Tις διαφορετικές οπτικές και συναισθηματικές εκφράσεις επτά φωτογράφων, που με τη σειρά τους κάνουν τη δική τους αναζήτηση, αποκαλύπτοντας την πολυπλοκότητα των συναισθημάτων, των σκέψεων και των στιγμών της ανθρώπινης ύπαρξης, συγκεντρώνει η έκθεση φωτογραφίας και video art της ομάδας five plus, με τίτλο «Monologues», που θα φιλοξενείται από τις 8 έως τις 16 Μαρτίου στο MatchPoint (Aινιανός 1 και Πατησίων, έναντι Λ. Αλεξάνδρας)
Από τα πορτραίτα έως την αφηρημένη φωτογραφία και το video art, από τη λεπτομέρεια της καθημερινότητας μέχρι την ένταση των τοπίων, οι εικόνες αυτές, μέσα από μια ποικιλία θεμάτων και τεχνικών, καλούν τον θεατή να ανακαλύψει την δική του εσωτερικότητα.
Οι αφηγηματικές τους μέθοδοι, διαφορετικές μεταξύ τους, μας συστήνονται και με την κοινή τους έκθεση μας δίνουν την ευκαιρία να εκτεθούμε σε αυτές τόσο ατομικά όσο και σαν σύνολο.
Οι «Μονόλογοι», τοποθετημένοι σε έναν κοινό χώρο, παραλληλίζουν την πολυφωνία της κοινωνίας που και η ίδια δεν είναι τίποτα άλλο από ένα μείγμα μονολόγων.
Στην έκθεση συμμετέχουν οι Τάκης Αναγνώστου, Πάνος Κουκουρουβλής, Γιάννης Μυρμηγιάννης, Παναγιώτης Πιτσούλης, Νίκος Σωτηρόπουλος, Σύλβια Τσουραμάνη και Στέλιος Χαραλαμπάκης
Οι φωτογράφοι συστήνουν τα έργα τους
ALHAMDULILLA (Τάκης Αναγνώστου)
Hamdulilla ή αλλιώς δόξα τω Θεώ. Μια φράση κλειδί, χιλιοειπωμένη, σε κάθε περίπτωση μια επίκληση στο Θείο. Οφείλουμε να είμαστε ευγνώμονες γι’ αυτό που μας προσφέρεται, για τα αυτονόητα που όμως σε καμιά περίπτωση δεν είναι δεδομένα. Μικρά ωραία πράγματα που τα προσπερνάμε και γίνονται μεγάλα στην απώλειά τους.
TOGETHER ALONE (Πάνος Κουκουρουβλής)
Λάτρης της ρεαλιστικής φωτογραφίας, που αναζητά τη μαγική στιγμή της αποτύπωσής της.
ΑΠΟΗΧΟΙ (Γιάννης Μυρμηγιάννης)
Ονειρεύτηκα ένα δωμάτιο γεμάτο κόσμο που τραγουδούσε και έπαιζε μουσική. Το όνειρο τελείωσε και ότι απέμεινε ήταν οι απόηχοι ενός άλλου κόσμου και μια άλλης ζωής. Το project αυτό προέκυψε και έτρεξε σε μεταγενέστερο χρόνο. Κάποιες φορές σκεφτόμαστε τι θα φωτογραφίσουμε και προσπαθούμε σκληρά και κάποιες φορές, μια είναι και αυτή, εμφανίζεται μπροστά μας.
Παρά θιν’ Αλός (Παναγιώτης Πιτσούλης)
Το “Παρά θιν’ Αλός” σηματοδοτεί το όριο –το σημείο εκείνο όπου η στεριά αγγίζει τη θάλασσα. Συμβολίζει ένα κατώφλι ανάμεσα στο φανερό και το κρυφό, το ορατό και το αόρατο, το εκφρασμένο και το ανείπωτο. Είναι ένα όριο που δεν περιορίζει, αλλά μας καλεί να το υπερβούμε, να δούμε πέρα από αυτό και να νιώσουμε την απεραντοσύνη που μας περιμένει. Είναι ένα project που βρίσκεται σε συνεχή κίνηση, ανοιχτό στο απρόβλεπτο και στη ροή του χρόνου, αποτυπώνοντας κάθε φορά κάτι νέο, κάτι ζωντανό, χωρίς τέλος.
FAITH (Νίκος Σωτηρόπουλος)
Οι φωτογραφίες μου είναι μέρος ενός project πολλών επισκέψεων σε διάφορους τόπους λατρείας, με σκοπό την προσέγγιση των ανθρώπων, της ατμόσφαιρας αλλά και της πνευματικότητας που υπάρχουν σε αυτά τα μέρη.
EMPTY SPACES (Σύλβια Τσουραμάνη)
Υπάρχουν ιστορίες με αίσιο τέλος και άλλες με όχι και τόσο. Χώροι κενοί ή από την άλλη χώροι κατειλημμένοι από ανθρώπινες υπάρξεις. Στιγμές που εναλλάσσονται η μια την άλλη, γέλια αλλά και λύπη, συντροφικότητα ή και μοναξιά.
Τελικά όμως τι; Μια μνήμη ή μια προφητεία του τι πρόκειται να συμβεί και μια κατάληξη διαφορετική από την αρχική προσδοκία;
TOTEM (Στέλιος Χαραλαμπάκης)
Σε αυτή την έκθεση θέλησα να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία πρόσβασης που είχα σε έναν χώρο “ιερό” για την οικογένεια και γεμάτο μνήμες, από ένα απόλυτα ταυτισμένο με τον πατέρα παρελθόν. Τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά ήταν για 35+ έτη ο εργασιακός του χώρος και έδωσε στον ίδιο και την οικογένεια του τη δυνατότητα να δημιουργήσει, ενώ παράλληλα του χάρισε εικόνες από απεργίες/αγώνες, γιορτές, αληθινές φιλίες… όλα χαραγμένα και στων δικών μου νεανικών εικόνων τις μνήμες. Για τον κ. Πέτρο λοιπόν αφιερωμένο. 10 χρόνια φέτος.
Εγκαίνια: Σάββατο 8 Μαρτίου, στις 19:00
