Ίσως η πιο μεγάλη τιμωρία για κάποιους διαδηλωτές να συμβαίνει αυτές τις ημέρες στην Νέα Ζηλανδία.
Η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες κατά των μέτρων της πανδημίας και των εμβολιασμών.
Κάτι ανάλογο σε μικρότερη κλίμακα με αυτά που συμβαίνουν στον Καναδά όπου στην πρωτεύουσα Οτάβα οι διαδηλωτές έχουν αποκλείσει ουσιαστικά την πόλη και έχουν ξεκινήσει οι πρώτες αψιμαχίες με τις αστυνομικές δυνάμεις.
Η κυβέρνηση στη Νέα Ζηλανδία θέλοντας να προλάβει αντίστοιχες καταστάσεις στην πρωτεύουσά της Ουέλλινγκτον, βρήκε μια πραγματικά πρωτότυπη ιδέα.
Αποφάσισε να παίζει από τα μεγάφωνα στον χώρο όπου είναι συγκεντρωμένοι οι διαδηλωτές όλο το 24ωρο σε συνεχή επανάληψη ( λούπα για τους γνώστες της μουσικής ) το γνωστό λάτιν άσμα Μακαρένα άλλα και επιτυχίες του Μπάρι Μάνιλοου Αμερικανού τραγουδιστή των 80s της λεγόμενης ελαφράς ποπ μουσικής.
Για να συγκρίνουμε τα μουσικά γούστα των διαδηλωτών αυτοί χρησιμοποιούσαν ένα τραγούδι του metal συγκροτήματος Twisted Sister το We’re Not Gonna Take It που μάλλον απέχει πολύ από το Μακαρένα.
Πρόκειται μάλλον για την ευφυέστερη αντιμετώπιση διαδηλωτών που έχει σκεφτεί κάποιος.
Παράλληλα βέβαια αν και στο νότιο ημισφαίριο έχουμε ακόμη καλοκαίρι, η αστυνομία έχει κάνει χρήση και αντλιών νερού για να τους διαλύσει χωρίς αποτέλεσμα κάτι που οδήγησε πολλούς να φτιάξουν μεγάλα εμπόδια για να σταματήσουν την χρήση αντλιών.
Η Νέα Ζηλανδία μαζί με την γειτονική της Αυστραλία εφάρμοσαν ίσως την πιο σκληρή πολιτική μέτρων απομόνωσης κατά της πανδημίας έως και σήμερα ( αν και η Αυστραλία ανακοίνωσε άρση πολλών μέτρων πριν λίγες ημέρες ) με αποτέλεσμα να υπάρχει πλέον μεγάλη δυσφορία από όλο και μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού.
Αν και από το να ακούς όλη την ημέρα το Μακαρένα καλύτερα να μένεις κλειδωμένος στο σπίτι σου.
