Η κόρη του Μπρους Γουίλις και της Ντέμι Μουρ, Ρούμερ, γιόρτασε τη μητρότητα και το νέο της σώμα, ποζάροντας γυμνή και στέλνοντας ένα δυνατό μήνυμα.
Η 34χρονη Ρούμερ Γουίλις έκανε μία ανάρτηση στο Instagram με ένα μακροσκελές κείμενο για το πώς έχει αλλάξει το σώμα της αφότου έγινε μητέρα πριν από τέσσερις μήνες.
To μήνυμα που στέλνει η Ρούμερ Γουίλις«Αυτό το σώμα μου έφτιαξε έναν άνθρωπο από το μηδέν» ξεκίνησε γράφοντας. «Φαίνεται λίγο διαφορετικό τώρα, αλλά πραγματικά νιώθω δέος κάθε μέρα όταν κοιτάζω την κόρη μου και βλέπω το χαμόγελό της ή κοιτάζω το τέλειο πρόσωπό της και τα μικροσκοπικά της δάχτυλα και τον τρόπο που φωτίζονται τα μάτια της όταν ξυπνάει το πρωί και αναγνωρίζει το πρόσωπό μου» ανέφερε.
Στη συνέχεια, αναφερόμενη στις αλλαγές του σώματός της, λέει: «Αυτό το σώμα μου που πέρασα τόσα χρόνια προσπαθώντας να το διαμορφώσω και να το πλάσω σε αυτό που νόμιζα ότι ήταν επιθυμητό ή με έκανε να αισθάνομαι καλά με τα ρούχα μου, είναι λίγο πιο μαλακό και πιο στρογγυλό και διαφορετικό. Και είναι είναι ok, περισσότερο από ok, είναι κάπως καταπληκτικό, γιατί μεγάλωσε ένα άτομο μέσα του».
Και συνεχίζει: «Αυτό το μικρό πλάσμα που αγαπώ με μια αγριότητα και θαυμασμό που φτάνει σε ένα επίπεδα κάθε μέρα. Ξέρω ότι το σώμα μου ακόμα προσαρμόζεται, αλλά σε όποια μορφή και αν καταλήξει, είμαι απλά ευγνώμων για όλα όσα έκανε και συνεχίζει να κάνει».
«Το στήθος μου είναι μεγαλύτερο αλλά παρέχουν τροφή στην κόρη μου»
Στη συνέχεια, είπε ότι είναι ευγνώμων για τη συνεχιζόμενη διαδικασία της μεταμόρφωσης. «Είμαι ευγνώμων για κάθε ανατροπή. Τα στήθη μου, μπορεί να είναι μεγαλύτερα και ίσως πάντα να παρασύρονται προς τα κάτω, αλλά τι δώρο και τι προνόμιο που μπορούν να θρέψουν και να παρέχουν τροφή στην Λου μου».
«Την ίδια ώρα, κάνουν ένα φανταστικό μαξιλάρι όταν κοιμόμαστε μαζί. Οι γοφοί και η κοιλιά μου, τώρα πιο μαλακοί και στρογγυλοί, περιβάλλον την κόρη μου με ασφάλεια, ζεστασιά και αγάπη. Η πιο βαθιά ομορφιά που έχω νιώσει ποτέ στον εαυτό μου αναδύεται από το να θυμάμαι καθημερινά, να μην απορρίπτω αυτά τα μέρη μου, αλλά απλώς να τα αγκαλιάζω και να τους δίνω τόσο βαθιά ευγνωμοσύνη».
