Ο Παναγιώτης Τούντας, μαθητής του Παναγιώτη Τέτση διαθέτοντας πάντα ένα φυσικό πάθος για το χρώμα και το φως και παραμένοντας πιστός στις παραδοσιακές πλαστικές αξίες της ζωγραφικής δίνει μια άλλη οπτική στα μαγικά τοπία της Ύδρας.

Επεξεργάζεται τις εικαστικές του αξίες με νέα ματιά, τις ενσωματώνει και τις αφομοιώνει πλήρως σχεδόν στην καλλιτεχνική έκφραση των νέων του έργων.

Από 1η έως 30 Ιουνίου εκθέτει τη νέα του δουλειά στο Ιστορικό Αρχείο, Μουσείο Ύδρας.

Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη

 

-Παναγιώτη, σίγουρα, η μαθητεία αλλά και η συναναστροφή σου με τον Π.Τέτση ήταν καταλυτική για την πορεία σου. Θα ήθελες να μας μιλήσεις για τον δάσκαλό σου;

– Επέλεξα τον Παναγιώτη Tέτση για δάσκαλο μου στη ζωγραφική εισερχόμενoς στη σχολή Καλών Τεχνών επειδή μου άρεσε πολύ ο τρόπος που αντιμετώπιζε στην σύγχρονη ζωγραφική, το βελούδινο χρώμα του, τη γενναιοδωρία της πινελιάς του και το πηγαίο συναίσθημα που εξέπεμπε η ζωγραφική του.

Έργο του Παναγιώτη Τούντα

-Ποιους άλλους μεγάλους ζωγράφους θαυμάζεις και έχεις δεχτεί επιρροές;

– Σίγουρα έχω δεχτεί επιρροές και από άλλους ζωγράφους στην προσπάθειά μου να εξελίξω τη δικιά μου πορεία στη ζωγραφική. Κάποιοι από αυτούς ήταν και ήδη επιρροές του δασκάλου μου όπως ο Pierre Bonnard και ο Nicolas de Stael στην προσπάθειά μου να εξελίξω τη ζωγραφική μου, προσέλκυσαν το ενδιαφέρον μου οι Γερμανοί εξπρεσιονιστές κυρίως της σχολής του Kokoschka καθώς και οι μεταγενέστεροι Bernhard Heisig και johannes Heisig.

 

-Πηγή έμπνευσης, η φύση…

– Η ποικιλία των χρωμάτων και των σχημάτων που συναντάμε στη φύση είναι αστείρευτη πηγή έμπνευσης και δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι ζωγράφοι ακόμα και οι μη παραστατικοί ξεκινάνε τις μελέτες τους παρατηρώντας τη φύση. Βέβαια η προσωπική εξέλιξη εξαρτάται από το ένστικτο και το συναίσθημα του καλλιτέχνη που καθορίζει το τελικό αποτέλεσμα. Επίσης μου αρέσει και το ανθρώπινο στοιχείο στη ζωγραφική αλλά δεν έχει τύχει ακόμη να κάνω μία έκθεση που να αναφέρεται σε αυτό.

Έργο του Παναγιώτη Τούντα

-Ύδρα, μνήμες με τον δάσκαλο και πηγή έμπνευσης

– Η σχέση μου με την Ύδρα ξεκίνησε ως φοιτητής που πηγαίναμε με τον δάσκαλο εκπαιδευτικές εκδρομές στο σταθμό της σχολής. Από κει ξεκίνησε η πρώτη μου έκθεση το ξενοδοχείο Μιράντα με θέματα από την Ύδρα. Μετά από κάθε νέο μου βήμα στη ζωγραφική ένιωθα την ανάγκη να επιστρέφω στην Ύδρα για να ξαναδώ με νέα ματιά το φως και τη χρωματική ποικιλία που προσφέρει αυτό το νησί ακόμα και μέσα από το ίδιο θέμα.

 

Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