Ανάμεσα στα έργα ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το «Charing Cross Bridge», ένα έργο που ανήκε στον Ουίνστον Τσόρτσιλ. Η συνήθεια του Ουίνστον Τσόρτσιλ να καπνίζει πούρα συνέβαλε αναμφίβολα στη συσσώρευση βρομιάς στο τοπίο του Μονέ που βρισκόταν στο καθιστικό του. Ο πίνακας, που απεικονίζει τη γέφυρα Charing Cross του Λονδίνου, έχει συντηρηθεί από το National Trust, στο οποίο ανήκει το Chartwell, το σπίτι του πολιτικού στην ύπαιθρο του Κεντ.

Αν και ο Μονέ υπέγραψε και χρονολόγησε τον πίνακα το 1902, στην πραγματικότητα τον ξεκίνησε σε μια επίσκεψη στο Λονδίνο το φθινόπωρο του 1899 ή στις αρχές του 1900. Ωστόσο, μια σημαντική ανακάλυψη είναι ότι τελικά ολοκληρώθηκε το 1923, όταν τον πούλησε. Η κύρια αλλαγή που έκανε ήταν η προσθήκη κίτρινων λωρίδων στις αντανακλάσεις στο νερό και στις περιοχές του ουρανού, που καταλαμβάνουν το ένα τρίτο του καμβά.

Αυτό το κίτρινο σταδιακά έγινε πολύ λιγότερο ορατό λόγω της συσσώρευσης ακαθαρσιών που μεταφέρονται με τον αέρα και του σκούρου χρώματος του βερνικιού. Η Rebecca Hellen, η συντηρήτρια του National Trust, επισημαίνει ότι μαζί με την αιθάλη που εναποτίθεται από τα τζάκια, οι άνθρωποι που κάπνιζαν στον ίδιο χώρο «συνέβαλαν στη βρομιά της επιφάνειας».

Ο Τσόρτσιλ, ο οποίος έζησε στο Chartwell για 40 χρόνια, κάπνιζε συνήθως δέκα μεγάλα κουβανέζικα πούρα την ημέρα. Στις φωτογραφίες απεικονίζεται πολύ συχνά να καπνίζει πούρο, κάτι που έγινε σχεδόν το προσωπικό του έμβλημα.

Ο Μονέ εργάστηκε στον πίνακα από ένα μπαλκόνι στον επάνω όροφο του ξενοδοχείου Savoy, όπου διέμενε. Έβλεπε από ψηλά τη γέφυρα του 1864 και τα πιο απομακρυσμένα κτίρια του Κοινοβουλίου. Ο καλλιτέχνης είχε εντυπωσιαστεί από τη χαρακτηριστική κίτρινη ομίχλη του Λονδίνου. Το 1901 είχε γράψει στη σύζυγό του, Άλις, σχολιάζοντας την «εξαιρετική ομίχλη που ήταν τόσο πολύ κίτρινη». Αυτό οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στις εκπομπές θείου από την καύση άνθρακα.

Παρόλο που ο Μονέ δημιούργησε τη σύνθεσή του «Charing Cross Bridge» το 1899-1900, έκανε προσαρμογές σε αυτήν το 1902, στο στούντιό του στο Giverny. Εκεί παρέμεινε το έργο μέχρι που το πούλησε το 1923 (τρία χρόνια πριν από τον θάνατό του). Εκείνα τα χρόνια ξαναδούλεψε τον πίνακα ουσιαστικά, κάνοντας πιο έντονη την κίτρινη ομίχλη. Μετακίνησε επίσης τους πύργους των κτιρίων του Κοινοβουλίου, από την πραγματική τους θέση στην άκρη δεξιά, λίγο πιο κοντά στο κέντρο της σκηνής.

Αφού πήγε στα χέρια ενός Παριζιάνου εμπόρου τέχνης, το «Charing Cross Bridge» αγοράστηκε από τον επιχειρηματία Ανρί Εντμόντ Κανόν. Πουλήθηκε το 1942 και αγοράστηκε από τον Αμερικανό λογοτεχνικό πράκτορα Έμερι Ριβς το 1949. Ο Ριβς, ο οποίος εργαζόταν ως σύμβουλος τέχνης για τον Τσόρτσιλ, απέκτησε τον Μονέ ειδικά για να τον χαρίσει στον πελάτη του, ο οποίος ήταν τότε αρχηγός της αντιπολίτευσης στο κοινοβούλιο.

Η ιστορία πίσω από αυτό το εξαιρετικό δώρο αποκαλύφθηκε από την εφημερίδα «The Art Newspaper» το 2007. Στις 23 Δεκεμβρίου 1949 ο Ριβς έγραψε στον Τσόρτσιλ: «Γνωρίζοντας ότι ο Μονέ είναι ο αγαπημένος σας ζωγράφος, έψαχνα έναν από τους καλούς του πίνακες εδώ και πολλούς μήνες… Παρακαλώ αποδεχτείτε τον ως ένα πολύ μικρό δείγμα της ευγνωμοσύνης μου για τη φιλία σας».

Ο Ριβς ολοκλήρωσε την επιστολή του: «Τις καλύτερες ευχές μου για ένα ευτυχισμένο 1950, κατά τη διάρκεια του οποίου ελπίζω να διαλύσετε την ομίχλη που σκεπάζει το Γουέστμινστερ». Το 1945 ο Τσόρτσιλ είχε χάσει τη θέση του πρωθυπουργού από τον ηγέτη των Εργατικών Κλέμεντ Ατλ. Έγινε ξανά πρωθυπουργός το 1951. Ένα σημείωμα στην ατζέντα του Τσόρτσιλ αποκαλύπτει ότι κάλεσε τον Ριβς για μεσημεριανό γεύμα στις 26 Δεκεμβρίου, τρεις μέρες μετά την επιστολή.

Διαβάστε ακόμη: