Χωρίς την Ραφαέλα Σπανουδάκη θα συνεχιστούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Τόκιο καθώς η αθλήτρια σημείωσε χρόνο 23.38 και δεν μπόρεσε να προκριθεί στον τελικό των 200 μέτρων.

Ολυμπιακοί Αγώνες Τόκιο: Εκτός τελικού η Ραφαέλα Σπανουδάκη

Το ταξίδι της Ραφαέλας Σπανουδάκη ολοκληρώθηκε στον ημιτελικό των 200μ. στο Τόκιο. Η Ελληνίδα σπρίντερ έκανε τον 23ο χρόνο στις σειρές των ημιτελικών με 23.38. Πάλεψε, αλλά ήταν ένατη στη δεύτερη σειρά και δεν μπόρεσε να πάρει το πολυπόθητο «εισιτήριο» για τον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων.

«Πήγα να δοκιμάσω λίγο πιο γρήγορα στη στροφή, δε μου βγήκε, ίσως δεν έπρεπε να το κάνω σε αυτόν τον αγώνα, σε κάθε περίπτωση ήμουν καλά και προσπάθησα να δώσω το καλύτερο δυνατό. Μπήκα στις 24 του κόσμου και είμαι πολύ χαρούμενη γι αυτό. Το επίπεδο στους Ολυμπιακούς είναι εξαιρετικά υψηλό», είπε η αθλήτρια μετά τον αγώνα της.

Αναλυτικά οι 8 αθλήτριες που βρέθηκαν στον τελικό:

Η Φρέιζερ-Πράις ήταν δεύτερη στα 100μ. στο Τόκιο, ενώ η Τόμπσον-Ερά κατέκτησε το χρυσό. Η Μπομά με το 21.97 πέτυχε παγκόσμιο ρεκόρ νεανίδων.

1. Φρέιζερ-Πράις – 22.13

2. Μασιλίνγκι – 22.40

3. Τόμπσον-Ερά- 21.66

4. Μπομά – 21.97

5. Τόμας – 22.01

6. ΤαΛου – 22.11

7. Ουίμπο – 22.14

8. Καμπουντζί – 22.26

Ποιά είναι η Ραφαέλα Σπανουδάκη

Η Ραφαέλα Σπανουδάκη – Χατζηρήγα είναι γεννημένη στις 7 Ιουνίου του 1994 στη Ρόδο και είναι Ελληνίδα αθλήτρια του στίβου και συμμετέχει στο αγώνισμα των 100 και 200 μέτρων.

Έχει στην κατοχή της ένα ασημένιο μετάλλιο από τους Μεσογειακούς Αγώνες του 2018.

«Στους Μεσογειακούς Αγώνες που έγιναν στην Ταραγόνα της Ισπανίας 27-30 Ιουνίου κατέβηκαν πολύ καλές αθλήτριες από τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία… Με ταλαιπωρούσε μία ωτίτιδα, για την οποία είχα πάρει αντιβίωση… Μπορεί να πήγαινα κι ακόμα καλύτερα.», είχε δηλώσει τότε υποσχόμενη καλύτερες αποδόσεις στο μέλλον.

Η ίδια είχε παραδεχτεί στο παρελθόν ότι ο πατέρας της ήταν αυτός που την «έσπρωξε» στον στίβο ενώ και ένα από τα τρία της αδέλφια ασχολήθηκε επίσης με τον στίβο.

«Σε αγώνες στο σχολείο οι δικοί μου κατάλαβαν ότι κάτι «παίζει» με εμένα. Μέχρι την Ε΄ Δημοτικού έκανα μπαλέτο. Στην ΣΤ΄ Δημοτικού, κι ενώ ο μπαμπάς μου και ο Δημήτρης έκαναν αθλητισμό, ο μπαμπάς μου με πήγε στον στίβο, στο γήπεδο του Διαγόρα. Με το μπαλέτο δεν είχα ενθουσιαστεί ποτέ, τον στίβο τον αγάπησα από την πρώτη στιγμή. Ξεκίνησα στα 12 με 13 μου χρόνια, με το ΓΑΣ Υγεία Ρόδου, κι αυτή πιστεύω ότι είναι η κατάλληλη ηλικία να ξεκινήσει στίβο ένα παιδί. Η μαμά μου προτιμούσε να διαβάζω τα μαθήματά μου, κι έτσι πήγαινα λίγο κάθε εβδομάδα στο γήπεδο».