Ο Μπρουκς, γνωστός ως «ο ιπτάμενος οδοντίατρος» (ο πατέρας του ασκούσε την οδοντιατρική) υπήρξε ένας από τους κορυφαίους οδηγούς της εποχής.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του απέφευγε τη δημοσιότητα, ενώ ο Σερ Στέρλινγκ Μος, έτερος μεγάλος πιλότος και συνοδοιπόρος του στο «ταξίδι» της Φόρμουλα 1 και τους αγώνες, τον περιέγραψε ως «τον μεγαλύτερο “ελάχιστα γνωστό” οδηγό όλων των εποχών».

Χάρη στον τέλειο συνδυασμό ταχύτητας και ομαλής οδήγησης, ο Μπρουκς κέρδισε τα μισά από τα Γκραν Πρι στο οποία κατατάχθηκε.

Μόνο οι «θρυλικοί» Φάντζιο, Μος και Ασκάρι σημείωσαν περισσότερες νίκες από εκείνον κατά τη δεκαετία 1950 – 1960.

Στη διάρκεια της καριέρας του οδήγησε για την Άστον Μάρτιν, τη Βάνγουολ και τη Φεράρι τη σεζόν του 1959, παίρνοντας νίκες τόσο με μονοθέσια, όσο και με σπορ αυτοκίνητα σε πολλές πίστες, συμπεριλαμβανομένων των τριών πιο απαιτητικών στην Ευρώπη: Σπα, Νίρμπρουργκρινγκ και Μόντσα.