Έχει κάνει αλγεινή εντύπωση ο τρόπος με τον οποίο ο Ευάγγελος Βενιζέλος προσπαθεί να μπει στην εξίσωση του πολιτικού σκηνικού. Μία με το να υπερασπίζεται άκριτα τον αρχιεπίσκοπο Αμερικής μετά την δολοπλόκα κίνησή του να παραστεί στα εγκαίνια του Σπιτιού της Τουρκίας αγκαλιά με Ερντογάν-Τσαβούσογλου-Τατάρ.

Γράφει ο Περικλής Σωτηρίου

Ο κ. Βενιζέλος έκρινε, δηλαδή, ότι ορθώς πήγε εκεί ο αρχιεπίσκοπος – ενώ ο τελευταίος ζήτησε συγγνώμη μετά τον σάλο που δημιούργησε. Η δεύτερη παρέμβασή του αφορούσε στην ελληνογαλλική συμφωνία και την ρήτρα αμυντικής συνδρομής η οποία δεν καλύπτει την ΑΟΖ, καθώς δεν αποτελεί επικράτεια αλλά περιοχή με ειδικό κυριαρχικό καθεστώς. Σωστή η επισήμανσή του, αλλά γιατί να την κάνει δημοσίως αφού εξαιτίας αυτής η αξιωματική αντιπολίτευση έπλεξε ολόκληρο το πλαίσιο καταψήφισής της συμφωνίας. Και έπειτα ήρθε και η ξαφνική του ανησυχία για την άνοδο των κρουσμάτων και των θανάτων αυτή την περίοδο.

Γίνεται κατανοητό ότι δεν είναι τυχαίες οι παρεμβάσεις του. Ο πρώην αρχηγός του ΠΑΣΟΚ θεωρεί ότι αυτή την περίοδο που συζητούνται οι πολιτικές εξελίξεις στο ΚΙΝ.ΑΛΛ., καθώς και οι προοπτικές της κυβέρνησης μετά από εκλογές με αναλογική, θα ήταν καλό να κάνει αισθητή την παρουσία του και να «μετρήσει» την απήχηση του κόσμου. Εξάλλου, συνδυαστικά με την πρόσφατη παρέμβαση του Αντώνη Σαμαρά δημιουργούν πρόβλημα στην λειτουργία της κυβέρνησης και έναν έξτρα πονοκέφαλο στον Κυριάκο Μητσοτάκη που τελικά πρέπει να ισορροπήσει με περισσότερους παράγοντες απ’ ό,τι εκείνος περίμενε.

Με την παρέμβαση Σαμαρά επανήλθε μία συζήτηση για τα εσωκομματικά ζητήματα της Νέας Δημοκρατίας. Μία από αυτές τις εκφάνσεις ήταν και η διαγραφή Μπογδάνου η οποία προήλθε αφού είχαν έρθει στον δημόσιο λόγο οι εμφυλιοπολεμικές διαθέσεις ορισμένων επ’ αφορμή των γεγονότων στο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης και Ευόσμου.

Ωστόσο, όπως φάνηκε και από την συνάντηση Μητσοτάκη-Πενταρόφσκι, το επόμενο πεδίο που θα συγκρουστούν οι πτέρυγες στη Ν.Δ. είναι τα μνημόνια συνεργασίας της Συμφωνίας των Πρεσπών. Μία μάχη που μπορεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη να έχει δείξει τις απαγορευτικές γραμμές και πού μπορεί να φτάσει, αλλά δεν είναι σίγουρο αν την αρνητική στάση Σαμαρά θα την ακολουθήσουν και άλλοι.

Αμφισβήτηση

Μέσα σε ένα γενικότερο κλίμα εσωκομματικής ώσμωσης, η κυβέρνηση έχει μπροστά της κρίσιμα μέτωπα με κυρίαρχο το μέτωπο της πανδημίας. Το οποίο θα πρέπει να τονίσουμε ότι συσχετίζεται με την γενικότερη αμφισβήτηση που υφίσταται η κυβέρνηση για το εμβολιαστικό πρόγραμμα.

Το ποσοστό είναι χαμηλό σε σχέση με τις ευρωπαϊκές χώρες, ενώ οι θάνατοι ανά εκατομμύριο πολιτών είναι πολύ πιο πάνω από τον μέσο όρο στην Ε.Ε. Τούτων δοθέντων, έχει ξεκινήσει από το κυβερνητικό επιτελείο μία νέα προσέγγιση αυξημένων ελευθεριών στους εμβολιασμένους, η οποία αποτυπώθηκε ξεκάθαρα στις ανακοινώσεις που προέβη την Τετάρτη ο υπουργός Υγείας Θανάσης Πλεύρης.

Οι νέες ελευθερίες εικάζουν και ευελπιστούν ορισμένοι ότι θα αυξήσουν τα κίνητρα εμβολιασμού, χωρίς να είναι, όμως, ξεκάθαρος ο πραγματικός στόχος της κυβέρνησης, καθώς από το Μαξίμου διαρρέεται ότι οι πολίτες με φυσική ανοσία είναι τριπλάσιοι από αυτούς που έχουν καταγραφεί εργαστηριακά, άρα μειώνεται ο στόχος του 70-80%.

Η ελληνογαλλική συμφωνία

Τέλος, η ελληνογαλλική συμφωνία για τις φρεγάτες Belharra, η οποία αποτελεί μία ξεκάθαρη αναβάθμιση του ελληνικού στόλου, δημιουργεί νέα δεδομένα στην περιοχή. Η Γαλλία μπαίνει ξεκάθαρα σε ηγετικό ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο, καθοριστικό για τις ισορροπίες στην περιοχή αφενός, και αφετέρου για την συγκράτηση και ενδυνάμωση των ελληνικών συμμαχιών με τις χώρες που βρέχονται από την Μεσόγειο.

Αυτό, βεβαίως, δεν σημαίνει ότι η Τουρκία θα κάτσει με δεμένα χέρια. Αντιθέτως, όπως φαίνεται θα τραβήξει το σχοινί όσο δεν πάει. Παράδειγμα, ότι έστειλε επιστολή στον ΟΗΕ σχετικά με την κυριαρχία των ελληνικών νησιών, δείγμα ότι ετοιμάζει αποσταθεροποιητική ενέργεια στην περιοχή μετά το βολικό modus operandi του καλοκαιριού, προκειμένου να σωθεί η τουριστική χρονιά και για τις δύο χώρες.

Ωστόσο, οι επιτελικοί του Πενταγώνου περιμένουν θερμό επεισόδιο, οι διερευνητικές, δε, αποτελούν μία επίφαση προς την Ε.Ε ότι «υπάρχει διάλογος» και όλα θα εξαρτηθούν από τις ισορροπίες μέσα στην Ε.Ε. και κυρίως τι θα γίνει με την Γερμανία. Οι νέες ισορροπίες στην συγκυβέρνηση θα δείξουν πού θα κινηθεί και η Ευρώπη, διότι οι ΗΠΑ ήδη έχουν κρατήσει απομονωτικές αποστάσεις από την Τουρκία.