Η 15η Φεβρουαρίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου, με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης Γονέων με Καρκινοπαθή Παιδιά (ICCCPO), για την ενημέρωση της διεθνούς κοινής γνώμης σχετικά με τις παιδικές νεοπλασίες (καρκίνο).
Κάθε χρόνο, περίπου 250.000 παιδιά σε όλο τον κόσμο νοσούν από καρκίνο, όμως, από αυτά, μόνο ποσοστό 20% έχει δυνατότητα πρόσβασης σε σωστή ιατρική φροντίδα. Επίσης, το 80% από αυτά προέρχεται από χώρες μέσου και χαμηλού εισοδήματος.
Πάνω από 150.000 θάνατοι κάθε χρόνο θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, εάν υπήρχε δυνατότητα έγκαιρης διάγνωσης και εξειδικευμένης θεραπείας σε όλα τα παιδιά. Ποσοστό 70% – 80% από τα παιδιά που έχουν πρόσβαση σε εξειδικευμένη θεραπεία γίνεται καλά με την πρόοδο της ιατρικής και λόγω της επάρκειας φαρμάκων και καταρτισμένου επιστημονικού προσωπικού.
Κάθε μέρα εκτιμάται ότι, στην Ευρώπη, περίπου 20 παιδιά πεθαίνουν από καρκίνο.
Παγκόσμια ημέρα κατά του παιδικού καρκίνου – Δεύτερη συχνότερη αιτία θανάτου παιδιών στην Ελλάδα, ο καρκίνος
Στην Ελλάδα, περίπου 300 παιδιά προσβάλλονται ετησίως από καρκίνο, κυρίως από λευχαιμία.
Η εμφάνιση καρκίνου στα παιδιά αποτελεί τη δεύτερη συχνότερη αιτία θανάτου μετά από τα ατυχήματα. Ταυτόχρονα όμως, οκτώ στα δέκα παιδιά που εμφανίζουν σήμερα λευχαιμία θεραπεύονται.
Η Ελληνική Ομοσπονδία Καρκίνου (ΕΛΛΟΚ) έχει αναγάγει σε θέμα εθνικής προτεραιότητας για το Σύστημα Υγείας, τη βελτίωση της περίθαλψης και της φροντίδας για τον καρκίνο της παιδικής ηλικίας και επισημαίνει την έλλειψη κατάλληλων υποδομών για τα παιδιά που νοσούν από καρκίνο, καθώς και την αδυναμία να καλυφθούν επαρκώς οι ιδιαίτερες ανάγκες που έχουν, τόσο οι μικροί ασθενείς, όσο και οι οικογένειές τους.
Η ανεπάρκεια στην κάλυψη των αναγκών σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στη γεωγραφική κατανομή των παιδο-ογκολογικών κλινικών, τη λειτουργία του Συστήματος Υγείας, το οποίο αδυνατεί να ανταποκριθεί στις ιδιαίτερες ανάγκες του καρκίνου κατά την παιδική και εφηβική ηλικία και την έλλειψη κοινωνικής μέριμνας.
Παγκόσμια ημέρα κατά του παιδικού καρκίνου – Παιδικός καρκίνος: Πώς αισθάνεται ένα παιδί;
«Πώς αισθάνεται ένα παιδί που βρίσκεται αντιμέτωπο με τον παιδικό καρκίνο; Πώς πρέπει να το αντιμετωπίζουν οι γονείς και οι συμμαθητές του;» Απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά δόθηκαν στη διάρκεια διαδικτυακής εκδήλωσης, με θέμα τον παιδικό καρκίνο, που διοργάνωσε ο δήμος Κιλκίς πριν λίγες ημέρες, σε συνεργασία με τον Σύλλογο Καρκινοπαθών «Άγιος Ευγένιος ο Τραπεζούντιος», με κύριες ομιλήτριες την ψυχολόγο του δήμου Κιλκίς Έλλη Φρεγγίδου και την ογκολόγο του Νοσοκομείου της πόλης Ολγα Ζαραλή.
«Το παιδί που έρχεται αντιμέτωπο με τον καρκίνο αναρωτιέται γιατί νοσεί, αισθάνεται φόβο, αγωνία για την επόμενη ημέρα, για το αν θα πεθάνει, αισθάνεται θυμό, ντροπή για τα μαλλιά του που έχουν πέσει, αισθάνεται άσχημα όταν το ρωτούν πράγματα που δεν μπορεί ή δεν θέλει να απαντήσει», σημείωσε η κ. Φρεγγίδου.
«Τα παιδιά μπορεί να νομίζουν ότι ο καρκίνος είναι τιμωρία για κάποιο λάθος που έκαναν και να νιώθουν ενοχές όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική», σημείωσε η κ. Φρεγγίδου, τονίζοντας ότι «οι ενήλικες έχουν μεγάλη ευθύνη να μιλήσουν στα παιδιά γι’ αυτό το θέμα».
Ανέφερε ακόμη ότι οι γονείς μπορούν εξηγήσουν στα καρκινοπαθή παιδιά τους ότι δεν είναι τα μοναδικά διαφορετικά παιδιά στο σχολείο τους και να τους μιλήσουν για τις θεραπείες, τα φάρμακα και τις εγχειρήσεις που θα τα βοηθήσουν να θεραπευτούν.
Τόνισε ακόμη ότι τα παιδιά με καρκίνο που νοσηλεύονται σε εξειδικευμένα νοσοκομεία μπορεί να περνούν δύσκολα, αλλά στο νοσοκομείο αναπτύσσουν δυνατές φιλίες με άλλα παιδιά που νοσούν.
Απαντώντας στο ερώτημα «πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα παιδιά με καρκίνο και πώς μπορούμε να τα διαχειριστούμε;», επισήμανε ότι τα παιδιά αυτά πρέπει να αντιμετωπίζονται με σεβασμό και όχι με οίκτο, με διακριτικότητα αλλά και με ενσυναίσθηση.
Οι γονείς θα ήταν καλό να αφιερώσουν στα παιδιά αυτά περισσότερο ποιοτικό χρόνο, να μιλούν μαζί τους για την πάθησή τους, όταν αυτά ρωτούν, και να μην διστάζουν να πουν «δεν ξέρω», όταν δεν γνωρίζουν την απάντηση στο ερώτημα που θέτει το παιδί.
Η κ. Φρεγγίδου τόνισε επίσης ότι οι γονείς πρέπει να εξηγήσουν στα παιδιά τους ότι ο καρκίνος δεν είναι μεταδοτικός και ότι δεν πρέπει να αποφεύγουν τους φίλους τους που νοσούν, αλλά αντιθέτως να τα ενθαρρύνουν να έχουν επικοινωνία και αλληλεπίδραση μαζί τους.
Συνέστησε δε στους μαθητές να πλησιάζουν τους φίλους τους που πάσχουν από καρκίνο, όσο αυτοί τους επιτρέπουν, και να τους καλούν σε δραστηριότητες, χωρίς όμως να επιμένουν γιατί μπορεί να μην το επιτρέπει η υγεία τους.
Cancer Moonshot: Πώς θα μειωθούν στο μισό οι θάνατοι από καρκίνο
