Λίγα ερωτήματα επανέρχονται τόσο επίμονα στους κύκλους των οικονομολόγων, των αναλυτών και των διαχειριστών κεφαλαίων όσο αυτό της τεχνητής νοημοσύνης: πρόκειται για μια ακόμη επενδυτική φούσκα ή για μια τεχνολογία που θα αλλάξει μόνιμα τον τρόπο λειτουργίας της οικονομίας; Ο σκεπτικισμός δεν είναι αδικαιολόγητος, ιδιαίτερα όταν οι αποτιμήσεις εταιρειών εκτινάσσονται σε επίπεδα που δύσκολα εξηγούνται με παραδοσιακά χρηματοοικονομικά κριτήρια.
Η Ιστορία δείχνει ότι οι φούσκες σπάνια αναγνωρίζονται την ώρα που σχηματίζονται. Αυτό που γίνεται πιο εύκολα αντιληπτό σε πραγματικό χρόνο δεν είναι η υπερβολή, αλλά η πραγματική ζήτηση. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, όπως επισημαίνεται σε αναλύσεις του Forbes, η ζήτηση για λύσεις τεχνητής νοημοσύνης είναι υπαρκτή, ισχυρή και διαχέεται σε ολόκληρη την οικονομία.
Ισχυρά θεμελιώδη μεγέθη
Σε αντίθεση με προηγούμενες περιόδους επενδυτικού ενθουσιασμού, τα θεμελιώδη μεγέθη της τεχνητής νοημοσύνης εμφανίζονται ανθεκτικά. Από τη μία πλευρά, τα μεγάλα γλωσσικά μοντέλα λειτουργούν ως οριζόντιος πολλαπλασιαστής παραγωγικότητας για επιχειρήσεις, δημόσιους οργανισμούς και φορείς. Από την άλλη, αναπτύσσεται ταχύτατα ένα οικοσύστημα εφαρμογών που «χτίζουν» πάνω σε αυτά τα μοντέλα, βελτιώνοντας επιμέρους λειτουργίες, από την τιμολόγηση μέχρι τη διαχείριση πελατών.
Παράλληλα, κάνουν την εμφάνισή τους μικρότερα και πιο εξειδικευμένα μοντέλα, αν και παραμένει ανοιχτό το ερώτημα αν τελικά θα επικρατήσουν έναντι των γενικής χρήσης λύσεων.
Το δύσκολο ερώτημα της αποτίμησης
Το γεγονός ότι τα θεμελιώδη μεγέθη είναι θετικά δεν σημαίνει ότι όλες οι αποτιμήσεις είναι δικαιολογημένες. Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν τα μελλοντικά οικονομικά οφέλη μπορούν να στηρίξουν τις σημερινές τιμές. Η απάντηση είναι εξαιρετικά δύσκολη, καθώς ο κλάδος ακόμη αναζητά το πιο αποδοτικό επιχειρηματικό μοντέλο για τη μαζική εφαρμογή της τεχνητής νοημοσύνης.
Σε αυτό το περιβάλλον, η ανθρώπινη ροπή προς την κερδοσκοπία λειτουργεί ως επιταχυντής υπερβολών, θολώνοντας τα όρια ανάμεσα στον δικαιολογημένο ενθουσιασμό και την υπερεκτίμηση.
Μαθήματα από την Ιστορία
Η εμπειρία από το παρελθόν είναι αποκαλυπτική. Στις αρχές του 20ού αιώνα, εκατοντάδες εταιρείες κατασκεύαζαν αυτοκίνητα στις ΗΠΑ, αλλά μόνο λίγες επιβίωσαν. Αντίστοιχα, στη φούσκα των dot-com, το διαδίκτυο δικαίωσε τις προσδοκίες, όχι όμως και την πλειονότητα των εταιρειών που δημιουργήθηκαν τότε.
Η ιδέα ήταν σωστή. Η εκτέλεση, στις περισσότερες περιπτώσεις, όχι.
Φούσκα και επανάσταση ταυτόχρονα
Η τεχνητή νοημοσύνη φαίνεται να ενσωματώνει και τα δύο στοιχεία: υπερβολή στις αποτιμήσεις, αλλά και βαθύ μετασχηματιστικό δυναμικό. Πολλές επιχειρήσεις θα αποτύχουν, κάποιες θα χαθούν και λίγες θα εξελιχθούν σε κυρίαρχους παίκτες που θα διαμορφώσουν τη νέα κανονικότητα.
Το πραγματικό ερώτημα, τελικά, δεν είναι αν θα υπάρξουν «θύματα» της υπερβολής, αλλά ποιοι θα αντέξουν, θα προσαρμοστούν και θα κερδίσουν σε μια αγορά που ακόμη βρίσκεται σε φάση δοκιμών και σφαλμάτων. Και σε αυτό, προς το παρόν, καμία ασφαλής απάντηση δεν υπάρχει.
