Η Μαρίνα Σάττι μίλησε για την μουσική της πορεία, καθώς και για την ανάγκη της να κάνει πράγματα, που θα την «απελευθερώσουν». Συγκεκριμένα μιλώντας για τις δυσκολίες της να αποδεχτεί τον εαυτό της, η τραγουδίστρια εξήγησε πως προτιμά να κυκλοφορεί μουσική που την εκφράζει, παρά δουλειές που «θα αποδείξουν ότι είναι καλή τραγουδίστρια».

Μιλώντας στο podcast «Ναυαγοί», για τις καλλιτεχνικές της επιλογές και την αποδοχή τους από το κοινό, η Μαρίνα Σάττι δήλωσε: «Ξέρω ότι πολύς κόσμος μπορεί να έχει απογοητευτεί με αυτά που κάνω τελευταία. Το να συνέχιζα να κάνω τραγούδια όπως το “Γέννα” θα ήταν η ευκολία μου. Έχω άπειρα τέτοια τραγούδια. Θα ήταν πιο “τίμιο” να κάνω έναν ακόμα τέτοιο δίσκο για να λένε πόσο καλή μουσικός είμαι; Δεν το βρίσκω τίμιο».

Στη συνέχεια, συμπλήρωσε: «Η ανάγκη μου ήταν να σπάσω όλες αυτές τις φυλακές, που ήταν πολλές, που ένιωθα μέσα μου. Νιώθω μεγάλη αυτοπεποίθηση με αυτή τη γλώσσα και ξέρω να τη μιλήσω. Για μένα είναι ένα πείραμα, ένα ρίσκο. Δεν πειράζει, ας χάσω. Τραγούδια είναι».

Σχετικά με τα παιδικά της χρόνια, η Μαρίνα Σάττι μοιράστηκε της μνήμες της. «Αν με ρωτούσατε πριν τρία χρόνια, θα σας έλεγα ότι ήμουν ένα διαφορετικό παιδάκι λόγω του ότι ο μπαμπάς μου ήταν μαύρος στο Ηράκλειο της Κρήτης, σε μια εποχή που δεν ήμασταν τόσο εξοικειωμένοι με την εικόνα αυτή», είπε και πρόσθεσε: «Μεγαλώνοντας κατάλαβα πόσο μεγάλη θεά ήταν η μαμά μου που κανονικοποίησε αυτήν την εικόνα. Αυτό ήξερα, δεν μου φαινόταν περίεργο ούτε οι μίξεις. Αλλά αργότερα άρχισα να νιώθω διαφορετική, να ντρέπομαι γι’ αυτό και να θέλω να ενταχθώ».

Αναφορικά με την εσωτερική της πάλη, η ίδια επισήμανε: «Νόμιζα πως όλο αυτό είχε να κάνει με το πολιτισμικό κομμάτι, με το ότι ο πατέρας μου ήταν από το Σουδάν. Πλέον πιστεύω πως είχε να κάνει με το ότι ήμουν ένας άνθρωπος διαφορετικός, όπως είστε κι εσείς και όλοι μας. Είχα εναποθέσει τη μάχη μου στο θέμα της καταγωγής, ενώ στην πραγματικότητα ήμουν απλώς ένα παιδί που προσπαθούσε να βρει τι ήθελε να κάνει, ποια είναι, πώς να συνυπάρχει».

Η Μαρίνα Σάττι μίλησε επίσης και για τις παιδικές της εμπειρίες στο Σουδάν, τον τόπο καταγωγής του πατέρα της, ανακαλώντας μνήμες από ένα ανέμελο και ειρηνικό περιβάλλον. «Εγώ γνώρισα ένα ειρηνικό Σουδάν, πριν καν χωριστεί σε βόρειο και νότιο. Εκεί είδα φυλές με κοσμήματα, χρωματιστές στολές… Παίζαμε με τα ξαδέρφια μου ξυπόλητοι στις λάσπες, ο θείος μας έφερνε ζωάκια για να παίζουμε, και κάθε απόγευμα πίναμε τσάι με γάλα», περιέγραψε.

Τέλος, μιλώντας για τη στροφή της στη μουσική, αποκάλυψε πως δοκίμασε και το θέατρο. «Όταν γύρισα στην Ελλάδα από την Αμερική, είχα αποφασίσει ότι θα ασχοληθώ με τη μουσική. Σκεφτόμουν και το θέατρο, είχα γραφτεί σε δραματική σχολή, έκανα ένα έτος με υποτροφία, αλλά κατάλαβα ότι δεν με τραβούσε», εξήγησε κλείνοντας.

Ετεοκλής Παύλου για Μαρίνα Σάττι: Δεν μπορείς να δαιμονοποιείς τα media και ταυτόχρονα να τα χρησιμοποιείς για την εικόνα σου

Η Μαρίνα Σάττι έρχεται να «απογειώσει» την Πλατεία Νερού!

Διαβάστε ακόμη: