Ένα ακόμη εμπόδιο μπαίνει στον δρόμο του σχεδίου του Άκη Σκέρτσου για τη δημιουργία του κυβερνητικού campus στον Υμηττό, στην έκταση του πρώην εργοστασίου της ΠΥΡΚΑΛ.

Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τον τρόπο εφαρμογής του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού (ΝΟΚ) φέρνει ανατροπές στον αρχικό σχεδιασμό, υποχρεώνοντας το Υπερταμείο να αναπροσαρμόσει τις προμελέτες και να περιμένει το τελικό Προεδρικό Διάταγμα που θα εξειδικεύσει τις αλλαγές.

Οι απαραίτητες προσαρμογές στο νόμο λένε αρμόδιες πηγές έχουν ήδη δρομολογηθεί, ώστε τα σχέδια να συμβαδίζουν με τη νομολογία του ΣτΕ βάζοντας όμως νέα εμπόδια στον μεγάλο διαγωνισμό ύψους 421 εκατ. ευρώ μετά την προσφυγή στο ΣτΕ που έχουν καταθέσει κάτοικοι και φορείς της Δάφνης για το κυβερνητικό σχέδιο.

Έργο-ορόσημο με ΣΔΙΤ

Ο ανάδοχος που θα επιλεγεί θα αναλάβει για τρεις δεκαετίες την κατασκευή, χρηματοδότηση, λειτουργία και συντήρηση του νέου κυβερνητικού συγκροτήματος και του αστικού πάρκου που θα αναπτυχθούν σε έκταση 154 στρεμμάτων.

Στην πρώτη φάση του διαγωνισμού, πέρσι εκδήλωσαν ενδιαφέρον η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και οι κοινοπραξίες ΑΒΑΞ – ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις και METLEN – INTRAKAT, αλλά έκτοτε η διαδικασία έχει παγώσει.

Τα διαχρονικά «αγκάθια»

Όπως ανέφερε στο συνέδριο για τις υποδομές και μεταφορές ITC 2025 ο κ. Δημήτρης Σαμαράς, επικεφαλής την ομώνυμης εταιρείας μελετών και συμβούλων μηχανικών που συμμετέχει σε σημαντικά έργα υποδομής αλλά και στο νέο πρότζεκτ στον Υμηττό, το έργο της ΠΥΡΚΑΛ αναδεικνύει τις γενικότερες δυσκολίες των κτιριακών ