Όπως είναι γνωστό εκ παραδόσεως, ο Σεπτέμβριος είναι ο μήνας της ΔΕΘ και της Θεσσαλονίκης, όπου συνήθως εξαγγέλλεται η οικονομική πολιτική του επόμενου έτους.

Πλέον η άνοδος των Αθηναίων στη «νύμφη του Θερμαϊκού» μπορεί να μην έχει την αίγλη και τον «δανεικό πλούτο» των δεκαετιών του ’90 και του 2000 με όλα τα παρεπόμενα, αλλά η σημασία της Έκθεσης παραμένει.

Η άνοδος των… μυρίων

Παλιότερα στη ΔΕΘ η μετάβαση χιλιάδων …«χαμουτζήδων» (έτσι μας λένε χαϊδευτικά τα αδέρφια μας της Θεσσαλονίκης εμάς τους Αθηναίους) πολιτικών, πολιτευτών, επιχειρηματιών, στελεχών και δημοσιογράφων συνοδευόταν και από την άνοδο και των γραμματέων των αφεντικών για καθαρά …υπηρεσιακούς λόγους ολόκληρο το 4ήμερο, φαγητό στην Καλαμαριά το Σάββατο μεσημέρι ή στα Λαδάδικα, παρακολούθηση της ομιλίας του εκάστοτε Πρωθυπουργού στο Βελλίδειο και μετά γραμμή στα μπουζούκια κοντά στο Αεροδρόμιο μέχρι πρωίας («εμείς κάναμε τον Αντωνάκη το Ρέμο πλούσιο εκείνα τα βράδια» έλεγε γνωστός επιχειρηματίας της Αθήνας) , πρωϊνό και παραδοσιακά γλυκά στην Αριστοτέλους μετά τα μπουζούκια, νυσταγμένη μετάβαση στη μεσημεριανή συνέντευξη του εκάστοτε Πρωθυπουργού και κουρασμένη αναχώρηση αργά το απόγευμα. Ανήσυχες μέρες, ταραγμένες νύχτες όπως έλεγε και κάποιος αποσυρθείς πολιτικός προ καιρού.

Αυτά μας τελείωσαν οριστικά με την βαθιά κρίση και τα μνημόνια αλλά το οικονομικό σκέλος των συζητήσεων, των συναντήσεων και των εξαγγελιών στη ΔΕΘ έχει πάντοτε τη σημασία του, αν και φέτος επισκιάζεται λίγο από τον μίνι-ανασχηματισμό και τα παρατράγουδά του.

Στο πλαίσιο αυτό ο πάλαι ποτέ Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος που πλέον μετονομάστηκε σε Σύνδεσμο Βιομηχανιών Ελλάδος (ΣΒΕ) λόγω της πολύχρονης αντιπαράθεσης με τον παραδοσιακό ΣΕΒ της οδού Ξενοφώντος («αυτοί εκφράζουν το κράτος της Αθήνας, εμείς στη Βόρειο Ελλάδα είμαστε οι κανονικοί βιομήχανοι» μού είχε πει προ ετών ο τότε πρόεδρος του ΣΒΒΕ και κάπως έτσι η Ελλάδα έμεινε χωρίς… βιομηχανία με κοινές ευθύνες φυσικά!) έθεσε στον Πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη πολλαπλά αιτήματα ανάκαμψης με αιχμή φορολογικά κίνητρα και επιχορηγήσεις για την πράσινη μετάβαση της βιομηχανίας.

Ο ΣΒΕ στοχεύει στον ψηφιακό μετασχηματισμό και την πράσινη στροφή της ελληνικής βιομηχανίας (όσης έχει απομείνει τέλος πάντων) με προοπτικές εξωστρέφειας κυρίως προς τις βαλκανικές χώρες.

Όπως λένε οι άνθρωποι του ΣΒΕ, «η επιστροφή της χώρας στην ανάπτυξη μετά και την κρίση λόγω της πανδημίας COVID-19 σημαίνει δημιουργία ισχυρής επιχειρηματικής βάσης, με τη βιομηχανία και τη μεταποίηση στο επίκεντρο της αναπτυξιακής προσπάθειας. Η εξασθενημένη εγχώρια επιχειρηματικότητα, η οποία εξακολουθεί να αντέχει μετά από δυο πρωτόγνωρες κρίσεις διάρκειας σχεδόν δώδεκα ετών, χρειάζεται επειγόντως τη θεσμοθέτηση μέτρων για την επανάκτηση της χαμένης ανταγωνιστικότητας και για την επαναφορά της σε τροχιά ανάπτυξης».

