Ο ψηφιακός μετασχηματισμός δεν είναι πια το αύριο – είναι το τώρα. Από την παραγωγή μέχρι την εκπαίδευση και την υγεία στην εργασία, η Τεχνητή Νοημοσύνη και τα σύγχρονα ψηφιακά εργαλεία αλλάζουν τις συνθήκες, τις απαιτήσεις και τις δυνατότητες των εργαζομένων και των εργοδοτών.

Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, η πρόκληση δεν είναι να ανακοπεί η αλλαγή, αλλά να διαχειριστεί με επίγνωση, οργάνωση και κοινή ευθύνη. Και σε αυτό το σημείο, η Πολιτεία, οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι καλούνται να συνεργαστούν, σε μια μετάβαση που οφείλει να είναι δίκαιη και συλλογική.

Εκπαίδευση, όχι φόβος

Σύμφωνα με έρευνα του ΕΛΙΝΥΑΕ, οι περισσότεροι εργαζόμενοι χρησιμοποιούν ψηφιακά εργαλεία χωρίς καν να το συνειδητοποιούν, ενώ η σχέση με πιο προηγμένες τεχνολογίες – όπως η Τεχνητή Νοημοσύνη – παραμένει διχασμένη: σκεπτικισμός και επιφυλακτικότητα συνυπάρχουν με ελπίδα και ενθουσιασμό.

Η πρόεδρος του ΕΛΙΝΥΑΕ Ρένα Μπαρδάνη τονίζει ότι η τεχνολογική αλλαγή μπορεί να γίνει σύμμαχος του εργαζομένου, αλλά μόνο αν συνοδεύεται από στοχευμένη εκπαίδευση, κατανόηση και προσαρμοστικότητα. Ήδη σε πολλούς χώρους – όπως η Υγεία και η Ασφάλεια στην Εργασία – χρησιμοποιούνται τεχνολογίες απομακρυσμένης παρακολούθησης, GPS και αισθητήρες.

Ωστόσο, πιο σύνθετες χρήσεις, όπως η διερεύνηση ατυχημάτων ή η πρόληψη ρίσκου, παραμένουν σε πειραματικό στάδιο.

Δεξιότητες για το μέλλον, όχι για το χτες

Η μεγάλη τομή που φέρνει η ΤΝ δεν είναι απλώς τεχνική: είναι οργανωτική, ψυχολογική και κοινωνική. Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, το 40% των σημερινών δεξιοτήτων θα έχει ξεπεραστεί ως το 2030.

Οι επιχειρήσεις πλέον δεν ζητούν μόνο πτυχία, αλλά δεξιότητες: από ανάλυση δεδομένων και κυβερνοασφάλεια μέχρι συναισθηματική νοημοσύνη, συνεργασία και ηγετική σκέψη. Η διά βίου μάθηση παύει να είναι επιλογή και γίνεται απαραίτητη συνθήκη επιβίωσης.

Η κ. Μπαρδάνη τονίζει την ανάγκη για σύγχρονα προγράμματα κατάρτισης, με συνδυασμό τεχνικής και θεωρητικής γνώσης, σε συνεργασία με εργοδότες, επιμελητήρια και πανεπιστήμια.

Εργασία με τεχνητή νοημοσύνη, αλλά με ανθρώπινη επίγνωση

Η έρευνα του ΕΛΙΝΥΑΕ αναδεικνύει τέσσερις βασικές παραμέτρους που καθορίζουν τη βιωσιμότητα της τεχνολογικής μετάβασης:

  • Εκπαίδευση (90,7%)

  • Προστασία προσωπικών δεδομένων (81,3%)

  • Συμμετοχή των εργαζομένων στις αποφάσεις (80,4%)

  • Κανονιστικό πλαίσιο και διαφάνεια

Η πολιτεία καλείται να δημιουργήσει ένα ρυθμιστικό και εποπτικό πλαίσιο ανθεκτικό στις ταχείες εξελίξεις, να επενδύσει σε reskilling και upskilling πολιτικές, και να θωρακίσει την εμπιστοσύνη στην τεχνολογική πρόοδο χωρίς να θυσιαστεί η ανθρώπινη αξιοπρέπεια ή η ισότητα ευκαιριών.

Ο δρόμος μπροστά είναι κοινός

Η τεχνολογική μετάβαση δεν αφορά μόνο τα εργοστάσια και τις πλατφόρμες, αλλά κάθε χώρο δουλειάς και κάθε πολίτη. Η αλματώδης πρόοδος δεν μπορεί να σταματήσει. Αλλά μπορεί να καθοδηγηθεί. Και αυτός είναι ο πυρήνας του πολιτικού, κοινωνικού και εκπαιδευτικού καθήκοντος της εποχής μας.

Όπως επισημαίνει η έρευνα, το μέλλον δεν ανήκει σε αυτούς που έχουν την τεχνολογία, αλλά σε αυτούς που ξέρουν να τη χρησιμοποιούν υπεύθυνα και συλλογικά.

Διαβάστε ακόμη: