Έχουμε εισέλθει πλέον από τη φάση της παγκοσμιοποίησης, στη φάση του ολοένα και επεκτεινόμενου προστατευτισμού των οικονομιών, γεγονός που οδηγεί σε κατακερματισμό των συλλογικών αποφάσεων και αντιδράσεων την παγκόσμια οικονομία.
Ακριβώς αυτούς τους κινδύνους καταγράφει η Γενική Διευθύντρια του ΔΝΤ Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα σε άρθρο της στο Foreign Affairs, επισημαίνοντας ιδιαίτερα την επικίνδυνη προοπτική, ο προστατευτισμός που επανήλθε στο διεθνές προσκήνιο, να χωρίσει τα κράτη σε αντίπαλα μπλοκ, καθώς τα νέα σοκ αποκαλύπτουν πόσο εύθραυστη είναι η παγκόσμια οικονομία.
“Σε έναν κόσμο επιρρεπή σε κραδασμούς”, αναφέρει η Γκεοργκίεβα,
“Οι οικονομίες πρέπει να είναι πιο ανθεκτικές — ατομικά και συλλογικά. Η συνεργασία είναι κρίσιμης σημασίας, αλλά υπάρχουν ενδείξεις ότι η συνεργασία παραπαίει, καθώς τα νέα εμπορικά εμπόδια που εισάγονται ετησίως, έχουν σχεδόν τριπλασιαστεί από το 2019 και ανήλθαν σε 3.000 πέρυσι”.
Κατά την Διευθύντρια του ΔΝΤ, άλλες μορφές κατακερματισμού – όπως η τεχνολογική αποσύνδεση, οι διαταραγμένες ροές κεφαλαίων και οι περιορισμοί της μετανάστευσης – θα αυξήσουν επίσης το κόστος… οι μεγαλύτεροι περιορισμοί στο διεθνές εμπόριο θα μπορούσαν να μειώσουν την παγκόσμια οικονομική παραγωγή έως και 7% μακροπρόθεσμα, ή περίπου 7,4 τρισ. δολ.
Αυτό ισοδυναμεί με το μέγεθος της γαλλικής και της γερμανικής οικονομίας μαζί και τριπλάσιο της ετήσιας παραγωγής της υποσαχάριας Αφρικής.
Και καταλήγει με την προτροπή ή την ευχή αν προτιμάτε ότι «οι φορείς χάραξης πολιτικής πρέπει να επικεντρωθούν στα ζητήματα που έχουν μεγαλύτερη σημασία όχι μόνο για τον πλούτο των κρατών αλλά και για την οικονομική ευημερία των απλών ανθρώπων».
Συμπέρασμα, ειδικά για τη χώρα μας; Όσο παραμένουν ήρεμα τα νερά γύρω μας, όσο φροντίζουμε για αυτό, τόσο θα μπορούμε να προσδοκούμε σε έλευση (πραγματικών) ξένων επενδύσεων.
