Μια φορά κι έναν καιρό ένα τρελό κρατικοδίαιτο σιτεμένο αγόρι, που έπινε κι έτρωγε εις υγείαν των κορόιδων, νοίκιαζε ένα οροφοδιαμέρισμα πέριξ του προεδρικού Μεγάρου (εις υγείαν των κορόιδων και αυτό…)!
Βλέπετε, οι εγκατεστημένοι σε θέσεις-κλειδιά των ΔΕΚΟ, του μηχανισμού του Δημοσίου, του τραπεζικού συστήματος ή του κράτους επί εποχής ΣΥΡΙΖΑ είχαν ακριβά γούστα…
Στο ρετιρέ κάπου γύρω στην Ηρώδου Αττικού, το τρελό σιτεμένο αγόρι ένιωθε τους παλμούς να χτυπάνε μέσα του!
Ήθελε χορό, λίκνισμα μέσης, φιλαράκια για να κάνει μαζί τους ένα τσιγάρο μετά…
Στα πάρτι που άφησαν εποχή την τελευταία 5ετία, μόνιμος συνδαιτυμόνας του σιτεμένου τρελού αγοριού ήταν ένας «κουμπαράς» (ξέρετε ποιους λένε στην πιάτσα κουμπαράδες: αυτούς που τα παίρνουν ή τον παίρνουν) που αρεσκόταν στα εθνικά προξενιά και τα απογεύματα τριγύριζε στο Ζάππειο προς άγραν νεαρών Αλβανών, με αμάνικα λευκά φανελάκια…
Οι περίοικοι θα έχουν να λένε χρόνια για τα πάρτι με τους «κουμπαράδες», τα αλβανά και τα τρέλα αγόρια του ντιγκιντάγκα, που το πρωί φοράνε τα λευκά κολάρα, τα γκρίζα κοστούμια, και παριστάνουν τους σοβαρούς τεχνοκράτες…
Καλέ σύκα, τσαπέλες…
