Για όσα άφησε «πάνω» του ο θάνατος της μητέρας του, Νταϊάνα, μίλησε για πρώτη φορά ο πρίγκιπας Χάρι ο οποίος παραδέχτηκε ότι σκέφτηκε μέχρι και την κατανάλωση ναρκωτικών έτσι ώστε να απαλύνει τον πόνο που ένιωθε μετά τον χαμό της μητέρας του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στο Παρίσι το 1997.
Σε μια βαθιά προσωπική εξομολόγηση στην νέα σειρά ντοκιμαντέρ του AppleTV+ με τίτλο «The Me You Can’t See», την οποία συνδημιούργησε μαζί με την Όπρα Γουίνφρεϊ, ο πρίγκιπας Χάρι μίλησε για τις ημέρες που τον οδήγησαν στην αναζήτηση ψυχολογικής βοήθειας την οποία δέχεται πλέον ύστερα και από παρότρυνση της γυναίκας του Μέγκαν.
Πρίγκιπας Χάρι: Αν δεν έκανα θεραπεία θα έχανα τη γυναίκα μου
Σύμφωνα με το People, Ο πρίγκιπας Χάρι παραδέχτηκε ότι κάνει ψυχοθεραπεία εδώ και τέσσερα χρόνια προκειμένου να «γιατρέψει τον εαυτό του από τον παρελθόν». «Είχα δει γιατρούς, θεραπευτές, εναλλακτικούς θεραπευτές. Κάθε είδους ειδικό. Όμως ο καθοριστικός παράγοντας ήταν η γνωριμία και η σχέση μου με την Μέγκαν. Ήξερα ότι αν δεν έκανα θεραπεία και δεν γινόμουν καλά, θα έχανα τη γυναίκα με την οποία σκόπευα να περάσω την υπόλοιπη ζωή μου», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Ο θάνατος της Νταϊάνα
Ο θάνατος της μητέρας του, πριγκίπισσας Νταϊάνα, το 1997 ήταν ένα γεγονός που τον σημάδεψε ανεξίτηλα. Ο Χάρι ήταν 12 ετών τότε και, όπως εξηγεί στο ντοκιμαντέρ, τόσο κατά τα εφηβικά του χρόνια όσο και αργότερα, από τα 20 ως τα 30 του, «δεν βρισκόταν σε ένα περιβάλλον όπου υπήρχε ενθάρρυνση να μιλήσει κανείς για τα συναισθήματά του», με αποτέλεσμα να αναγκάζεται να τα «θάβει».
Στην συζήτησή του με την Όπρα, ο πρίγκιπας Χάρι αποκάλυψε ότι τα χρόνια που ακολούθησαν, και καθώς ξεκίνησε να εκτελεί τα καθήκοντά του ως μέλος της βασιλικής οικογένειας, άρχισε να βιώνει άγχος που τον παρέλυε. «Κάθε φορά που έβαζα το κουστούμι μου και έπρεπε να παίξω τον ρόλο, σκεφτόμουν «εμπρός, πάμε». Πριν καλά καλά φύγω από το σπίτι έσταζα από ιδρώτα, είχα ταχυκαρδία… το σώμα μου είχε την ενστικτώδη αντίδραση «πάλης ή φυγής». Κρίσεις πανικού, έντονο έγχος… Από τα 28 μέχρι μάλλον και τα 32 μου ήταν μια εφιαλτική περίοδος στη ζωή μου. Ήμουν πρόθυμος να πιω, να πάρω ναρκωτικά, να δοκιμάσω όλα τα πράγματα που θα με βοηθούσαν να μουδιάσω το πώς αισθανόμουν», παραδέχτηκε με ειλικρίνεια.
Χάρι: Έπινα για να συγκαλύψω κάτι
Όπως εξηγεί στην συνέχεια ο ίδιος, σιγά σιγά άρχισε να συνειδητοποιεί ότι, παρόλο που δεν έπινε κάθε μέρα αλκοόλ, υπήρχαν βραδιές που έπινε ποσότητα η οποία αντιστοιχούσε σε κατανάλωση μιας ολόκληρης εβδομάδας. «Αρκετές φορές καταλάβαινα ότι έπινα όχι επειδή το απολάμβανα, αλλά επειδή προσπαθούσα να συγκαλύψω κάτι».
«Όσον αφορά τους ανθρώπους που έχουν πληγωθεί από την ανατροφή τους, το περιβάλλον τους, όσα τους έχουν συμβεί, πράγματα στα οποία έχουν εκτεθεί ή έχουν αντικρίσει – όποια κι αν είναι η αιτία -, αν δεν μεταμορφωθούν, αν δεν επεξεργαστούν το τραύμα, τότε αυτό βγαίνει στην επιφάνεια με πολλούς διαφορετικούς τρόπους που δεν μπορείς να ελέγξεις», σημειώνει ο Χάρι.
Στο πρώτο επεισόδιο του docuseries, αναφέρεται και στην κηδεία της μητέρας του, όταν ο ίδιος μαζί με τον 15χρονο τότε αδερφό του, Ουίλιαμ, περπάτησαν πίσω από φέρετρο της Νταϊάνα πλαισιωμένοι από τον πατέρα τους πρίγκιπα Κάρολο, τον παππού τους Φίλιππο και τον κόμη Σπένσερ.
«Αυτό που θυμάμαι πιο πολύ ήταν ο ήχος από τις οπλές του αλόγου πάνω στον δρόμο. Εκείνη τη στιγμή, ήμασταν και οι δυο σε κατάσταση σοκ. Ήταν σαν να βρισκόμουν έξω από το σώμα μου… Απλώς περπατούσα και έκανα αυτό που περίμεναν από εμένα να κάνω, δείχνοντας το 1/10 του συναισθήματος που εξέφραζαν όλοι οι υπόλοιποι», θυμάται για εκείνη την οδυνηρή μέρα.
