Μέσα σε όλα τα περίεργα και έκνομα που βιώνουμε τον τελευταίο καιρό,  προχθές βγήκε ένα ΦΕΚ που μειώνει σε δύο μήνες και συγκεκριμένα μέχρι τις 18/09/2023 (από έξι μήνες που ήταν αρχικά) τη χαριστική περίοδο αναστολής είσπραξης βεβαιωμένων οφειλών προς το Δημόσιο, σε ορισμένες από τις πυρόπληκτες περιοχές, σύμφωνα με τροποιητική απόφαση που υπέγραψε ο υφυπουργός Οικονομικών Χάρης Θεοχάρης.

Σε αυτή τη διάταξη περί 6μηνης αναστολής βρήκε… «ομπρέλα» το Καζίνο στο Λουτράκι για να συνεχίσει να λειτουργεί (και να εισπράττουν οι μέτοχοι) χωρίς να πληρώνει στο Δημόσιο και στα Ασφαλιστικά Ταμεία αυτά που οφείλει.

Μιλάμε για οικονομικό θαύμα ή για διακομματική διαπλοκή;

Πάντως, το καζίνο στο Λουτράκι έχει αποδειχθεί χρυσή δουλειά, γιατί τελικά λειτουργεί εκτός του πλαισίου που ισχύει για όλα τα άλλα καζίνο.

Μιλάμε για τον ορισμό του στρατηγικού κακοπληρωτή και το ερώτημα είναι ο Δημήτρης Ντζανάτος της Επιτροπής Παιγνίων, που είναι η αρμόδια αρχή να εφαρμόσει τον νόμο, δεν βλέπει ότι τα όρια της ανοχής έχουν ξεπεραστεί προ πολλού και οι παραβάσεις σε βάρος των συμφερόντων του Δημοσίου είναι συστηματικές;

Δεν είναι δυνατόν να μην το βλέπει, 46 χρόνια ορκωτός ελεγκτής ήταν ο άνθρωπος, πουλιά στον αέρα πιάνει, οπότε μάλλον κάτι άλλο πρέπει να συμβαίνει.

Επομένως το ερώτημα που τίθεται στο τέλος της ημέρας είναι σαφές και ξεκάθαρο: Ποιος είναι άραγε ο αόρατος προστάτης αυτής της ακολασίας;

Ποιος καλύπτει με τη σιωπή του τα αμαρτήματα (εις βάρος του Δημοσίου και όχι μόνο) του εν λόγω Καζίνο!

Θα ανατρέξω στις σελίδες του βιβλίου του “Επιτελικό κράτος: Προαπαιτούμενο υπέρβασης της παρακμής”, μπας και καταλάβω σε ποια παρακμή αναφέρεται.

Είμαι περίεργος να δω, τι άλλο κόλπο θα σκαρφιστούν για να μπορέσει να συνεχίσει τη λειτουργία του (μαζί με την πολιτική του “δεν πληρώνω”) το καζίνο στο Λουτράκι.

Διαβάστε ακόμη: