των ΗΠΑ, εκατοντάδες κιβώτια με αποθηκευμένους πίνακες που φέρουν την υπογραφή του διάσημου παρουσιαστή και ζωγράφου, βρίσκονται μακριά από το κοινό που τον λάτρεψε, υπομένοντας τη φθορά του χρόνου. Το ζεύγος Kowalski δεν σκέφτηκε ποτέ, κατά τα λεγόμενά του, να αξιοποιήσει όλο αυτό το υλικό, ούτε φυσικά πέρασε από το μυαλό η περίπτωση της πώλησης του συνόλου ή έστω μέρους αυτής της συλλογής.