Προς αυτή την κατεύθυνση, ο ΣΒΕ προτείνει «τη δημιουργία σύγχρονου κράτους, στο οποίο όμως θα δραστηριοποιούνται χωρίς εμπόδια, δυναμικές και υγιείς επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας. Για το λόγο αυτό, η προφανής ανάγκη για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας προτείνουμε να τοποθετηθεί στο επίκεντρο του πολιτικού διαλόγου, με στόχο την εξασφάλιση της σύγκλισης των απόψεων του πολιτικού κόσμου για την ανάπτυξη της χώρας την επόμενη δεκαετία».

Ο πυρήνας των αιτημάτων πάντως με αιχμή τις φοροελαφρύνσεις και τις επιχορηγήσεις παραμένει ακριβώς ο ίδιος από τη δεκαετία του ’90 αλλά τώρα έχει ιδιαίτερη σημασία λόγω της ανάγκης για γρήγορη ανάκαμψη από κρίση και πανδημία αλλά και λόγω της εμφάνισης του Ταμείου Ανάκαμψης με τα 32 δις.

Οι Βορειοελλαδίτες βιομήχανοι ζητούν από τον Μητσοτάκη μεγάλο κομμάτι από την "πίτα" του Ταμείου Ανάκαμψης

Το υπόμνημα με τις προτάσεις του ΣΒΕ

Οι προτάσεις του ΣΒΕ στρέφονται γύρω από τέσσερις πυλώνες, συγκεκριμένα:

1. Μείωση λειτουργικού κόστους, με γενναίες μειώσεις σε:

-επιτόκια δανεισμού

-Τέλη και αναίτιες μη ανταποδοτικές επιβαρύνσεις

-Κόστος ενέργειας

-Φορολόγηση κερδών

-Φορολόγηση μεταβίβασης επιχείρησης

-Ασφαλιστικές εισφορές

Επίσης ζητούν θεσμοθέτηση ενισχύσεων λειτουργικού χαρακτήρα στις παραμεθόριες περιοχές και κυρίως στη Θράκη

2. Παραγωγικές επενδύσεις για τη μείωση των περιφερειακών ανισοτήτων, όπως:

-Νέος αναπτυξιακός νόμος, με κυρίαρχο καθεστώς ενίσχυσης τις επιχορηγήσεις και με προβλέψεις :

α)Το 60% των ετήσιων κονδυλίων να διατίθεται για παραγωγικές επενδύσεις

β) Αύξηση του ποσοστού ενίσχυσης για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις σε όλη τη χώρα κατά τουλάχιστον 10%.

γ) Ειδικό πρόγραμμα ενίσχυσης ιδιωτικών επενδύσεων για την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και Ηπείρου

3. Αγορά εργασίας

-Κάλυψη του ελλείμματος σε μεσαία στελέχη για τη βιομηχανία, με:

α) Αναθεώρηση προγραμμάτων σπουδών σε σχολές μαθητείας του ΟΑΕΔ,

β) Υποχρεωτική πρακτική άσκηση τουλάχιστον έξι μηνών αποφοίτων σχολών του ΟΑΕΔ στη βιομηχανία, και,

γ) Αναθεώρηση και συμπλήρωση των υφιστάμενων επαγγελματικών περιγραμμάτων στελεχών της βιομηχανίας.

-Αναβάθμιση ψηφιακών δεξιοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού, με:

α) Αναθεώρηση προγραμμάτων σπουδών σε όλα τα επίπεδα της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, και,

β) Θεσμοθέτηση προγραμμάτων δια βίου μάθησης στη χρήση ψηφιακών τεχνολογιών

γ) Καινοτομία – Ψηφιακός μετασχηματισμός – “Πράσινη” μετάβαση

-Ειδικά φορολογικά κίνητρα:

α) για τον ψηφιακό μετασχηματισμό της περιφερειακής βιομηχανίας

β) για την παραγωγή καινοτόμων – υψηλής προστιθέμενης αξίας διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων

γ) για την υλοποίηση εξαγορών και συγχωνεύσεων επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας

δ) Θεσμοθέτηση προγράμματος «Industry 4.0»

-Δημιουργία συνδυασμού φορολογικών κινήτρων και άμεσων επιχορηγήσεων:

α) για την «πράσινη» μετάβαση της βιομηχανίας

β) για την εισαγωγή αρχών και τεχνολογιών «κυκλικής οικονομίας»

γ) για την εφαρμογή συστημάτων μείωσης του περιβαλλοντικού αποτυπώματος