Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης, η οικογένεια, φίλοι, στελέχη του ΠΑΣΟΚ, σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος και πλήθος πολιτών αποχαιρέτισαν σήμερα τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, ο οποίος ετάφη στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών λίγο πριν τις 15:00.
Η εξόδιος ακολουθία τελέστηκε στη Μητρόπολη Αθηνών, παρουσία της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας, ενώ η τελετή ολοκληρώθηκε με τη μεταφορά της σορού του εκλιπόντος στο Α’ Νεκροταφείο για την ταφή του, δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου.
Η πομπή πέρασε έξω από τη Βουλή
Σκεπασμένο με την Ελληνική σημαία βγήκε από τη Μητρόπολη το φέρετρο με τον Κώστα Σημίτη
Οι επικήδειοι και η αποχαιρετιστήρια τελετή
Στην επικήδεια ομιλία του, ο κ. Μητσοτάκης αναφέρθηκε στις τρεις παρακαταθήκες που αφήνει ο πρώην πρωθυπουργός.
«Τρεις παρακαταθήκες είναι ορατές: Η αταλάντευτη πίστη του στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Ο τρόπος διακυβέρνησης με πρωταγωνιστή το περίφημο μπλοκάκι, τις σημειώσεις όπου καταγράφονταν μεθοδικά οι διακηρύξεις που έγιναν πράξη, παράδειγμα του πόση σημασία πρέπει να δίνει ένας ηγέτης στην αποτελεσματικότητα. Η τρίτη ιδιότητα ήταν αυτή ενός πολιτικού που δίπλα στα πολιτικά του καθήκοντα έβρισκε χρόνο να διαβάζει, να παρακολουθεί θέατρο. Αγάπησε αληθινά τον ρόλο του συζύγου και του πατέρα», ανέφερε.
Κάνοντας αναφορά στη δημοκρατική συνέπεια του Κώστα Σημίτη, ο κ. Μητσοτάκης ανέφερε ότι «δεν μπήκε ποτέ στον πειρασμό να μεταλλαχθεί και να γίνει αρεστός, προσχωρώντας σε ξένο τρόπο συμπεριφοράς». Με τη στάση του υπήρξε μια εξαίρεση στον πολύβουο χώρο των συνθημάτων και την υπερβολή των ακραίων κομματικών αντιπαραθέσεων.
Επίσης, αποτέλεσε παράδειγμα του «πώς ένα πολιτικός μπορεί να παραμείνει ενεργός πολίτης μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας».
Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε και στον τρόπο με τον οποίο ο Κώστας Σημίτης αντιλαμβανόταν την άσκηση της εξουσίας, καθώς έλεγε ότι η κυβέρνηση υπάρχει όχι για να διαιωνίζει την εξουσία της, αλλά για να βοηθά την κοινωνία επιδιώκοντας τις ευρύτερες συναινέσεις, βαδίζοντας συχνά και απέναντι στο ρεύμα.
«Δύσκολα θα μπορούσε να διαφωνήσει κανείς με τον Κώστα Σημίτη όταν σε αυτό αντικατοπτρίζεται η προσπάθεια της πατρίδας να απαλλαγεί από βαρίδια του παρελθόντος», είπε ο κ. Μητσοτάκης.
Ανδρουλάκης: Αγαπημένε μου πρόεδρε, σήμερα η Ελλάδα υποκλίνεται σε έναν από τους μεγαλύτερους ηγέτες της σύγχρονης Ιστορίας της
Με χίλιες περίπου λέξεις και συγκίνηση, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, αποχαιρέτησε με τον επικήδειό που εκφώνησε από τη Μητρόπολη Αθηνών τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη.
«Η Πατρίδα μας τιμά σήμερα τον Πρωθυπουργό που έκανε πράξη την ισχυρή Ελλάδα στην Ευρώπη και σφράγισε ανεξίτηλα τη μεταπολιτευτική ιστορία του τόπου. Το ΠΑΣΟΚ αποχαιρετά τον δεύτερο Ιστορικό του Ηγέτη, μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου. O πολιτικός κόσμος γίνεται φτωχότερος, καθώς έχασε μια σπουδαία προσωπικότητα διεθνούς εμβέλειας, που εμπλούτιζε δημιουργικά και με ορθό λόγο τον δημόσιο διάλογο», είπε στην αρχή του επικηδείου που εκφώνησε.
