Σε αλλοτινές εποχές μια μικρή τράπεζα – η οποία εξαγοράστηκε από την Τράπεζα Πειραιώς – προσέφερε επιτόκια 6-7% στους πελάτες της.

Επενδυτής από τους παλιούς είχε τοποθετήσει μερικά χρήματα εκεί αλλά πήγαινε καθημερινά στο κατάστημα Συντάγματος και φώναζε «Είναι η τράπεζα εδω;».

Εις γνώση του είχε τοποθετήσει τα χρήματα και γνώριζε τον κίνδυνο.

Αν η τράπεζα οδηγούνταν σε πτώχευση δεν θα έφταιγε κανείς άλλος, εκτός από τον ίδιο.

Τα αναφέρουμε, όλα αυτά διότι το Χρηματιστήριο χρειάζεται να δει εξαρχής την αγορά εταιρικών ομολόγων, ακόμα και για αυτούς που δεν γνωρίζουν τους κινδύνους που αναλαμβάνουν.

Η συγκεκριμένη αγορά δεν μπορεί να αποτελεί ούτε το AΤΜ εισηγμένων και μη εταιρειών.

Τα επιτόκια που προσφέρουν οι τράπεζες ή ανάδοχοι πρέπει να να είναι τα ίδια με τα οποία θα δάνειζαν την εταιρεία οι τράπεζες.

Δεν μπορεί επίσης να μην υπάρχουν εξασφαλίσεις για συγκεκριμένο κλάδο ( ναυτιλιακό ).

Η υπόθεση της MLS πρέπει να βάλει μυαλό σε όλους διότι, όπως μαθαίνουμε, τις εγκαταστάσεις της εταιρείας επισκέπτονται “φουσκωτοί” και την πληρώνουν, ως συνήθως, άσχετοι με την υπόθεση.

Για να αποκτήσει υπόσταση το ελληνικό χρηματιστήριο χρειάζεται όσοι υπεξαιρούν χρήματα – μετερχόμενοι διάφορες μεθόδους- να τα επιστρέφουν.