Μια νέα, σοβαρή πρόκληση με ανιστόρητες αλυτρωτικές αξιώσεις ήρθε στο φως της δημοσιότητας, αυτή τη φορά όχι από εθνικιστικά blogs ή περιθωριακές φωνές, αλλά από το επίσημο περιοδικό του Υπουργείου Άμυνας της Αλβανίας, “USHTRIA”.

Στο τεύχος Νο28 της 18ης Ιουλίου 2025, και συγκεκριμένα στη σελίδα 12, φιλοξενείται έγχρωμος χάρτης της λεγόμενης «Μεγάλης Αλβανίας», ο οποίος περιλαμβάνει ολόκληρη σχεδόν την Ήπειρο (έως και την Άρτα), την Κέρκυρα, τη Δυτική Μακεδονία και περιοχές των Σκοπίων όπως το Μοναστήρι (Bitola).

Η ύπαρξη του χάρτη αποκαλύφθηκε από το epiruspost.gr και προκαλεί εύλογο προβληματισμό, καθώς αποτελεί θεσμική τοποθέτηση και όχι απλή έκφραση εθνικιστικού παροξυσμού.

Προσχηματικές αναφορές στο Συνέδριο του Βερολίνου (1878)

Το περιοδικό συνδέει ευθέως τις αλβανικές διεκδικήσεις με το Συνέδριο του Βερολίνου του 1878, υιοθετώντας την άποψη ότι τότε η Αλβανία “κατακερματίστηκε”, παρά το γεγονός ότι το 1878 ούτε αλβανικό κράτος υπήρχε, ούτε εθνική συνείδηση είχε διαμορφωθεί.

Η πραγματικότητα είναι ότι οι Αλβανοί εκείνης της εποχής είχαν, σε μεγάλο βαθμό, φιλελληνικές τάσεις, ενώ η ίδια η έννοια της «Αλβανίας» διαμορφώθηκε ως τεχνητή κρατική οντότητα, υπό τις πιέσεις της Ιταλίας και της Αυστροουγγαρίας.

Τι μαθαίνουν οι Αλβανοί μαθητές – Αναθεωρητική προπαγάνδα στην εκπαίδευση

Οι αλβανικές αλυτρωτικές αξιώσεις, ωστόσο, δεν περιορίζονται σε έντυπα. Στα σχολικά εγχειρίδια Ιστορίας και Γεωγραφίας, που φέρουν την έγκριση του αλβανικού Υπουργείου Παιδείας, διδάσκεται ότι:

  • Οι Χάονες και τα ηπειρωτικά φύλα ήταν ιλλυρικής καταγωγής
  • Οι Αλβανοί είναι απόγονοι των Ιλλυριών, άρα «δικαιούνται» την Τσαμουριά, την Άρτα, τα Γιάννενα, την Πρέβεζα, τη Φλώρινα, την Καστοριά, τα Γρεβενά και άλλα ελληνικά εδάφη
  • Σε αυτές τις περιοχές «κατά καιρούς εγκαταστάθηκαν και ελληνικές μειονότητες», παρουσιάζοντας τη μόνιμη παρουσία του ελληνισμού ως παρένθεση

Η σιωπή του αλβανικού κράτους και η ελληνική ανοχή

Το περιοδικό “USHTRIA” δεν περιορίζεται μόνο στον χάρτη. Στο προηγούμενο τεύχος του, έκανε λόγο για «γενοκτονία των Μουσουλμάνων Τσάμηδων από το ελληνικό κράτος», επαναλαμβάνοντας πλήρως ανυπόστατους ισχυρισμούς, με προσχηματικές ιστορικές αναφορές.

Το ελληνικό κράτος συχνά αντιμετωπίζει αυτές τις πρακτικές ως γραφικές ή περιθωριακές. Ωστόσο, όταν επισήμως διατυπώνονται μέσω κρατικών εντύπων ή εντάσσονται στην εκπαιδευτική ύλη, τότε παύουν να είναι ανώδυνες και αποκτούν γεωπολιτική βαρύτητα.

Ανιστόρητη κλιμάκωση σε Τουρκία και Αλβανία

Η κλιμακούμενη αλυτρωτική ρητορική συντονίζεται, χρονικά και νοηματοδοτικά, με αντίστοιχες τουρκικές πρακτικές όπως η θεωρία της “Γαλάζιας Πατρίδας”, που πλέον διδάσκεται στα τουρκικά σχολεία και ενσωματώνεται στην εξωτερική πολιτική της Άγκυρας.

Η “Κόκκινη Πατρίδα” των Αλβανών, όπως αποτυπώνεται στον επίσημο χάρτη του Υπουργείου Άμυνας, αποτελεί επικίνδυνο αναθεωρητικό εργαλείο, και επιβάλλει αντίδραση σε πολιτικό, διπλωματικό και παιδευτικό επίπεδο.

Η σιωπή απέναντι στην παραχάραξη της ιστορίας μετατρέπεται σε συνενοχή. Αν η Ελλάδα δεν ορίσει το αφήγημά της, θα το κάνουν άλλοι. Και θα το τυπώνουν σε κρατικά περιοδικά.

Διαβάστε ακόμη: