Η προσπάθεια της Ελβετίας να «διασώσει» τη φήμη της ως διεθνές χρηματοπιστωτικό κέντρο είναι πιθανό να κοστίσει σε κάθε Ελβετό το ιλιγγιώδες ποσό των 13.500 δολαρίων (12.500 φράγκα).

Κι αυτό, διότι το ελβετικό δημόσιο έχει δεσμευτεί να παράσχει ρευστότητα έως 109 δισ. φράγκων στην UBS, η οποία «αναγκάστηκε» να προβεί εκτάκτως στην εξαγορά της Credit Suisse, προκειμένου να μπει ένα «φρένο» στην εν εξελίξει τραπεζική κρίση.

Το ποσό των 109 δισ. φράγκων, σύμφωνα με το πρακτορείο Bloomberg, αποτελεί ένα βαρύ φορτίο για τη χώρα των 8,7 εκατομμυρίων κατοίκων.

Μάλιστα, σύμφωνα με τις λεπτομέρειες της συμφωνίας, πέραν της κρατικής βοήθειας, υπάρχει και ένα επιπλέον ποσό, το οποίο δύναται να διατεθεί από την Ελβετική Εθνική Τράπεζα (SNB) και να φθάσει στα 100 δισ. φράγκα.

Επομένως, μιλάμε για ένα συνδυαστικό ποσό των 209 δισ. φράγκων, το οποίο ισούται στο ¼ του ελβετικού ΑΕΠ και ξεπερνάει τις συνολικές αμυντικές δαπάνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το 2021.

Παράλληλα, το εν λόγω χρηματικό μέγεθος είναι τουλάχιστον τρεις φορές μεγαλύτερο σε σχέση με το bail-out της UBS το 2008.

Οργή στη Ζυρίχη

Την ίδια στιγμή, η απόφαση της κυβέρνησης να αλλάξει τη νομοθεσία, ώστε να διευκολυνθεί η «θυσία» των ομολόγων AT1, αξίας 16 δισ. φράγκων, με στόχο την αύξηση των κεφαλαίων της Credit Suisse, έχει προκαλέσει τη μήνη αρκετών ομολογιούχων.

Περίπου 200 άτομα συγκεντρώθηκαν τη Δευτέρα έξω από τα κεντρικά γραφεία της τράπεζας στη Ζυρίχη, φωνάζοντας συνθήματα και πετώντας αυγά προς το κτίριο.

«Εάν είσαι αρκετά μεγάλη (τράπεζα), έχεις τα πάντα. Ο νόμος άλλαξε για σένα μέσα σ’ ένα Σαββατοκύριακο» δηλώνει στο Bloomberg o Κριστόφ Ρεχστάινερ, εταίρος της συμβουλευτικής φορολογικής εταιρείας ΜΜΕ.

«Η λύση που ετοιμάζεται αυτήν την στιγμή, προβλέπει ότι αν όλα πάνε καλά, η UBS θα αποκομίσει τεράστια κέρδη. Πήρε την Credit Suisse έναντι πινακίου φακής και η κυβέρνηση θα υποστηρίξει τις όποιες απώλειες» σπεύδει να προσθέσει.

Το πάθημα δεν έγινε μάθημα

Κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2007-2009, η UBS έλαβε 6 δισ. φράγκα από την κυβέρνηση, ενώ μεταβίβασε ριψοκίνδυνα περιουσιακά στοιχεία 54 δισ. φράγκων σε ένα κρατικό ταμείο στήριξης. Σύνολο 60 δισ. φράγκα.

Ενώ η κυβέρνηση, μετά την παραπάνω κρίση, έθεσε σε ισχύ τον κανονισμό «πολύ μεγάλη για να καταρρεύσει», ταυτόχρονα απέτυχε να αντιμετωπίσει τη σειρά σκανδάλων και κακοδιαχείρισης, η οποία τελικά οδήγησε στη σημερινή κρίση εμπιστοσύνης προς την Credit Suisse.

«Τώρα και οι δύο ελβετικές τράπεζες θα πρέπει να διασωθούν από το κράτος» επισημαίνει δεικτικά ο Μάνουελ Άμαν, διευθυντής του Ιδρύματος Ελβετικών Τραπεζών.

Διαβάστε περισσότερα