Σε προσωπικό επίπεδο αναφέρθηκε στη σχέση του με τον Κώστα Σημίτη, λέγοντας:
«Αγαπημένε μου Πρόεδρε, Με βαθιά συγκίνηση θυμάμαι το μικρό βιβλιαράκι που μου δώρισες σε μια από τις πρώτες μας συζητήσεις. Μια έκδοση του Ομίλου Αλέξανδρου Παπαναστασίου, που είχες ιδρύσει με άλλους ανήσυχους δημοκράτες αγωνιστές στα χρόνια της νιότης σου. Με έκανες κοινωνό της πολιτικής σκέψης σου και των ιδανικών με τα οποία πάντα έδινες τη μάχη ενάντια στη συντήρηση και τη μοιρολατρία. Όποιος διαβάσει εκείνο το κείμενο, αντιλαμβάνεται ότι δεν έδινες μάχες τακτικής.
Είχες εντοπίσει από νωρίς τις ιστορικές ρίζες των παθογενειών του κράτους και είχες διαμορφώσει το πολιτικό όραμα για την υπέρβαση τους. Γι’ αυτό και ήταν διαρκής η πάλη σου απέναντι στον πελατειασμό, τα στερεότυπα και τα κατεστημένα που καθηλώναν την κοινωνία και τη Δημοκρατία. Με δημιουργικές ρήξεις, πολλές φορές κόντρα στο ρεύμα, έκανες πράξη την Ελλάδα της εθνικής αυτοπεποίθησης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της εξωστρέφειας.
Γι’ αυτές τις αξίες αγωνίστηκες από τα μετεμφυλιακά χρόνια, τα χρόνια της χούντας αλλά και αργότερα στη μεταπολίτευση μέσα από το ΠΑΣΟΚ. Συσπείρωσες μια μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία γύρω από το Πολιτικό Όραμα του Εκσυγχρονισμού.
Δίνοντας του όμως ξεκάθαρα προοδευτικό περιεχόμενο, όπως πιστοποιεί το έργο σου, πολύ πριν οι λέξεις χάσουν το πραγματικό τους νόημα. Υποστήριζες ότι καμία μεταρρύθμιση ΔΕΝ είναι πολιτικά ουδέτερη.
Ως “Αριστερός με σοσιαλδημοκρατικές ιδέες”, όπως αυτοχαρακτηριζόσουν, πίστευες ότι η πραγματοποίηση του εκσυγχρονισμού δεν αποτελεί απλώς μια τεχνοκρατική διαδικασία, αλλά συνεπάγεται κινητοποίηση και κοινωνικό αγώνα . Ο πολίτης σε αυτήν τη διαδικασία πρέπει να έχει ΑΞΙΑ και να είναι ΣΥΜΜΕΤΟΧΟΣ. Αλλιώς καμία μεταρρύθμιση δεν πρόκειται να αντέξει μακροπρόθεσμα.
Η σημασία των παραπάνω θέσεων καταδείχθηκε στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Μια κρίση, βεβαίως, για την οποία έγκαιρα και με τόλμη είχες προειδοποιήσει από το βήμα της Βουλής το 2008».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο έργο και την παρακαταθήκη του Κώστα Σημίτη.
«Το έργο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ την περίοδο 1996-2004 συνδέθηκε με μια από τις πιο δημιουργικές περιόδους της σύγχρονης Ελλάδας. Ο Κώστας Σημίτης υπήρξε ο καταλληλότερος ηγέτης, σε μια εποχή ραγδαίων μεταβολών και τεράστιων προκλήσεων: Η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση είχε εισέλθει σε ανεπίστρεπτη πορεία, ενώ η εντεινόμενη παγκοσμιοποίηση απαιτούσε επεξεργασμένο σχέδιο προσαρμογής από τα εθνικά κράτη, ώστε να μη βυθιστούν οι κοινωνίες τους σε παρακμή.
