19 Μαρτίου 1931: Νομιμοποιείται ο τζόγος στη Νεβάδα, ανοίγοντας τον δρόμο για να γίνει το Λας Βέγκας η Μέκκα των καζίνο και ένας παγκόσμιος τουριστικός προορισμός.
Αυτή η μητρόπολη μέσα στην έρημο χτίστηκε πάνω στον τζόγο, τα πάθη και το μαφιόζικο χρήμα, για να φέρει τελικά εκατομμύρια επισκέπτες και τρισεκατομμύρια δολάρια στη Νεβάδα.
Η πόλη του Λας Βέγκας πήρε το όνομά της από τους Μεξικανούς εμπόρους που θέλησαν να ανοίξουν το «Παλιό Ισπανικό Μονοπάτι», έναν εμπορικό δρόμο από το Νιου Μέξικο στην Καλιφόρνια. Ονόμασαν, λοιπόν, την περιοχή «Τα Λιβάδια», καθώς την εποχή εκείνη ήταν μια καταπράσινη όαση, πλούσια σε νερά, μέσα σε αυτήν που κατά τα άλλα αποκαλούνταν «διαδρομή του θανάτου».
Οι πηγές της περιοχής προσέλκυσαν Μορμόνους ιεραπόστολους, οι οποίοι και έφτιαξαν την πρώτη αποικία μέσα στην κοιλάδα.
Όμως ο σιδηρόδρομος που ένωνε το Σολτ Λέικ Σίτι της Γιούτα με το Λος Άντζελες, ήταν αυτός που έβαλε το Λας Βέγκας στον χάρτη.
Αμέσως η πόλη γιγαντώθηκε και πήρε τον χαρακτήρα που θα διατηρούσε τις επόμενες δεκαετίες.
Το Λας Βέγκας, για παράδειγμα, ήταν γνωστό ως το μέρος όπου μπορούσες να βγάλεις στα γρήγορα ένα διαζύγιο από τις αρχές του 1900.
Τα επόμενα χρόνια, πόνταρε και στους ακόμα γρηγορότερους γάμους.
Το επόμενο μεγάλο «μπουμ» για το Λας Βέγκας ήρθε μέσα στην Μεγάλη Ύφεση, το 1930, όταν ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Χέρμπερτ Χούβερ ανακοίνωσε τα σχέδια για την κατασκευή του φράγματος που τελικά θα έπαιρνε το όνομά του.
Η ανεργία ήταν δραματική την εποχή εκείνη και έτσι χιλιάδες άνεργοι έφτασαν στην Νότια Νεβάδα, ψάχνοντας για δουλειά.
Καζίνο και μαγαζιά με showgirls έκαναν την εμφάνισή τους στην Fremont Street, τον μοναδικό δρόμο της πόλης με άσφαλτο, για να ψυχαγωγήσουν τους εργάτες.
Και όταν το φράγμα ολοκληρώθηκε, το 1936, στους εργάτες προστέθηκαν οι τουρίστες, με αποτέλεσμα μια ολόκληρη βιομηχανία φιλοξενίας να δημιουργηθεί στο Λας Βέγκας.
Το 1941 άνοιξε το resort El Rancho Vegas σε ένα κομμάτι του αυτοκινητόδρομου, μόλις έξω από τα όρια της πόλης.
Άλλα ξενοδοχεία-καζίνο ακολούθησαν και αυτό το κομμάτι του αυτοκινητοδρόμου έγινε γνωστό ως «the Strip».
Τα περισσότερα από τα ξενοδοχεία της περιοχής ήταν χτισμένα στο στυλ γουέστερν που ήταν δημοφιλές στην Fremont Street.
Όμως το 1946, ο μαφιόζος Μπάγκσι Σίγκελ, με τα ναρκοδολάρια του Εβραίου γκάνγκστερ Μέγιερ Λάνσκι, άνοιξε το Flamingo, ένα resort με έμπνευση από το Χόλιγουντ.
Ο Σίγκελ δολοφονήθηκε το 1947, αλλά το όραμά του για το Λας Βέγκας επιβίωσε.
Τις δεκαετίες του 1950 και του 1960, μαφιόζοι έχτισαν τα ξενοδοχεία Sahara, Sands, New Frontier και Riviera.
Τα χρήματα στην περιοχή προέρχονταν από το οργανωμένο έγκλημα αλλά και από πιο αξιοσέβαστους επενδυτές, όπως τράπεζες της Wall Street, συνταξιοδοτικά ταμεία και την Εκκλησία των Μορμόνων.
Στα ξενοδοχεία-καζίνο, τραγουδιστές όπως ο Φρανκ Σινάτρα και ο Έλβις Πρίσλεϊ, αλλά και σειρές από κουλοχέρηδες, έφερναν πια εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο.
Όμως τον καιρό εκείνο, οι τουρίστες συνέρρεαν στο Λας Βέγκας και για έναν πιο παράξενο λόγο.
Ο αμερικανικός στρατός χρησιμοποιούσε εκείνη την εποχή το Nevada Test Site για να κάνει δοκιμές πυρηνικών βομβών.
Περισσότερες από 100 τέτοιες βόμβες πυροδοτήθηκαν από το 1951 έως το 1963.
Και καθώς τα «μανιτάρια» από τις εκρήξεις ήταν ορατά από τα ξενοδοχεία του «the Strip», το Λας Βέγκας άρχισε να ποντάρει στον πυρηνικό τουρισμό.
Οι καρτ ποστάλ της εποχής το ονόμαζαν «Up and Atom City».
Το πρώτο βήμα για την έλευση των mega-καζίνο θα γινόταν από τον εκκεντρικό δισεκατομμυριούχο Χάουαρντ Χιουζ, ο οποίος το 1966 έμεινε στο ρετιρέ του Desert Inn και αποφάσισε να μην φύγει ποτέ.
Αντί να αναγκαστεί να εγκαταλείψει το ξενοδοχείο, αποφάσισε να το αγοράσει.
Ακολούθησαν πολλά ακόμα, καθώς συνολικά, ο επιχειρηματίας έριξε 300 εκατ. δολάρια στα ξενοδοχεία του Λας Βέγκας.
Ήταν η εποχή όπου το χρήμα των μαφιόζων αντικαταστάθηκε στην περιοχή από εκείνο των μεγάλων επιχειρήσεων.
Το 1989, ο επιχειρηματίας Στιβ Γουίν ανοίγει το Mirage, ένα πραγματικά τεράστιο resort που θα θέσει τις βάσεις ώστε τις επόμενες δύο δεκαετίες το Λας Βέγκας να μεταμορφωθεί και πάλι.
Τα παλιά καζίνο ανατινάχθηκαν για να δημιουργηθούν στη θέση τους γιγαντιαίες εγκαταστάσεις, με αισθητική που αντλούσε έμπνευση από την αρχαία Ρώμη και την Αίγυπτο, από το Παρίσι, τη Βενετία και τη Νέα Υόρκη.
Πέρυσι, το Λας Βέγκας είχε 32,2 εκατ. επισκέπτες, πολύ περισσότερους από το 2020, αλλά ακόμα λιγότερους σε σχέση με τα προ-κορωνοϊού επίπεδα.