Την Πολιούχο της, Παναγία Μυρτιδιώτισσα, γιόρτασε σήμερα η Πύλος με λαμπρότητα και λειτουργική μεγαλοπρέπεια.
Στον ενοριακό Ιερό Ναό Κοιμήσως της Θεοτόκου, που βρίσκεται ενθρονισμένη η Θαυματουργός Εικόνα, την πανηγυρική Θεία Λειτουργία τέλεσε ο Σεβ. Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, με τη συμμετοχή εκπροσώπων των τοπικών Αρχών και Φορέων, καθώς και πλήθους πιστών.
Στον εορτασμό, σύμφωνα με τις πληροφορίες από το eleftheriaonline, παρέστησαν οι βουλευτές Μεσσηνίας Γιάννης Λαμπρόπουλος, Μίλτος Χρυσομάλλης και Περικλής Μαντάς, ο Αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας Στάθης Αναστασόπουλος, ο δήμαρχος Πύλου-Νέστορος Παναγιώτης Καρβέλας, αντιδήμαρχοι, περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι, καθώς και εκπρόσωποι των Σωμάτων Ασφαλείας και άλλων τοπικών φορέων.
Με το πέρας της Θείας Λειτουργίας στον προαύλιο χώρο του Ιερού Ναού τελέσθηκε δέηση ενώπιον της Ιεράς Εικόνας. Σημειώνεται πως δεν πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη λιτάνευση, λόγω των μέτρων κατά της πανδημίας.
Ο κ. Χρυσόστομος απευθυνόμενος στους πιστούς ανέφερε ότι η Υπεραγία Θεοτόκος αποτελεί σύμβολο αγάπης, προστασίας και ελπίδας για τον άνθρωπο και ευχήθηκε με τη συμβολή της να απαλλαγεί σύντομα η ανθρωπότητα από τις όποιες δοκιμασίες.
Συνάμα, ζήτησε πιστή τήρηση των υγειονομικών μέτρων κατά της πανδημίας, προέτρεψε σε εμβολιασμό και αποδοκίμασε τους συνωμοσιολόγους και τους θρησκόληπτους που προσπαθούν να αποτρέψουν από τα παραπάνω και να διχάσουν τον λαό.
Σημειώνεται πως η ανεύρεση της εικόνας εορτάζεται στις 24 Σεπτεμβρίου. Την ίδια ημέρα εορτάζουν την ονομαστική τους εορτή όσες φέρουν το όνομα Μυρτώ ή Μυρσίνη στην Ελλάδα.
Η παραθαλάσσια Μονή της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας στη Χίο ονομάζεται από τους Χιώτες «Μερσινίδι», από την ονομασία «μυρσίνη», δηλαδή «μυρτιά».
Στα Κύθηρα, στις 24 Σεπτεμβρίου γίνεται πανηγυρικός εορτασμός στη Μονή Μυρτιδίων, όπου φυλάσσεται η εικόνα με παρουσία πλήθους κόσμου.
Γιατί λέγεται «Παναγία η Μυρτιδιώτισσα»;
Παναγία η Μυρτιδιώτισσα ονομάζεται εικόνα της Παναγίας, που βρέθηκε στα Κύθηρα πιθανώς τον 14ο αιώνα.
Έχει το προσωνύμιο «Μυρτιδιώτισσα», γιατί αναφέρεται από την παράδοση ότι τη βρήκε ένας βοσκός σε μία τοποθεσία γεμάτη με μυρτιές.
Σήμερα με το όνομα αυτό ονομάζονται εκκλησίες, μονές και γενικά οι εικόνες με παράσταση της Παναγίας με μυρτιές. Η εικόνα φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Μυρτιδίων στα Κύθηρα.
Στις 24 Σεπτεμβρίου, 40 ημέρες μετά την Κοίμηση της Θεοτόκου, εμφανίστηκε η Παναγία στον βοσκό και του είπε να ψάξει για την εικόνα, που είχε έρθει σε εκείνο το μέρος πολλά χρόνια πριν.
Ο βοσκός έπεσε στο έδαφος γεμάτος δέος, προσευχόμενος προς τη Θεοτόκο. Μόλις σηκώθηκε και γύρισε, είδε την εικόνα στα κλαδιά μίας μυρτιάς.
Κλαίγοντας από χαρά, έφερε την εικόνα σπίτι του και είπε σε όλους τους φίλους και συγγενείς την ιστορία της ανεύρεσης της εικόνας. Όταν ξύπνησε την επόμενη ημέρα, η εικόνα έλειπε και φοβήθηκε μήπως είχε κλαπεί.
Με βαριά καρδιά γύρισε με τα πρόβατά του στον τόπο της ανεύρεσης, αλλά εκεί είδε πάλι την εικόνα, στα κλαδιά της μυρτιάς που την είχε πρωτοβρεί. Δοξάζοντας τον Θεό την πήρε πάλι σπίτι του, αλλά τη νύχτα η εικόνα εξαφανίστηκε, όπως και την πρώτη φορά.
Όταν η εξαφάνιση και επανεμφάνιση της εικόνας συνέβη και τρίτη φορά, κατάλαβε ότι ήταν θέλημα της Μητέρας του Θεού η εικόνα να παραμείνει εκεί που είχε πρωτοβρεθεί.
Μάλιστα, μια μικρή εκκλησία κτίστηκε εκεί που βρέθηκε η εικόνα και ονομάστηκε «Μυρτιδιώτισσα». Το κτίριο μεγάλωσε με τα χρόνια και πολλά θαύματα λέγεται πως συνέβησαν εκεί.
Το θαύμα με απόγονο του βοσκού
Στο τέλος του 16ου αιώνα, ο Θεόδωρος Κουμπριανός, ένας απόγονος του βοσκού που βρήκε την εικόνα, ζούσε στο χωριό Κουσουμάρι. Ήταν παράλυτος, αλλά πίστευε ακράδαντα ότι η Μητέρα του Θεού θα τον θεράπευε.
Κάθε χρόνο, στις 24 Σεπτεμβρίου, έστελνε ένα μέλος της οικογένειάς του να ανάψει ένα κερί στη Χάρη της για αυτόν. Μια χρονιά ζήτησε να τον πάνε μέχρι τη Χάρη της, για να την προσκυνήσει ο ίδιος.
Κατά τη διάρκεια της αγρυπνίας, ακούστηκε έντονος θόρυβος από την κατεύθυνση της θάλασσας. Το εκκλησίασμα έτρεξε να φύγει, πιστεύοντας ότι επιτίθονταν πειρατές.
Εκείνος ζήτησε τη βοήθεια της Παναγίας και έξαφνα άκουσε μία φωνή από την εικόνα να του λέει να σηκωθεί και να τρέξει να σωθεί. Σηκώθηκε, περπάτησε, σύντομα άρχισε να τρέχει και πρόφτασε τους συγγενείς του, που καταχάρηκαν βλέποντας το θαύμα.
Ο θόρυβος δεν προερχόταν από επιδρομή πειρατών και όλοι τότε κατάλαβαν ότι ο θόρυβος ήταν σημείο της Θείας Πρόνοιας, ώστε να μείνει μόνος του στην εκκλησία με την εικόνα. Από τότε η οικογένεια του Κουμπριανού εόρταζε την ημέρα της γιορτής της Μυρτιδιώτισσας με ιδιαίτερη λαμπρότητα σε ανάμνηση του θαύματος.
