Ο Πιτσούσκιν γεννήθηκε στις 9 Απριλίου του 1974 στην Ρωσία. Όταν ήταν παιδί έπεσε από μια κούνια και χτύπησε το μέτωπο του. Το χτύπημα αυτό προκάλεσε βλάβη στην περιοχή του εγκεφάλου που ελέγχονται οι παρορμήσεις και τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, με αποτέλεσμα να γίνει πιο επιθετικός.

Αργότερα, και όταν ο Αλεξάντερ κρίθηκε ένοχος για την δολοφονία 48 ανθρώπων, οι εμπειρογνώμονες θεώρησαν ότι αυτός ο τραυματισμός ήταν η κινητήρια δύναμη πίσω από τη οργή του και ίσως ο λόγος που ήταν τόσο πρόθυμος να σκοτώσει.

 Η τακτική που ακολουθούσε

Κατά την δίκη του Ρώσου serial killer Αντρέι Τσικατίλο το 1992, ο Πιτσούσκιν διέπραξε την πρώτη του δολοφονία. Ήταν ακόμα έφηβος και έσπρωξε έναν συμμαθητή του από ένα παράθυρο. Η αστυνομία διερεύνησε την δολοφονία και τελικά θεώρησαν ότι πρόκειται για αυτοκτονία. Αργότερα ο Πιτσούσκιν είπε: “Η πρώτη δολοφονία, είναι σαν την πρώτη σου αγάπη. Σου μένει αξέχαστη.”

Μετά την δολοφονία αυτή, ο Πιτσούσκιν έμεινε ανενεργός για αρκετά χρόνια, μέχρι που άρχισε να σκοτώνει ανθρώπους στο πάρκο Bittsevsky της Μόσχας στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Τα θύματα του ήταν κυρίως ηλικιωμένοι και άστεγοι, τους οποίους προσκαλούσε να πιουν μαζί του βότκα για να θρηνήσουν το νεκρό του σκυλί, το οποίο ήταν θαμμένο στο πάρκο.

Λέγεται ότι υπάρχει μια δόση αλήθειας σε αυτή την ιστορία, καθώς μετά τον θάνατο του παππού του, ο οποίος τον είχε πάρει να ζήσει μαζί του και τον έμαθε να παίζει σκάκι, ο Πιτσούσκιν έπαθε κατάθλιψη. Πήρε ένα σκυλί και περπατούσε συχνά στο πάρκο. Ωστόσο, δεν είναι γνωστό αν το σκυλί είναι πραγματικά θαμμένο εκεί.

Η μέθοδος του Πιτσούσκιν ήταν απλή, περίμενε μέχρι τα θύματα του να ζαλιστούν και στην συνέχεια τα χτυπούσε επανειλημμένα με ένα αμβλύ όργανο στο κεφάλι – ένα σφυρί ή ένα κομμάτι από σωλήνα. Συνήθως έριχνε τα θύματα του σε υπονόμους, ακόμα και αν ήταν ζωντανά, τα οποία κατέληγαν να πεθάνουν από πνιγμό.

Οι δολοφονίες του με τον καιρό άρχιζαν να γίνονται ακόμα πιο άγριες. Κάρφωνε στο κεφάλι των θυμάτων του ένα μπουκάλι βότκας ή κλαριά που έβρισκε στο πάρκο, και στην συνέχεια άφηνε τα πτώματα τους εκτεθειμένα μέχρι να ανακαλυφθούν. Μέχρι το 2003, οι κάτοικοι της Μόσχας – ειδικά εκείνοι που ζούσαν κοντά στο πάρκο – φοβόντουσαν ότι κυκλοφορούσε ελεύθερος ένας serial killer. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μιλούσαν για το “Τέρας του πάρκου Bittsa”.

 Η Σύλληψη του

Οι αρχές τελικά έπιασαν τον Πιτσούσκιν τον Ιούνιο του 2006, αφού σκότωσε μια γυναίκα με την οποία εργαζόντουσαν μαζί σε ένα σούπερ μάρκετ. Για κακή του τύχη, η γυναίκα αυτή είχε αφήσει ένα σημείωμα στο γιο της λέγοντας του ότι θα έκανε μια βόλτα με τον Πιτσούσκιν. Οι αστυνομικοί βρήκαν στο πτώμα της άτυχης γυναίκας ένα εισιτήριο και έτσι κατάφεραν να εντοπίσουν τη διαδρομή που είχαν κάνει, από τις κάμερες παρακολούθησης στο μετρό.

Μετά τη σύλληψη του, η αστυνομία ανακάλυψε μια σκακιέρα με ημερομηνίες σε 61 ή 62 από τα 64 τετράγωνα της. Ο Πιτσούσκιν ήταν οπαδός του παιχνιδιού και προσπαθούσε να σκοτώσει τόσους ανθρώπους όσα τα κουτάκια της σκακιέρας, ενώ λέγεται ότι ανταγωνιζόταν τον Αντρέι Τσικατίλο, ο οποίος είχε δολοφονήσει 52 ανθρώπους.

Η δίκη του Πιτσούσκιν προβλήθηκε στη ρωσική τηλεόραση. Κατά την ομολογία του αναφέρθηκε στην ανάγκη του να σκοτώνει: “Για μένα, μια ζωή χωρίς φόνους είναι σαν μια ζωή χωρίς φαγητό για σας.” Δεν μετάνιωσε για τις δολοφονίες που είχε διαπράξει και μάλιστα υποστήριξε ότι έπρεπε να κατηγορηθεί για περισσότερες, “Νομίζω ότι θα ήταν άδικο να ξεχάσουμε τους άλλους 11 ανθρώπους”, ανέφερε ο Πιτσούσκιν κατά τη διάρκεια της δίκης του.

Ο Πιτσούσκιν καταδικάστηκε σε φυλάκιση τον Οκτώβριο του 2007. Η ποινή του προέβλεπε ότι τα πρώτα 15 χρόνια έπρεπε να βρίσκεται σε απομόνωση. Η τρομακτική φύση των εγκλημάτων του, οδήγησαν πολλούς να αναθεωρήσουν τη στάση τους για την θανατική ποινή.