Ποιος δεν θα ήθελε να έχει ένα διαμάντι που να λάμπει σαν αστέρι. Τι γίνεται όμως με έναν πολύτιμο λίθο που στην πραγματικότητα είναι αστέρι; Ψάχνοντας στο διάστημα, οι αστρονόμοι μόλις ανακάλυψαν έναν σπάνιο πλανήτη, ο οποίος υποβάλλεται σε μια -πολύ αργή ομολογουμένως- διαδικασία που θεωρητικά θα δημιουργούσε στον πυρήνα του ένα τεράστιο πυκνό κοσμικό διαμάντι.

Σύμφωνα με μια μελέτη που που δημοσιεύτηκε στη βάση δεδομένων arXiv του πανεπιστημίου Κορνέλ, η οποία, ωστόσο, δεν έχει ακόμη αξιολογηθεί, το αστέρι με το όνομα HD 190412 C αποτελείται κυρίως από άνθρακα και μεταλλικό οξυγόνο και βρίσκεται περίπου 104 έτη φωτός μακριά από τη Γη.

Όταν μερικά ουράνια σώματα πλησιάζουν στο τέλος της ζωής τους, γίνονται αυτό που είναι γνωστό ως «λευκός νάνος», αναφέρει η The Independent. Τα αστέρια έχουν απίστευτα υψηλή θερμοκρασία όταν σχηματίζονται, αλλά όταν εξαντλούν το πυρηνικό τους καύσιμο, αρχίζουν να κρυώνουν και να ακτινοβολούν την ενέργειά τους. Αυτό τα κάνει σταδιακά να σκληραίνουν, ακόμη και να κρυσταλλoποιιούνται.

Παρόλα αυτά, ακόμη κι αν το HD 190412 C γίνει πραγματικά ένα γιγάντιο διαμάντι, σίγουρα δεν θα μπορέσουμε να… βάλουμε χέρι, καθώς οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι η διαδικασία θα διαρκέσει ένα τετράκις δισεκατομμύρια χρόνια. Σύμφωνα μάλιστα με τον ιστότοπο Livescience, το χρονικό διάστημα αυτό θεωρείται ακόμη μεγαλύτερο από την εκτιμώμενη ηλικία του σύμπαντος (13,6 δισεκατομμύρια χρόνια).

«Σε αυτή την εργασία, παρουσιάζουμε την ανακάλυψη ενός νέου τετραπλού συστήματος τύπου Sirius σε απόσταση 32 parsecs, που αποτελείται από έναν κρυσταλλοποιούμενο λευκό νάνο, σύντροφο με το προηγουμένως γνωστό τριπλό HD 190412», έγραψαν οι αστρονόμοι στη μελέτη, η οποία έγινε δεκτή για δημοσίευση στις Μηνιαίες Ανακοινώσεις της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας. Για να δώσουμε ένα οικείο μέγεθος της απόστασης, 1 parsec ισούται με 3,26 έτη φωτός ή περίπου 206.265 φορές την απόσταση από τη Γη στον Ήλιο.

Η ηλικία του ουράνιου σώματος έχει υπολογιστεί ότι είναι περίπου 4,2 δισ. χρόνια. Ένα βασικό μέρος αυτού του υπολογισμού είναι ο προσδιορισμός της απόστασής του από τη Γη, την οποία οι ερευνητές μπορούν να προσδιορίσουν από τη φωτεινότητα του άστρου.