Μια ταινία πρέπει να είναι περισσότερο σαν μουσική παρά σαν λογοτεχνία. Πρέπει να είναι μια προοδευτική ανάπτυξη διαθέσεων και αισθημάτων. Το θέμα, αυτό που είναι πίσω από το συναίσθημα, το νόημα, όλα αυτά έρχονται αργότερα.” είπε κάποτε ο κορυφαίος Αμερικανός σκηνοθέτης και παραγωγός ταινιών, Στάνλει Κιούμπρικ.
Από τη Μανταλένα Μαρία Διαμαντή
Eyes wide shut… που σημαίνει στα ελληνικά… Μάτια ερμητικά κλειστά… Μια ταινία που έγραψε τη δική της μεγάλη ιστορία και που όποιος την έχει δει, δεν μπορεί παρά να τη θυμάται και να έχει αφήσει στο μυαλό του κάποια ερωτήματα ίσως….
O Stanley Kubrick “έφυγε” από τη ζωή από καρδιακή προσβολή, στον ύπνο του, λίγο πριν βγει η ταινία στις αίθουσες. Ήταν τέσσερις μόλις ημέρες μετά την τελική version του “κύκνειου άσματός” του… Το Μάτια ερμητικά κλειστά…
Σε αυτήν την ταινία, ο σκηνοθέτης και παραγωγός της, κάνει λόγο για μια απόκρυφη, μυστική κοινωνία που εξαλείφει αυτούς που μπαίνουν στο δρόμο της… Αρκετές θεωρίες προέκυψαν για το θάνατο του Κιούμπρικ και για την “ύποπτη”, τόσο ξαφνική φύση του.
Μήπως, τελικά, αποκάλυψε στο κοινό στοιχεία που δεν έπρεπε; Τι ήταν όμως αυτό που ήθελε να πει ο Κιούμπρικ μ` αυτή την ταινία του; Ποιο μήνυμα ήθελε να περάσει. Αν κανείς δει συνολικά όλους τους συμβολισμούς αυτής της πραγματικά περίεργης ταινίας θα καταλήξει σε ένα βασικό συμπέρασμα.
Η ζωή μας ρυθμίζεται από κάποιες ελίτ
Ότι αυτό που λέει βασικά ο Κιούμπρικ είναι πως η ζωή μας, όχι μόνο σε επίπεδο πολιτικό και κοινωνικό, αλλά και σε επίπεδο και προσωπικό και ερωτικό, ρυθμίζεται από κάποιες μυστηριώδεις και αόρατες ελίτ. Όχι η ζωή της μάζας γιατί-σύμφωνα με τον Κιούμπρικ πάντα- η ζωή της μάζας δεν ενδιαφέρει κανέναν και επίσης αν χρειαστεί εξαγοράζεται εύκολα. Αλλά η ζωή αυτών που ήδη ανήκουν σ` αυτές τις ελίτ ή έχουν τα φόντα για να ενταχθούν.
Στην αρχή σχετικά της ταινίας και στο πάρτι που πηγαίνει το ζευγάρι η Αλίς συναντά έναν μυστηριώδη άνδρα κάποιας ηλικίας με το όνομα Sandor Szavost, ο οποίος προσπαθεί να την ξελογιάσει με τον τρόπο που ο όφις προσπαθούσε να ξελογιάσει την Εύα στον Κήπο της Εδέμ, εκθειάζοντας τα καλά της ηδονής και της λαγνείας και από την άλλη τονίζοντας την άχρωμη βαρεμάρα της συζυγικής ζωής.