Ο πολιτικός, που έλεγε λίγα αλλά σχεδίαζε και έπραττε πολλά, ένωσε τα χέρια με τον ελληνικό λαό στο δρόμο της σύγκλισης με τις πιο ανεπτυγμένες οικονομίες της Ευρώπης. Τα επιτεύγματα της κυβέρνησης του είναι σταθμοί στην ιστορία του τόπου.
Η είσοδος της Ελλάδας στο ευρώ και η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση με άλυτο το Κυπριακό. Θέλω πραγματικά να αναλογιστείτε τις επιπτώσεις με τις οποίες θα ήταν αντιμέτωπος ο ελληνισμός από τις τουρκικές επιδιώξεις για διχοτόμηση του νησιού, αν ο διορατικός αυτός ηγέτης δεν είχε σχεδιάσει αυτή τη μεγάλη εθνική επιτυχία.
Ο Κώστας Σημίτης ήταν συνδιαμορφωτής της Ιστορίας, όχι παρακολούθημά της. Ισότιμος συνομιλητής των ισχυρότερων ηγετών που κέρδιζε με την αξιοπιστία και τον ρεαλισμό του. Εξέφραζε διακριτή άποψη στη βάση των δικών του «πιστεύω», όπως έκανε αγωνιζόμενος για μια αυτοδύναμη «Ευρώπη των λαών», ακόμα και αντιτασσόμενος στην αμερικανική εισβολή στο Ιράκ.
Το 2004, άφησε την Ελλάδα πιο αισιόδοξη και ισχυρή από ποτέ. Η επιτυχημένη προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν απόδειξη ότι η χώρα, όταν διαθέτει ηγεσία με σχέδιο, μπορεί να αναδείξει τον καλύτερό της εαυτό .
Η σημαντικότερη όμως παρακαταθήκη που αφήνει, είναι το όραμα για διαρκή ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΓΚΛΙΣΗ με τις πιο ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες. Πίστευε βαθιά ότι η Ελλάδα δεν είναι καταδικασμένη στην υστέρηση. Ας φανταστούμε πως θα ήταν η πατρίδα μας χωρίς τα μεγάλα έργα υποδομών όπως η γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, η Εγνατία Οδός, το Μετρό, η Αττική Οδός, το αεροδρόμιο “Ελευθέριος Βενιζέλος” και άλλα πολλά. Σταθερές του προτεραιότητες ήταν το ισχυρό Κοινωνικό Κράτος, η Στήριξη του κόσμου της Εργασίας και η συνετή Δημοσιονομική Πολιτική.
Έδωσε πνοή στα δημόσια πανεπιστήμια. Στήριξε τη δημόσια υγεία με 11 νέα νοσοκομεία και εφάρμοσε μόνιμες κοινωνικές παρεμβάσεις, όπως το ΕΚΑΣ και η Βοήθεια στο Σπίτι. Προήγαγε τον θεσμικό εκσυγχρονισμό του κράτους και της Δημόσιας Διοίκησης, με τη συνταγματική κατοχύρωση των ανεξάρτητων αρχών, την ίδρυση των ΚΕΠ και την προώθηση πλήθους μεταρρυθμίσεων που βελτίωσαν τη ζωή των πολιτών. Γιατί εν τέλει ο πραγματικός προοδευτικός εκσυγχρονισμός είναι ολόπλευρος.
Δεν σημαίνει μόνο οικονομική πρόοδο. Σημαίνει ταυτόχρονα ενίσχυση των θεσμών και σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αναβάθμιση και όχι υποβάθμιση του κράτους δίκαιου. Σημαίνει διαφάνεια και υπευθυνότητα στη λήψη των αποφάσεων, δίκαιο μέρισμα από την ανάπτυξη και όχι διεύρυνση των ανισοτήτων.
Πραγματικός εκσυγχρονισμός σημαίνει ένα δικαιότερο φορολογικό σύστημα που στηρίζει τον κόσμο της εργασίας. Αξιοποίηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων για την περιφερειακή ανάπτυξη και όχι για την πελατειακή νομή τους από ισχυρά συμφέροντα. Αυτή είναι η παρακαταθήκη του Κώστα Σημίτη, η οποία αποτελεί διαρκές κοινωνικό ζητούμενο και πολιτική πυξίδα του Κινήματός μας».
«Αγαπημένε μας πρόεδρε, Πορεύτηκες με ένα σπάνιο πολιτικό ήθος στη δημόσια παρουσία σου. Πάντα παρών στις μεγάλες μάχες της Παράταξής μας. Η ακεραιότητα, η θεσμικότητα και η μεθοδικότητά σου έγραψαν ιστορία. Ανήκεις πλέον στο Πάνθεον των μεγάλων ευρωπαίων ηγετών.
Σε μια εποχή που η φιλελεύθερη δημοκρατία και η κοινωνική συνοχή απειλούνται, σοσιαλδημοκράτες πολιτικοί, όπως εσύ, αποτελούν φάρους για όλους εμάς που μοιραζόμαστε τις ίδιες πολιτικές πεποιθήσεις. Αλλά και στην προσωπική σου ζωή υπήρξες υπόδειγμα σεμνότητας και απλότητας. Πάντοτε διακριτικά, χωρίς τυμπανοκρουσίες και ηθικολογίες.
Ήσουν το πολιτικό αντίδοτο στην αλαζονεία της εξουσίας. Μας έδειξες ότι πολλά που φαίνονται ανέφικτα, είναι στο χέρι μας να τα πετύχουμε. Ότι ένας διαφορετικός δρόμος απέναντι στη συντήρηση, είναι εφικτός: Αυτόν τον προοδευτικό πατριωτισμό υπηρέτησες σε όλη σου τη διαδρομή.
Σήμερα η Ελλάδα υποκλίνεται σε έναν από τους μεγαλύτερους ηγέτες της σύγχρονης Ιστορίας της. Αιωνία σου η μνήμη αγαπημένε μου Πρόεδρε», κατέληξε ο Νίκος Ανδρουλάκης.
Σακελλαροπούλου: Yπερασπίστηκε με πάθος και λογική τη Δημοκρατία και τις Αρχές της
Στο έργο και τη διαδρομή του Κώστα Σημίτη αναφέρθηκε στον επικήδειό της από τη Μητρόπολη Αθηνών, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
«Η 8ετης θητεία Σημίτη, έφερε σημαντικές κατακτήσεις. Συνοδεύτηκε από κορυφαίες στιγμές που καθόρισαν την πορεία της χώρας που λάμπουν σαν κορυφαία επιτεύγματα. Ήταν πράος λιτός και αυτάρκης με αγάπη στον πολιτισμό και τις τέχνες», ανέφερε η Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
Όπως είπε η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, «με κυρία αναφορά τον εκσυγχρονισμό εισήγαγε στην πολιτική συνείδηση μια μέθοδο με έμφαση στον προγραμματισμό, τη χαμηλότονη συστηματική εργασία, μακρυά από λαϊκιστικές ευκολίες. Με λόγο μετριοπαθή και μετρημένο και ήθος Δημοκρατικό. Ο εκσυγχρονισμός του υπήρξε μια συνεχής μεταρρυθμιστική πρόκληση».
«Ήταν δοτικός στη σύζυγό του και τις κόρες τους. Οι μαρτυρίες καταδεικνύουν πόσο θα λείψει, αλλά το υπόδειγμά του θα παραμείνει ζωντανό σαν παρακαταθήκη», κατέληξε στον επικήδειό της.
Τάσος Γιαννίτσης: Έβαλε τη χώρα πάνω από τον εαυτό του
Συγκινημένος, αποχαιρέτησε με τον επικήδειο που εκφώνησε ο Τάσος Γιαννίτσης τον Κώστα Σημίτη.
Ο Τάσος Γιαννίτης που εκτός από συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού, ήταν και προσωπικός του φίλος, αναφέρθηκε στη διαδρομή του Κώστα Σημίτη, αλλά και στην παρακαταθήκη που αφήνει στη χώρα.
Όπως είπε ο Κώστας Σημίτης «έβαλε τη χώρα πάνω από τον εαυτό του».
«Η παρουσία όλου του πολιτικού φάσματος, αποδεικνύει το μέγεθος της τιμής για τον Κώστα Σημίτη. Μας έκανε υπερήφανους, μας έδωσε υπόσταση. Αφιέρωσε τη ζωή του για να πάει η Ελλάδα πολύ ψηλότερα. Και την πήγε. Κατανόησε ότι η θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη, βασιζόταν στο να κατανοήσει το σφυγμό της εποχής και να τον μεταβιβάσει στο κόμμα του και την κοινωνία. Και το πέτυχε.
Πήγε μόνο μπροστά συχνά με προσωπικό και πολιτικό κόστος. Ήταν μια σπάνια προσωπικότητας που τον σφράγισαν οι γονείς του, τα ταραχώδη χρόνια της δικτατορίας, το πώς προχωρούσαν οι χώρες της Ευρώπης ενώ ήμασταν στο γύψο και η πίστη του στο ΠΑΣΟΚ», ανέφερε.
Όπως είπε ο Τάσος Γιαννίτσης «από το 1996 που ανέλαβε πρωθυπουργός δημιούργησε μια αύρα για τον εκσυγχρονισμό. Αφορούσε μια συνολική αντίληψη που εξέπεμπε ο ίδιος με τη συμπεριφορά τις πράξεις και την αντίληψή του. Όλα αυτά σήμαιναν και την οικοδόμηση του βάρους της Ελλάδας σε διεθνές επίπεδο όπως η ένταξη στην ΟΝΕ και η ευρωπαϊκή πορεία της Κύπρου.
Εκτός από την τιμή που οφείλουμε στον ίδιο είμαστε εδώ για να συμπαρασταθούμε στην αγαπημένη οικογένειά του. Είναι η οικογένεια από την οποία στερήσαμε πολλά χρόνια τον άνθρωπό τους και πρέπει να την τιμήσουμε».
«Πρόεδρε, Κωνσταντίνε θα σε θυμάμαι για τις μη επίσημες συναντήσεις μας, τις ανθρώπινες στιγμές, τη συμπαράστασή. Καλό ταξίδι πρόεδρε η Ελλάδα πενθεί για την απώλειά σου. Καλό ταξίδι Κωνσταντίνε σε αποχαιρετούμε με ευγνωμοσύνη», κατέληξε.
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: Η γνωριμία με τον Κώστα Σημίτη παίζοντας ποδόσφαιρο και το ταξίδι στην Αίγινα
Συγκινησιακά φορτισμένος εμφανίστηκε στην επικήδεια ομιλία του ο ομότιμος καθηγητής Κοινωνιολογίας και παιδικός φίλος του Κώστα Σημίτη, Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, που αποκάλυψε άγνωστα περιστατικά της ζωής του πρώην πρωθυπουργού.
Οι δυο τους γνωρίστηκαν όταν ήταν παιδιά, μέσω του Κωνσταντίνου Πουλαντζά. «Ήρθε και με βρήκε και μου είπε “έλα, θα παίξουμε ποδόσφαιρο και θα γνωρίσεις ένα εξαιρετικό παιδί, τον Κώστα Σημίτη”», είπε ο καθηγητής.
Η παρέα έπαιξε ποδόσφαιρο στην πλατεία Δεξαμενής. Και κάπως έτσι, άρχισε ο κ. Τσουκαλάς να συναγελάζεται με τον πρώην πρωθυπουργό. Η παρέα διαλύθηκε με έναν περίεργο τρόπο.
«Ο μεν Πουλαντζάς αυτοκτόνησε από το σπίτι μου, ο Σημίτης έγινε πρωθυπουργός κι εγώ βρίσκομαι μετά από 50-60 χρόνια να τον αποχαιρετήσω αλλά μαζί και μια ολόκληρη εποχή και έναν κόσμο που δεν υπάρχει πια», ανέφερε.
Το ταξίδι με τον μεθυσμένο βαρκάρη στην Αίγινα
Ο κ. Τσουκαλάς αποκάλυψε και άλλο ένα άγνωστο περιστατικό από τη ζωή του Κώστα Σημίτη και μάλιστα από την περίοδο που ήταν πρωθυπουργός.
Ο Κώστας Σημίτης βρισκόταν στην Αίγινα και η παρέα αναζητούσε ένα καΐκι για να κάνει τον γύρο της μονής.
«Ο βαρκάρης ήταν μεθυσμένος και κορόιδευε. Όταν ο Σημίτης ήρθε στη βάρκα, ο βαρκάρης γέλαγε. Θυμάμαι ότι εσύ μπροστά στην πλώρη ήσουν πολύ ευτυχής. Έβρεξες τα γυμνά σου πόδια στο νερό και εξέπεμπες μια γαλήνια χαρά απολαμβάνοντας την πρόσκαιρη ανωνυμία σου», είπε ο κ. Τσουκαλάς, κάνοντας λόγο για μία από τις εικόνες που κρατά για να τον αποχαιρετήσει.
Προσανατολισμένος στην ανάγκη βελτίωσης της Ελλάδας
Ο κ. Τσουκαλάς αναφέρθηκε και στον χαρακτήρα και τον προσανατολισμό του Κώστα Σημίτη, λέγοντας ότι ο πρώην πρωθυπουργός ήταν προσανατολισμένος στην ανάγκη βελτίωσης της Ελλάδας, πιστεύοντας ότι η χώρα θα πρέπει «να δρα μέσα στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι όχι με αναφορά στο παρελθόν αλλά με αναφορά στο μέλλον».
«Οι πεποιθήσεις του ήταν αμετακίνητες γι’ αυτό δεν άφηνε τίποτα στην τύχη. Ίσως γιατί η τύχη δεν έχει κανόνες και συχνά είναι άδικη. Ο Σημίτης προσπαθούσε να καλλιεργήσει ορθολογικά να καλλιεργήσει τα αποτελέσματα της τύχης», είπε.
Ο ίδιος αγαπούσε το σπίτι στους Αγίους Θεοδώρους, που έβλεπε στη θάλασσα. Δεν μπορούσε να φανταστεί ότι το τελευταίο που θα αντίκριζε θα ήταν αυτό.
«Ο Σημίτης δεν έκανε ποτέ αυτό που λέγεται πολιτική καριέρα»
Μετά το σχολείο οι δύο φίλοι ακολούθησαν χωριστούς δρόμους. Ο Κώστας Σημίτης πήγε στη Γερμανία για σπουδές στη νομική κι ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς παρέμεινε στην Ελλάδα.
Οι δυο τους ξαναβρέθηκαν ως «ως ιδρυτικά μέλη του ομίλου Αλέξανδρος Παπαναστασίου σε γραφεία που παραχώρησε ο πατέρας του. Μαζί φτιάχναμε αυτοσχέδιες προκηρύξεις, μαζί ενταχθήκαμε στη Δημοκρατική Άμυνα ώσπου μαζί εγκαταλείψαμε την Ελλάδα αφού είχαμε μπλεξίματα με τη Δικτατορία», θυμάται ο κ. Τσουκαλάς.
Ωστόσο, ο Κώστας Σημίτης δεν περιορίστηκε στη λαμπρή ακαδημαϊκή καριέρα, καθώς με την επιστροφή του αφιερώθηκε στην πολιτική, με μία διαφορετική συμπεριφορά. «Δεν έκανες ποτέ αυτό που ονομάζεται πολιτική καριέρα», ανέφερε.
Ο κ. Τσουκαλάς αναφέρθηκε και στον χαρακτήρα του Κώστα Σημίτη. «Παρέμενε πάντα ένας ιδιωτικός άνθρωπος, ένας τρυφερός, συναισθηματικός, σεμνός άνθρωπος που ασχολείτο με τον περίγυρο και δεν το έδειχνε ποτέ», είπε, προσθέτοντας ότι έκανε όσα μπορούσε για να βοηθήσει τους άλλους χωρίς να θέλει να φανεί δημόσια.
