Είναι πια γνωστό σε όλους ότι όσες φορές οι κυβερνήσεις ανέθεσαν διοικητικά καθήκοντα σε μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, δηλ. κυρίως καθηγητές ΑΕΙ, τα αποτελέσματα ήταν τις περισσότερες φορές απογοητευτικά, για να μην πούμε εξόχως τραγικά. Δυστυχώς, για τους εκάστοτε κυβερνώντες, η επιλογή καθηγητών στη διοίκηση ΔΕΚΟ ή διαφόρων εποπτικών Αρχών χαρακτηρίστηκε από καθυστερήσεις, γραφειοκρατία, τυπολατρία, έλλειψη πρωτοβουλίας και τελικά στη διάψευση κάθε προσδοκίας.

Η σημερινή κυβέρνηση είναι γεγονός ότι έχει περιορίσει αρκετά την ανάθεση καθηκόντων CEO ή CFO ή Προέδρων Οργανισμών σε εκπροσώπους της συμπαθούς ομάδας των … καθηγητών.

Προκαλεί, λοιπόν, εντύπωση η πρεμούρα πού επιδεικνύουν οι αρμόδιοι στο Υπουργείο Οικονομικών να διορίσουν στη θέση του Προέδρου της ΕΛΤΕ (η θητεία του υφιστάμενου ΔΣ έχει λήξει εδώ και μήνες) πρόσωπα από το γνωστό καθηγητικό κατεστημένο.

Ακούγεται ότι δίνουν «μάχη» μια καθηγήτρια του Οικονομικού Πανεπιστημίου (επιλογή Σταϊκούρα) και ένας καθηγητής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (επιλογή Βεσυρόπουλου).

Η ΕΛΤΕ αποτελεί την εποπτική αρχή του ελεγκτικό – λογιστικού επαγγέλματος, είναι ΝΠΔΔ πού εποπτεύεται από το Υπουργείο Οικονομικών και ο ρόλος της στη διασφάλιση δίκαιων κανόνων στην αγορά είναι κομβικός.

Είναι αυτονόητο ότι τα πρόσωπα πού θα κληθούν να αναλάβουν τις θέσεις Προέδρου, Αντιπροέδρων και μελών ΔΣ, πρέπει να έχουν πολύ μεγάλη γνώση των κανόνων της αγοράς, των μηχανισμών της ελεύθερης οικονομίας και να τυγχάνουν της εμπιστοσύνης των ορκωτών ελεγκτών.

Τα πρόσφατα παραδείγματα σκανδάλων στη Follie – folli, στην MLS και αλλού αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.

Ελπίζουμε τελικά να επικρατήσει επιλογή αξιόπιστης και κατάλληλης ηγεσίας στην κορυφή της συγκεκριμένης εποπτικής αρχής και όχι επιλογές παλαιοκομματικής νοοτροπίας.