Ο Τάσος Χαλκιάς μίλησε στην εκπομπή ΕQ για την υποκριτική και το πώς το θέατρο τον επηρέασε τόσο στη ζωή του, όσο και στη συμπεριφορά του.

Ο ηθοποιός περιέγραψε για εκείνη την εποχή: «Το θέατρο σημαίνει για μένα έναν τρόπο ζωής. Μέχρι τα 19 μου χρόνια, γιατί πήγα και λίγο αργότερα από το σύνηθες στη σχολή, ήμουν ένας άνθρωπος χωρίς ιδιαίτερα ενδιαφέροντα. Έξω από την καθημερινότητα και το κυνήγι των κοριτσιών γιατί ήταν και μια εποχή που σχετικά το κυνήγι αυτό ήταν ελαφρώς απαγορευμένο, όσο να ‘ναι βέβαια το απαγορευμένο σού δίνει ένα ενδιαφέρον παραπάνω. Σαν νεαρά πιτσιρίκια τη δεκαετία του ’60 και του ’70 δεν ήταν εύκολο πράγμα να μην ασχοληθούμε με αυτό που μας διατάρασσε την ψυχή ιδιαιτέρως».

Στην συνέχεια, εξήγησε το πώς το θέατρο τον ηρέμησε και τον ωρίμασε. «Το θέατρο μου επέβαλε να αποκτήσω έναν τρόπο ζωής. Έπρεπε να διαβάσω, έπρεπε να πάω κοντά του και να μην περιμένω το θέατρο να έρθει σε μένα. Το αγρίμι είναι πολύ ήπια λέξη, για να με περιγράψω πριν το θέατρο, εγκληματική φυσιογνωμία ήμουν αλλά τελοσπάντων. Το λέω με την έννοια ότι τότε η έννοια της δικαιοσύνης, του απαγορευμένου, του τίμιου και του ανέντιμου είχαν κάποια ιδιαίτερη σημασία. Ήμασταν χαρακτηρισμένοι όλοι. Καλός, καλύτερος, άριστος, κακός, κάκιστος, χείριστος. Υπήρχαν αυτές οι διαφορές και και έτσι λοιπόν ένιωθα ότι ήμουν σε μια εφηβεία άγαρμπη και πέρναγα σε μια άλλη μορφή πιο μεστή με τον ίδιο τρόπο».

Και στη συνέχεια, ο Τάσος Χαλκιάς ανέφερε: «Άρα λοιπόν δεν έκανα καμία διαφορά. Η θεατρική σχολή όμως μου επέβαλε να κάνω μια διαφορά στον εαυτό μου. Δυο δάσκαλοι συγκεκριμένοι μου επέβαλαν τρόπο ζωής. “Αν μείνεις στο θέατρο, πρέπει να αλλάξεις τον τρόπο της ζωής σου” μου είπαν».

Τάσος Χαλκιάς: «Ουαί κι αλλοίμονο εάν δεν υπάρχει ελευθερία στην Τέχνη»

Διαβάστε ακόμη: