Το τι γίνεται αυτή την περίοδο στο χώρο των βιομηχανιών και των εργοστασίων στην Ευρώπη, μάλλον δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει.

Μόλις προ ημερών έκλεισε το μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής χάρτου στη Γερμανία και στα ελληνικά σούπερ μάρκετ είχαμε, ευτυχώς για λίγο, τον πόλεμο προμήθειας χαρτιών υγείας – υπήρξα αυτόπτης μάρτυρας καβγάδων μεταξύ πελατών για το ποιος θα πάρει σειρά ή περισσότερα πακέτα! Αλλά και σε μεγάλα εργοστάσια, που παράγουν αλουμίνιο, ψευδάργυρο και άλλα στοιχεία απαραίτητα για την αυτοκινητοβιομηχανία και τις κατασκευές, τα προβλήματα από την εκτίναξη των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας, έχει τις πολύ αρνητικές συνέπειές της

Θέλετε παραδείγματα; Από μία αρχική έρευνα, κατέγραψα πρόχειρα τα ακόλουθα:

Η νορβηγική Norsk Hydro ανακοίνωσε ότι θα προβεί στο κλείσιμο του εργοστασίου Slovalco αλουμινίου στην Σλοβακία στο τέλος Σεπτεμβρίου.

Κλείνει το μεταλλουργικό εργοστάσιο Budel στην Ολλανδία που ελέγχεται από το γκρουπ της Trafigura.

Μετά τη δήλωση αυτή αυξήθηκε η τιμή του ψευδαργύρου πάνω από 7% στο Χρηματιστήριο Μετάλλων του Λονδίνου (LME).

H Glencor ανακοίνωσε ότι δεν θα παραδώσει τις ποσότητες ψευδαργύρου που είχε συμφωνήσει.

Η γερμανική Aurubis, η μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής χαλκού στην Ευρώπη δήλωσε ότι θα μειώσει στο μίνιμουμ τη χρήση φυσικού αερίου και θα μεταφέρει το κόστος στους πελάτες της.

Με απλά λόγια, η ευρωπαϊκή βιομηχανία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα, που εκτείνονται σε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων της, οδηγώντας σε μείωση της παραγωγής ή κλείσιμο ευρωπαϊκών εργοστασίων παραγωγής χημικών προϊόντων, λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων.

Και αν επαληθευτούν οι εκτιμήσεις για ύφεση και περαιτέρω γενίκευση της αύξησης των τιμών, όχι μόνο το 2023 , αλλά ότι τα φαινόμενα θα διαχυθούν και στα επόμενα 3-5 χρόνια, τότε (θα) μιλάμε για οικονομική τραγωδία στην ευρωπαϊκή ήπειρο…

Διαβάστε ακόμη: