Στο «φως» έρχονται νέα στοιχεία που αποκαλύπτουν τι προηγήθηκε λίγα λεπτά πριν το ναυάγιο στην Πύλο και πώς έδρασε το Λιμενικό, σύμφωνα με την κατάθεση του κυβερνήτη του λιμενικού σκάφους.

Οι μετανάστες είχαν ζητήσει δυο φορές να επιστρέψουν στη Λιβύη, όμως το κύκλωμα αρνιόταν. Δε θα έπαιρνε τα λεφτά στην Καλαβρία. Αυτό έκανε και όταν το Λιμενικό προσέγγισε το αλιευτικό για να δώσει βοήθεια.

Οι μετανάστες δεν τολμούσαν να μιλήσουν. Πάνω στο αλιευτικό είχαν παραδώσει τις ζωές τους στο κύκλωμα. Όποιος επιχειρούσε να προβάλει αντίρρηση ή να μην υπακούσει, έτρωγε ξύλο και μαχαιριές.

«Το άτομο με το νούμερο 56 μας φώναζε και μας έδινε διαταγές, αυτό το άτομο μας έδινε φαγητό μόνο αν του δίναμε λεφτά και μας έβριζε και μας χτυπούσε, έκανε παρέα συνέχεια με τον καπετάνιο του σκάφους» ήταν η μαρτυρία διασωθέντος, σύμφωνα με το Star.

Άλλος είχε τον ρόλο του βασανιστή , άλλος του μηχανικού και άλλος βρισκόταν στο κατάστρωμα και έδινε εντολές πώς να καθίσουν για να μην βουλιάξει το διαλυμένο αλιευτικό.

«Το κύκλωμα ήταν όλοι Αιγύπτιοι. Αυτοί μας έλεγχαν… Αυτοί μπορούσαν να μετακινούνται ελεύθερα μέσα στο πλοίο, ενώ εμείς οι υπόλοιποι δεν μπορούσαμε ούτε να κουνηθούμε» ήταν η μαρτυρία άλλου διασωθέντος.

Ναυάγιο στην Πύλο: Τι κατέθεσε ο κυβερνήτης του σκάφους του Λιμενικού

«Περί 23:50 βρισκόμενοι πλησίον του, τους δόθηκε ένας μικρός κάβος με σκοπό να το προσεγγίσουμε και να διαπιστώσουμε  τι ακριβώς χρειάζεται.

Μετά την πρόσδεση από την πλώρη του αλιευτικού σκάφους, ακούστηκαν φωνές στην αγγλική γλώσσα “Νο help, go Italy” και παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις αν θέλουν βοήθεια – συνδρομή , μας αγνόησαν και περί ώρα 23:57 έλυσαν τον κάβο που τους είχαμε δώσει.

Έβαλαν μπροστά ξανά τη μηχανή και κινήθηκαν σε δυτική κατεύθυνση με χαμηλή ταχύτητα. Eνημερώσαμε το ΕΣΚΕΔ και συνεχίσαμε την επιτήρηση από ασφαλή απόσταση περίπου 200 μέτρων» κατέθεσε ο κυβερνήτης του σκάφους του Λιμενικού.

Ναυάγιο στην Πύλο: Δύο μήνες προετοίμαζαν το «ταξίδι του θανάτου»

Το κύκλωμα προετοίμαζε το «ταξίδι του θανάτου» δύο μήνες. Είχε πάρει το πράσινο φως από τους συνδέσμους στην Ιταλία, για την αναχώρηση στις 9 του μήνα και είχε έτοιμα τα πάντα.

Κρησφύγετα στη Βεγγάζη, οδηγούς για τη μεταφορά των μεταναστών, ενώ τους είχαν δώσει και τα ακριβή δρομολόγια που έπρεπε να ακολουθήσουν μέχρι τη Λιβύη.

«Ταξίδεψα αεροπορικώς από την πολή Καράτσι του Πακιστάν για Ντουμπάι και από εκεί για Αίγυπτο και από εκεί πάλι αεροπορικώς για Λιβύη. Έφτασα στο αεροδρόμιο μαζί με άλλους» είπε διασωθείς.

«Μας μετέφεραν σε ένα σπίτι όπου μέναμε εκεί με άλλα 150 άτομα. Εκεί μείναμε 5 ημέρες. Μετά, μας πήγε σε ένα διαμέρισμα με 200 άτομα ,εκεί μείναμε περίπου 20 ημέρες και μετά μας πήγε σε ένα γυάλινο σπίτι όπου βρίσκονταν περίπου 300 άτομα, εκεί μείναμε ένα βράδυ και την επόμενη μέρα μας πήγαν με 12 περίπου αυτοκίνητα σε ένα διαμέρισμα στην πόλη Τομπρούκ της Λιβύης. Ήταν απόσταση μισή ώρα με το αυτοκίνητο από το πλοίο».

Την ίδια ώρα έξω από το Λιμεναρχείο συγγενείς προσπαθούν να βρουν αν ο άνθρωπος τους ζει ή είναι στους αγνοούμενους. Δείχνουν τις φωτογραφίες τους μήπως και τους αναγνωρίσει κανείς.

Διαβάστε ακόμη: