Την ώρα που οι συστημικές μας τράπεζες συζητούν σοβαρά και πιέζουν προς κάθε κατεύθυνση , προκειμένου να διανείμουν και μέρισμα και μπόνους στα στελέχη τους, επειδή έβγαλαν κέρδη με ουρά μετά από δεκαπέντε περίπου χρόνια, την ίδια περίοδο οι ηλεκτρονικές απάτες με την αφαίμαξη τραπεζικών λογαριασμών αυξάνονται ανησυχητικά.

Το φάρμακο είναι ένα και το ξέρουν πολύ καλά ποιο είναι οι διοικήσεις των τραπεζών, είναι όμως πολυδάπανο και δεν συμφέρει. Με απλά λόγια, τα συστήματα των τραπεζών για ηλεκτρονικές συναλλαγές “μπάζουν” από πολλές πλευρές, γεγονός που πιστοποιείται από τις χιλιάδες περιπτώσεις απωλειών καταθέσεων, μέρους αυτών στις περισσότερες περιπτώσεις, αλλά και του συνόλου τους (!), σε αρκετές εξ αυτών, αφήνοντας “στεγνούς” και σε απόγνωση τους καταθέτες.

Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, τα αιτήματα καταθετών για υπεξαιρέσεις λογαριασμών τους υπερβαίνουν τις 60.000, αριθμός που θα έπρεπε να σημάνει συναγερμό στις διευθύνσεις ασφαλείας συναλλαγών των τραπεζών.

Πλην όμως οι τράπεζες οχυρώνονται πίσω από νομικίστικες (παρ)ερμηνείες και ουσιαστικά αρνούνται τη δεδομένη ευθύνη τους, ικανοποιώντας ένα ποσοστό αιτημάτων για αποζημίωση, που δεν υπερβαίνει το 4% των περιπτώσεων καταθετών που απλά ζητάνε να αποκατασταθεί η ζημία που υπέστησαν από τον φορέα, ήτοι την τράπεζα, που εμπιστεύτηκαν τα χρήματά τους.

Μόλις προ ημερών, φίλος της στήλης διαπίστωσε – ευτυχώς, σχετικά γρήγορα – ότι σε μόνιμη και τακτική βάση, είχε γίνει…τροφοδότης μίας βουλγάρικης εταιρείας, η οποία άγνωστο με ποιο τρόπο έμπαινε στο λογαριασμό του γύρω στις 2 το πρωί και του αφαιρούσε μονίμως το ίδιο ποσό.

Απευθύνθηκε στην τράπεζα που είχε το λογαριασμό του, γνωστοποιώντας την απάτη και κάνοντας την σχετική καταγγελία, προφορικά σε πρώτη φάση. Εξ αρχής διαπίστωσε ότι το κλίμα μόνο φιλικό δεν ήταν, πιο πολύ ενοχλημένοι έδειχναν οι υπάλληλοι που ανέλαβαν την επαφή μαζί του, παρά τον βοηθούσαν να λύσει το πρόβλημά του, καθώς του είχαν ήδη αφαιρέσει πάνω από 10.000 ευρώ.

Ζήτησε να κάνει γραπτή καταγγελία, αλλά του είπαν “δε χρειάζεται, είναι σαν να την κάνατε”. Απλώς διαπίστωσαν ότι πράγματι έχει παραβιαστεί ο λογαριασμός του ηλεκτρονικά, αλλά “όχι με υπαιτιότητα της τράπεζας”! Έκανε μάλιστα ολόκληρη φασαρία ο φίλος της στήλης, για να μπορέσει να πάρει τη βεβαίωση αμφισβήτησης στα χέρια του, όπου αναγράφονται αναλυτικά τα συνεχόμενα ριφιφί και τα αντίστοιχα ποσά που τραβούσαν από το λογαριασμό του.

Το θέμα είναι απλό: κάνουν τέτοιες επενδύσεις οι τράπεζες, που να αποκλείουν κάθε περιστατικό και κάθε επίδοξο χάκερ ή επειδή είναι πολυδάπανες, κάνουν απλώς τα λιγότερα από όσα πρέπει και ίσα ίσα να παίρνει μεγάλες διαστάσεις το πρόβλημα; Οι περισσότερες τράπεζες, ουσιαστικά δεν έχουν δικό τους μηχανισμό, με υπαλλήλους, που να απαιτούν και να εποπτεύουν τα σύγχρονα συστήματα ασφαλείας.

Τα έχουν εκχωρήσει σε συνεργαζόμενες εταιρείες και απλώς διατηρούν μία υποτίθεται αρμόδια διεύθυνση, αποψιλωμένη από τις συνεχόμενες εθελούσιες. Οι πολλοί και ισχυροί εποπτεύοντες φορείς – Τράπεζα Ελλάδος, ESM -SSM -EKT κλπ., δεν έχουν ευθύνη για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι μηχανισμοί ασφαλείας ηλεκτρονικών συναλλαγών των τραπεζών;

Και πολύ περισσότερο, δεν έπρεπε να υποχρεώνουν τον κάθε θεματοφύλακα της περιουσίας των πολιτών σε ολοσχερείς αποζημιώσεις, αν ένα μέρος ή το όλον της κατάθεσής του κάνει φτερά; Αν δεν ευθύνεται η τράπεζα, τότε μήπως ευθύνεται ο κάθε…χάκερ;

Διαβάστε ακόμη: