Την ώρα που ο …πολύς και εκλεκτός των τραπεζιτών Σπύρος Θεοδωρόπουλος (που εδώ και χρόνια απολαμβάνει χρηματοπιστωτικών προνομίων και απροκάλυπτης στήριξης), μετά την πώληση της Chipita στην Mondelez καυχιέται και για το turnaround story της βιομηχανίας Νίκας στην οποία συμμετέχει και η οποία παρουσιάζει λειτουργική κερδοφορία, οι τράπεζες συνεχίζουν ανερυθρίαστα την επιλεκτική πολιτική απέναντι του!
Η Νίκας λοιπόν, με επίσημη ανακοίνωση της ενημέρωσε το επενδυτικό κοινό ότι απέκτησε αντί του ποσού των 15,2 εκατ. ευρώ τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις στον Άγιο Στέφανο μαζί με οικόπεδο 59 στρεμμάτων, τα οποία το 2016 είχε πουλήσει στις τράπεζες αντί του ποσού των 17 εκατ. ευρώ!
Πρόκειται επί της ουσίας για την αντιστροφή της πράξης αγοράς του εργοστασίου της Νίκας από τις τράπεζες Alpha, Eurobank και Attica, οι οποίες προ πενταετίας εκταμίευσαν συνολικά 18 εκατ. ευρώ, προκειμένου να συστήσουν ΑΕ στην οποία περιήλθε το ακίνητο, ενώ η συναλλαγή με την Νίκας έφτασε τα 17,6 εκατ. ευρώ μαζί με τους φόρους!
Στις μέρες μας, 5 χρόνια μετά από την σχετική αγοραπωλησία, έρχεται η Νίκας του Σπύρου Θεοδωρόπουλου και επαναγοράζει το εν λόγω ακίνητο φθηνότερα απ’ ότι το είχε πωλήσει!!!
Πως είναι δυνατόν οι τράπεζες να συμφωνήσουν να πουλήσουν με ζημία περίπου 2,4 εκατ. ευρώ ένα βιομηχανικό ακίνητο που το είχαν αποκτήσει ακριβότερα και μάλιστα σε μια βιομηχανία που ανακάμπτει και έχει περάσει σε λειτουργική κερδοφορία;
Και την ώρα που οι τιμές των ακινήτων έχουν εκτιναχθεί σε σχέση με το 2016, όταν το real estate επί εποχής ΣΥΡΙΖΑ είχε περιπέσει σε τέλμα και εγκλωβισμό!
Πρόκειται για ένα ερώτημα που οι τραπεζίτες οφείλουν να απαντήσουν!
Ένα ερώτημα που έρχεται να προστεθεί όχι μόνο στα όσα λέγονται περί προνομιακής αντιμετώπισης του Σπ. Θεοδωρόπουλου από το τραπεζικό σύστημα, αλλά στα μύρια όσα ακούγονται στην πιάτσα για επιλεκτικές σχέσεις και συμπεριφορές των τραπεζιτών όσον αφορά ακίνητα που έχουν στην κατοχή τους και τα οποία κατευθύνονται, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, σε ημέτερους, γνωστούς, φίλους ή πάσης φύσης «πελάτες»…