Το ποσοστό του κόσμου που δηλώνει κουρασμένος αυτή τη στιγμή έχει ξεπεράσει το 75% με 80% και «ο κόσμος έχει αρχίσει και περνάει από το φόβο του να μην νοσήσω, στο φόβο του πώς θα ζήσω» δήλωσε ο Δημήτρης Μαύρος, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος MRB στο Πρώτο Πρόγραμμα και στην εκπομπή «Καθρέπτης» του Χρήστου Μιχαηλίδη, αναφερόμενος στα αποτελέσματα των ερευνών που διεξάγει σε καθημερινή βάση η MRB για τις συνέπειες της πανδημίας στη ζωή μας.
Προβληματίζει η κόπωση
Ειδικότερα, για την κούραση του κόσμου ο κ. Μαύρος ανέφερε ότι το περασμένο φθινόπωρο το ποσοστό ήταν στο 58% και τώρα έχει ξεπεράσει το 75 – 80%, αναλύοντας αυτό το φαινόμενο ως εξής: «Αυτή η κόπωση περιέχει πολλά είδη κόπωσης. Ένας υπέρτιτλος για αυτό που συμβαίνει στη χώρα είναι ότι ο κόσμος έχει αρχίσει και περνάει από το φόβο “μη νοσήσω” στο φόβο “πώς θα ζήσω”. Γιατί, όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, όλοι γνωρίζουν ότι θα εμβολιαστούμε, κάπως θα γίνουν τα πράγματα. Ο φόβος όμως που ανεβαίνει από κάτω με τεράστια ταχύτητα, σαν λάβα σε ηφαίστειο που έχει εκραγεί, είναι “και από δω και πέρα πώς θα ζήσω”. Δηλαδή με ποια ποιότητα ζωής».
Φόβος για το αύριο
Ο πρόεδρος της MRΒ προχώρησε και σε σύγκριση με την περίοδο των μνημονίων, λέγοντας: «Στην περίοδο των μνημονίων, ο κόσμος ήξερε τι ποιότητα ζωής θέλει, μπορεί, δικαιούται. Και απλά του έλειπαν τα λεφτά. Σήμερα, στις τράπεζες έχουν αυξηθεί τα διαθέσιμα κατά 15 δισ., γιατί ο κόσμος –πρώτον- δεν έχει που να τα καταναλώσει και –δεύτερον- φοβάται το αύριο. Για το πόσο θα κρατήσει αυτή η ιστορία και τα αφήνει στην άκρη για να αισθάνεται παραπάνω ασφάλεια. Όμως το δύσκολο είναι ότι δεν ξέρει και ποια ποιότητα ζωής μπορεί να διεκδικήσει. Τι σόι ζωή θα κάνω;». Και όπως είπε χαρακτηριστικά, όλο αυτό έχει οδηγήσει σε «ένα εκρηκτικό μείγμα κόπωσης, η ταυτόχρονη αγωνία για το ποιο είναι το μέλλον μαζί με την αγωνία του να μην αρρωστήσω».
Αντισυστημικη η νεολαία
Τέλος, ο κ. Μαύρος ανέλυσε και το γεγονός της νοσηλείας νέων ανθρώπων και πως αυτό τους επηρεάζει. «Η νόσος κατεβαίνει με τα σοβαρά της προβλήματα σε νεότερες ηλικίες. Και εκεί το πράγμα έχει μπερδευτεί, γιατί ειδικά οι νεότεροι άνθρωποι, μέχρι χθες, βίωναν το άτρωτο της ηλικίας. Σήμερα έχουν αρχίσει και λένε “μήπως νοσήσω”, αλλά η πίεση του νέου ανθρώπου να βγει έξω και να ζήσει τη ζωή του, είναι ένα μείγμα που σε τρελαίνει και οδηγεί στην κατάθλιψη. Και κυρίως δημιουργεί ένα πολιτικοκοινωνικό φαινόμενο που είναι επιστροφή –πολύ έντονα- στην αντισυστημικότητα», ανέφερε.
