Ο πόιντ γκαρντ των Σικάγο Μπουλς, Άϊο Ντοσούνμου, αναδεικνύεται ως μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις της ομάδας, η οποία τη φετινή σεζόν έχει καθιερωθεί στην ελίτ της Ανατολικής Περιφέρειας. Ο παίκτης του Ιλινόις ανέλαβε την οργάνωση των «Ταύρων» μετά τον τραυματισμό του Λόνζο Μπολ και δεν άργησε να διακριθεί στο ρόστερ των Μπουλς, οι οποίοι βρήκαν στον ρούκι το είδωλο που τόσο απελπισμένα είχαν ανάγκη.

Ο Ντοσούνμου (7,1 πόντοι, 2,5 ριμπάουντ και 1,8 ασίστ) πληροί επίσης όλες τις προϋποθέσεις για να κερδίσει τις καρδιές των φιλάθλων της ομάδας: υπέρβαση, δουλειά, ταλέντο και μια δόση τραγωδίας. Συστατικά που τροφοδοτούν εκατοντάδες ιστορίες στον κόσμο του αθλητισμού και που στην περίπτωση του ρούκι τον οδήγησαν να εκπληρώσει το όνειρό του, αλλά και αυτό του Ντάριους Μπράουν, του νεαρού που σημάδεψε τα παιδικά του χρόνια και τον συνοδεύει κάθε φορά που σκοράρει ή κλέβει την μπάλα, καθώς αποτελεί τον φύλακα-άγγελό του.

Αδελφές ψυχές

Ο Αϊο και ο Μπράουν ήρθαν κοντά μέσω του μπάσκετ. Και οι δύο μοιράζονταν το πάθος της πορτοκαλί μπάλας και σύντομα άρχισαν να περνούν ώρες μαζί, προσπαθώντας να κάνει ο ένας τον άλλον καλύτερο, παρά το γεγονός ότι ο Ντάριους ήταν δύο χρόνια μεγαλύτερος από τον Άϊο, ο οποίος ήταν αφοσιωμένος στον νέο του «μεγάλο αδερφό». Σε σημείο, μάλιστα, που ο Ντοσούνμου φιλοξενούσε τον φίλο του τα Σαββατοκύριακα για να μπορεί να παίζει αγώνες με την ομάδα που προπονούσε ο πατέρας του Μπράουν, Κουάμ.

Μπάσκετ, μπάσκετ και πάλι μπάσκετ. Αυτή ήταν η ζωή του σημερινού παίκτη των Μπουλς με τον φίλο του, ο οποίος έκλεβε ώρες από το βράδυ της Κυριακής έως το απόγευμα της Παρασκευής για να επισκέπτεται το σπίτι των Ντοσούνμου στο Νόρθμπρουκ.

Η μοιραία σφαίρα

Αυτός ήταν ο δρόμος που έπρεπε να ακολουθήσει ο Μπράουν στις 3 Αυγούστου του 2011, αλλά η συμβουλή του Κουάμ στον Μπράουν να καθυστερήσει λίγο για να ξεκουραστεί πριν πάει να επισκεφθεί τον φίλο του, ήταν καταδικαστική… Ο Μπράουν μίλησε αργότερα με τον Ντοσούνμου και του είπε να συναντηθούν στο Metcalfe Park για να παίξουν μπάσκετ.

Εκεί έβαλε το τελευταίο του καλάθι, καθώς μια αδέσποτη σφαίρα, στη συμπλοκή μεταξύ δύο αντίπαλων συμμοριών, κατέληξε να χτυπήσει τον 13χρονο Μπράουν, ο οποίος διακομίσθηκε στο νοσοκομείο, αλλά οι γιατροί δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα, προσθέτοντας το όνομά του στη μακρά λίστα με τα θύματα της βίας στο δρόμο.

Ο Ντοσούνμου, ο οποίος ήταν μόλις 10 ετών τότε, έλαβε τα νέα μεταξύ δακρύων και άρνησης μιας πραγματικότητας που ήταν σκληρή για ένα αγόρι στην ηλικία του. «Ακόμα δεν μπορώ να εξηγήσω πώς ήταν εκείνη η στιγμή, μου ράγισε την καρδιά», θυμάται το νέο είδωλο των Μπουλς χρόνια μετά το τραγικό συμβάν.

Ωστόσο, ο Άϊο έδειξε τη δύναμη και την ικανότητά του να προχωρά μπροστά… Πείθοντας τον εαυτό του ότι ο Μπράουν δεν είχε «φύγει» ποτέ και ότι θα ήταν πάντα μαζί του στο γήπεδο… Ο νεαρός παίκτης των Μπουλς κάθε φορά που σκοράρει ένα καλάθι πιέζει τον δείκτη, το μεσαίο και τον παράμεσο και απλώνει τον αντίχειρα και το μικρό του δάχτυλο σε σχήμα αεροπλάνου. «Είναι ένα τζετ, αυτό που ήταν ο Ντάριους στο γήπεδο. Είναι το σύμβολό του και με αυτόν τον τρόπο διατηρώ την κληρονομιά του», υπογραμμίζει κάθε φορά ο Ντοσούνμου