Αριθμός 10... Αν ο κόσμος θυμόταν μόνο ένα πράγμα για τη Νάντια Κομανέτσι, θα ήταν αυτό…
Από τη Μανταλένα Μαρία Διαμαντή
Μια μικροκαμωμένη κοπέλα, η οποία το 1976, στην Ολυμπιάδα του Μόντρεαλ, εντυπωσίασε όλη την υφήλιο με τη χάρη και την ευκινησία της, θα μείνει στη μνήμη όλων ως η πρώτη αθλήτρια της γυμναστικής που της δόθηκε το άριστα για τις τέλειες επιδόσεις της. Και δεν ήταν μόνο ένα…Αλλά επτά τα δεκάρια που της απένειμαν οι κριτές…
Ο Μπέλα Κάρολι – ο γνωστός προπονητής και προπονητής της Κομανέτσι- είπε κάποτε:
“Μια μέρα πήγα σχολείο ψάχνοντας για παιδιά με ταλέντο και γυμναστική και είδα στον κήπο δύο κοπέλες να παίζουν στο διάλειμμα. Έτρεχαν και πηδούσαν παριστάνοντας τις γυμνάστριες. Μέχρι να τις πλησιάσω, είχε χτυπήσει το κουδούνι, μπήκαν στην τάξη τους και τις έχασα. Ήξερα ότι δεν θα έφευγα από το σχολείο πριν τις βρω. Πήγαινα από τάξη σε τάξη ψάχνοντας, αλλά ήταν αδύνατο να τις βρω. Γύρισα όλες τις τάξεις δύο φορές και δεν τις βρήκα πουθενά.
Τη τρίτη φορά άρχισα να ρωτάω ποιά παιδιά αγαπούσαν τη γυμναστική. Σε κάθε τάξη κάποια κοριτσάκια σήκωναν το χέρι τους, αλλά σε μια τάξη δύο κοπέλες πετάχτηκαν από το θρανίο τους κι άρχισαν να φωνάζουν `εγώ`. Ήταν η Νάντια και άλλη μία κοπέλα, που σήμερα είαι μια πολλά υποσχόμενη μπαλαρίνα.”
Η Νάντια Κομανέτσι πήγε στο ειδικό σχολείο για αθλητές, όπου έκανε τέσσερις ώρες την ημέρα γυμναστική και πέντε ώρες μάθημα. Στα επτά της χρόνια -μικρότερη από κάθε άλλη- κατετάγη 13η στο Εθνικό Πρωτάθλημα Νέων της Ρουμανίας. Την επόμενη χρονιά ήταν πρώτη. Το 1975 κερδίζει το χρυσό τους Πανευρωπαικούς και ανακηρύσσεται από τηον Παγκόσμια Ομοσπονδία Γυμναστικής, αθλήτρια της χρονιάς. Το 1976 ήταν η μεγάλη της χρονιά.
Συμμετέχει στους Ολυμπιακούς αγώνες του Μόντρεαλ. Ήδη, την πρώτη μέρα των αγώνων, παίρνει από έναν κριτή το πρώτο δεκάρι στην ιστορία της γυμναστικής. Τις επόμενες πέντε μέρες παίρνει άλλα έξι δεκάρια και κερδίζει συνολικά τρία χρυσά μετάλλια – ασύμμετροι ζυγοί, δοκός και σύνθετο ατομικό- ένα αργυρό κι ένα χάλκινο.
