Ο πολιτικός «εκβιασμός» του Μητσοτάκη από ΓΑΠ και Βενιζέλο. Είτε με κυβέρνηση συνεργασίας με κοινής αποδοχής πρωθυπουργό είτε με την προοδευτική διακυβέρνηση, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης σχεδόν «εκβιάζεται» από το πολιτικό σύστημα να παραδώσει κομμάτι της εξουσίας του.

Του Περικλή Σωτηρίου

Η πρώτη περίπτωση της κυβέρνησης συνεργασίας τέθηκε πρώτα φορά στο συνέδριο που διοργάνωσε ο πολιτικός όμιλος του Βαγγέλη Βενιζέλου, Κύκλος Ιδεών. Κατά την διάρκεια του συνεδρίου, μια δημοσκόπηση που παρουσιάστηκε έκανε μεγάλη αίσθηση. Το μήνυμά της ήταν ότι τουλάχιστον 57% των ερωτηθέντων θέλουν κυβέρνηση συνεργασίας μετά τις πρώτες εκλογές που θα διεξαχθούν. Άρα για πρώτη φορά στον δημόσιο λόγο μπήκε το ζήτημα της κυβέρνησης συνεργασίας με πρωθυπουργό που θα έχουν συμφωνήσει τόσο η Ν.Δ. του Κ. Μητσοτάκη όσο και το ΚΙΝ.ΑΛΛ., εφόσον έχει νέο αρχηγό που θα έχει τέτοιες διαθέσεις. Kαι ποιος ο πιο κατάλληλος; Μα, φυσικά, ο κεντρώος και με συμπάθειες και από τα δύο κόμματα Βαγγέλης Βενιζέλος. Στο συνέδριο πρέπει να πούμε ότι είχε επιφανείς επιχειρηματίες και δημοσιογράφους σχεδόν αποκλειστικά από το συγκεκριμένο εκδοτικό συγκρότημα που «παίζει» πολύ το ζήτημα της κυβέρνησης συνεργασίας.

Η είσοδος Παπανδρέου

Από την άλλη, έχουμε δει το τελευταίο διάστημα, από την στιγμή που μπήκε στον αγώνα για την αρχηγία του ΚΙΝ.ΑΛΛ. ο Γιώργος Παπανδρέου, να έχει τεθεί στον δημόσιο λόγο η προοδευτική διακυβέρνηση, φράση και πρόταση που έχει θέσει πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα. Ο κοινός νους των δύο ανδρών θα είναι ζήτημα πάνω στο οποίο θα αποφασίσουν οι ψηφοφόροι του ΚΙΝ.ΑΛΛ. Η προοδευτική διακυβέρνηση είναι υπαρκτό σενάριο και μάλιστα εάν βγει θα ανακόψει την πολιτική κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Το Μαξίμου θα προτιμούσε να έχει ο Ανδρέας Λοβέρδος ή έστω ο Νίκος Ανδρουλάκης την αρχηγία του ΚΙΝ.ΑΛΛ. προκειμένου να είναι πιο δύσκολη η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει ομολογήσει ότι από το ΚΙΝ.ΑΛΛ., ο μόνος που μιλάει είναι ο Γιώργος Παπανδρέου, και αυτό τα λέει όλα για το τι συμφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ.

Οι ακροαριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ

 Ωστόσο, και στον ΣΥΡΙΖΑ δεν καλοβλέπουν αυτή τη σύμπραξη με τον Παπανδρέου. Ο λόγος είναι προφανής. Οι ακροαριστεροί τύπου Σκουρλέτη, Φίλη, Βούτση κ.ά. θεωρούν ότι η σύμπραξη με ένα κεντρώο κόμμα, όπως θα είναι το ΚΙΝ.ΑΛΛ. του ΓΑΠ, θα δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα στα αριστερά τους, στη βάση τους, στο 3%. Θυμίζουμε ότι κάπως έτσι έσπασε η βάση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος το 2015-2019 ακολούθησε μνημονιακή πολιτική, και δημιουργήθηκαν κόμματα όπως τα ΜΕΡΑ25, Πλεύση Ελευθερίας και Λαϊκή Ενότητα, τα δύο τελευταία για λίγο δεν μπήκαν στη Βουλή. Από την άλλη, υπάρχει ο κίνδυνος με την συμπόρευση αυτή να υπερφαλαγγιστεί από τα έμπειρα πασοκικά στελέχη που ελέγχουν κρίσιμες θέσεις και αυτοδιοίκηση. Οι πασοκογενείς μπορεί να επιστρέψουν πίσω στο «μαντρί» με την ισχυροποίηση Παπανδρέου.

 Η περαιτέρω στροφή στο Κέντρο δημιουργεί ζήτημα

 Όλο το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε μια ώσμωση. Ακόμα και στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας δημιουργείται μια ατζέντα που θα προσελκύσει πολλούς. Μετανάστευση, ασφάλεια, αντιεμβολιασμός, πολιτικές υπέρ δικαιωματιστών – ΛΟΑΤΚΙ+ κ.ά. δημιουργούν τάσεις φυγής για τους δεξιούς ψηφοφόρους. Οι δημοσκοπήσεις βρίσκουν κόμματα με σκληρή δεξιά ατζέντα και αυτό είναι ανησυχητικό, καθώς αν προσθέσεις όλα αυτά τα κόμματα (Ελληνική Λύση, Τζήμερος, Κρανιδιώτης, Κασιδιάρης, Τράγκας κ.ά.) άνετα δημιουργούν μια δεξαμενή που μας κάνει ένα 12% του εκλογικού σώματος.

Σε κάθε περίπτωση, ο πρωθυπουργός έχει ξεκάθαρη στρατηγική την στροφή στο κέντρο και την περαιτέρω προσέλκυση ψηφοφόρων και στελεχών από το ΠΑΣΟΚ. Αυτό, όμως, εγκυμονεί και κινδύνους οι οποίοι ελλοχεύουν στην περίπτωση των εκλογών με απλή αναλογική. Η Ν.Δ., παρόλο που έχει την πρωτοκαθεδρία, δεν θα μπορεί να σχηματίσει μόνη της κυβέρνηση. Ό,τι είχε συμβεί και το 1989. Η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Τι θα διαλέξει η Ν.Δ.;