Ο Γκάρι «Μάνι» Μάουνφιλντ, θρυλικός μπασίστας των The Stone Roses και Primal Scream, πέθανε σε ηλικία 63 ετών. Ο Βρετανός μουσικός από το Μάντσεστερ, μια από τις πιο χαρακτηριστικές φιγούρες της indie-rock σκηνής των ’80s και ’90s, έγινε γνωστός μέσα από τα δύο στούντιο άλμπουμ των Stone Roses και αργότερα μέσα από τη μακρά του πορεία στους Primal Scream.
Την είδηση του θανάτου του ανακοίνωσε ο αδελφός του, Γκρεγκ Μάουνφιλντ, με ανάρτηση στο Facebook: «Με βαριά καρδιά ανακοινώνω τον θάνατο του αδελφού μου, Gary Mani Mounfield. RIP». Συγκινητική ήταν και η ανάρτηση της Ροουέτα από τους Happy Mondays: «Θα μου λείψεις πάρα πολύ…».
Ο θάνατος του Μάουνφιλντ έρχεται σχεδόν δύο χρόνια μετά την απώλεια της συζύγου του, Ιμέλντα, η οποία είχε πεθάνει το 2023 σε ηλικία 52 ετών έπειτα από μάχη με καρκίνο του εντέρου. Το ζευγάρι είχε δίδυμους γιους, τον Τζιν και τον Τζορτζ.
Οι φόροι τιμής κατέκλυσαν τα κοινωνικά δίκτυα από τη στιγμή που έγινε γνωστός ο θάνατός του. Ο Ίαν Μπράουν, συνοδοιπόρος του στους Stone Roses, έγραψε στο X: «Rest in peace Mani X». Ο Τιμ Μπέργκες των Charlatans τον χαρακτήρισε «έναν από τους απολύτως καλύτερους – έναν πανέμορφο φίλο». Η Ροουέτα των Happy Mondays είπε ότι «θα της λείψει απίστευτα».
Ο Λίαμ Γκάλαχερ σημείωσε: «Σε απόλυτο σοκ… απολύτως συντετριμμένος. Ο Μάνι ήταν ήρωάς μου». Η Rough Trade τον αποχαιρέτησε ως «το τέλειο παράδειγμα μπασίστα που γίνεται ο παλμός μιας ολόκληρης μπάντας».
Ο Μάνι είχε μόλις ανακοινώσει ένα μεγάλο speaking tour σε ολόκληρη τη Βρετανία για το 2026–2027, όπου θα μιλούσε για καθοριστικές στιγμές της πορείας του — από το ιστορικό Spike Island το 1990 μέχρι την εντυπωσιακή επανένωση των Stone Roses το 2011.
Γεννημένος στις 16 Νοεμβρίου 1962 στο Κραμπσολ, φοίτησε στο Xaverian College στο Ράσουλμ και άφησε το σχολείο στα 16. Στις αρχές του ’80 δημιούργησε με τον Τζον Σκουάιρ και τον Άντι Κάουζενς το συγκρότημα Fireside Chaps, που αργότερα —μέσα από αλλεπάλληλες αλλαγές— εξελίχθηκε στους Stone Roses με frontman τον Ίαν Μπράουν. Έπαιξαν το πρώτο επίσημο live τους τον Οκτώβριο του 1984.
Αν και ξεκίνησε ως κιθαρίστας, κατέληξε στο μπάσο σχεδόν τυχαία όταν η μπάντα έγινε Waterfront. «Το μπάσο ήταν πιο απελευθερωτικό. Ήμουν πάντα μέσα στις soul και funk γραμμές, ήταν ξεκάθαρο για μένα» είχε πει το 2000. Οι Roses άργησαν να γνωρίσουν ευρεία αναγνώριση, αλλά στα τέλη των ’80s ήταν πλέον η αιχμή του Madchester. Το ομώνυμο ντεμπούτο τους το 1989 —με την παραγωγή του Τζον Λέκι— καθόρισε μια ολόκληρη εποχή, με το μπάσο του Μάνι και τα τύμπανα του Ρένι να δίνουν τον χαρακτηριστικό groove του δίσκου.
Το album θεωρήθηκε κλασικό – και το 2009, με αφορμή τη 20ετία του, ο Μάνι δήλωνε ότι ακόμη «ξεχωρίζει μέσα σε μια θάλασσα μετριότητας». Οι Roses έπαιξαν μπροστά σε 27.000 ανθρώπους στο περιβόητο Spike Island το 1990, όμως η συνέχεια δεν ήταν γραμμική. Το δεύτερο άλμπουμ, Second Coming (1994), προκάλεσε αντιφατικές αντιδράσεις. Ο Μάνι πίστευε ότι ο κόσμος «το έκρινε πρόωρα», λέγοντας πως η μπάντα «δεν θα έκανε ποτέ το ίδιο πράγμα δύο φορές».
Το 1996 οι Roses διαλύθηκαν και ο Μάνι πέρασε στους Primal Scream, όπου βρήκε —όπως έλεγε— περισσότερη ελευθερία. «Ήταν πιο δημοκρατικοί. Στους Roses κοιτούσαμε πάντα αν ήταν ευχαριστημένοι ο Ίαν και ο Τζον», θυμόταν. Η παρουσία του συνέβαλε στη δημιουργική αναγέννηση των Primal Scream, προτού επιστρέψει στους Roses για την περίοδο 2011–2017 και τα νέα single All for One και Beautiful Thing.
