Σφοδρές είναι οι αντιδράσεις για τα μη κρατικά πανεπιστήμια που προσανατολίζεται να περάσει με νόμο οι κυβέρνηση, καθώς αυτά που ανακοίνωσε ο υπουργός Παιδείας, Κυριάκος Πιερρακάκης, δημιουργούν περισσότερα ερωτήματα παρά απαντούν σε απορίες.
Με πλαφόν τον χαμηλότερο μέσο όρο της ελάχιστης βάσης εισαγωγής για τα δημόσια πανεπιστήμια που για φέτος είναι λίγο παραπάνω από το 8, θα είναι το εισιτήριο και για την εισαγωγή στα μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά παραρτήματα των ξένων πανεπιστημίων που θα λειτουργήσουν στην Ελλάδα.
Βασική προϋπόθεση, η ίδρυση τουλάχιστον τριών σχολών κάθε παραρτήματος αλλά αυτό δε θα ισχύει για τα 20 κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου, που θα μπορούν να ιδρύουν ακόμη και μία σχολή.
Ο ελάχιστος αριθμός των καθηγητών θα πρέπει να είναι 30 ενώ το 80% των καθηγητών πρέπει να έχουν διδακτορικό και τίτλοι σπουδών να αναγνωρίζονται στην Ελλάδα.
Δικαίωμα εγγραφής έχουν οι εξής:
– Έλληνες ή αλλοδαποί: Απόφοιτοι λυκείου (ΓΕΛ ή ΕΠΑΛ)
– Εισαγωγή: Μέσω πανελληνίων εξετάσεων
– Προϋπόθεση: Υπέρβαση Ελάχιστου Βαθμού Εισαγωγής
Tι λένε οι φοιτητές για τα μη κρατικά πανεπιστήμια
Ο διεθνολόγος, Αλέξανδρος Δεσποτόπουλος, είπε πως τα νέα παιδιά φεύγουν στο εξωτερικό κάθε χρόνο και το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να ελέγξει ούτε το απολυτήριο έχει ούτε τι βαθμό πήρε.
«Χρειαζόμαστε πόρους. Μη έχοντας κρατικά πανεπιστήμια στρεφόμαστε από 1 έως 3 δις του ΑΕΠ μας. Είναι χρήματα που χρειαζόμαστε για να τα χρησιμοποιήσουμε και στα δημόσια πανεπιστήμια».
Η Αθηνά Ανδριανάκου, φοιτήτρια Οικονομικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης, είπε πως όλη η συζήτηση που γίνεται είναι σημαντική.
«Η πλειοψηφία των άρθρων αναφέρεται στην ενίσχυση των δημοσίων πανεπιστημίων. Με χρηματοδότηση ενισχύεται το δημόσιο. Δεν υποβαθμίζεται η δημόσια παιδεία αλλά ενισχύεται όταν έχουμε χρηματοδοτήσεις, όταν θα αυξηθεί η εισροή ξένων φοιτητών. Το γεγονός πως δίνεται επιλογές στους φοιτητές η επιλογή να πάει και σε αυτό το πανεπιστήμιο το ενισχύει. Δεν θα υπάρχει πρόβλημα».
Ο Άγγελος Θωμόπουλος, πρόεδρος φοιτητικού συλλόγου τοπογράφων ΕΜΠ (ΚΝΕ), είπε με τη σειρά του:
«Πιστεύουμε πως η πλειοψηφία των φοιτητών έχει απορρίψει το νομοσχέδιο. Μιλάμε για πλήρη διάλυση των πτυχίων, για την υποβάθμιση των κρατικών πανεπιστήμιών. Η συναδέλφισσα από την ΔΑΠ είπε πολλά και θα απαντήσω. Με το νομοσχέδιο προωθείται η εμπορευματοποίηση της δημόσιας παιδείας γιατί ενισχύεται η επιχειρηματική λειτουργία των πανεπιστημίων. Χώρες που έχουν ξένα πανεπιστήμια, έχουν brain drain. Αν η κυβέρνηση νοιαζόταν για να μείνουν οι φοιτητές στην Ελλάδα τότε θα μπορούσε να καταργήσει την ελάχιστη βάση εισαγωγής, θα επέτρεπε να κρατήσουν τον βαθμό των Πανελληνίων για να μπορούν να δώσουν την επόμενη χρονιά κ.α. Όλο αυτό είναι μία προπαγάνδα για να πείσουν τον κόσμο και τους φοιτητές αλλά ο λαός δεν έχει πειστεί».
«Οι συνελεύσεις είναι τα όργανα των φοιτητών και ιδιαίτερα αυτόν τον μήνα μπροστά στο νομοσχέδιο είναι πιο μαζικές από ποτέ. Όλες οι συνελεύσεις ψηφίζουν μαζικά τη συνέχιση του αγώνα. Δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό από την κυβέρνηση που κήρυξε τον αγώνα μας παράνομο, γιατί έτσι βαφτίζει όποιον αγωνίζεται για το μέλλον του. Οι αποφάσεις παίρνονται συλλογικά».
«Οι καταλήψεις δεν γίνεται με την πλειοψηφία των φοιτητών. Παίρνονται μέσα στις συνελεύσεις. Όλη η συζήτηση γίνεται στην πλάτη των φοιτητών», είπε η Αθηνά Ανδριανάκου με τον φοιτητή Άγγελο Θωμόπουλο να απαντά:
«Η συναδέλφισσα από την κυβερνητική παράταξη ας δει πού έχει φτάσει αυτή η πολιτική τα δημόσια πανεπιστήμια. Για παράδειγμα, το Μετσόβιο Πανεπιστήμιο που σπουδάζω εγώ να έχει οριακά χρηματοδότηση για να πληρώσει τη ΔΕΗ, το πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής να το έχει αφήσει χωρίς καθηγητές και πολλά μαθήματα να μην διδάσκονται. Δεν μπορούμε να ανεχόμαστε τη ΔΑΠ που στηρίζει αυτή την πολιτική, τάχα μου τάχα μου νοιάζεται για την εκπαιδευτική διαδικασία. Πολύ απλά όταν είσαι μειοψηφία και έχεις απορριφθεί από δεκάδες χιλιάδες φοιτητές είναι λογικό να έχεις στρεβλή εικόνα για την πραγματικότητα. Αυτό το λέμε γιατί την Πέμπτη που πέρασε στην Αθήνα έγινε ένα τεράστιο πανελλαδικό συλλαλητήριο, οι οποίοι είπαν πως το απορρίπτουν. Το 70% των φοιτητών δεν το θέλουν. Αυτό που έχουμε ανάγκη είναι να έχουμε όλα τα εφόδια για να σπουδάσουμε. Ας λύσει αυτά πρώτα η κυβέρνηση και μετά να ανοίξει άλλες κουβέντες».
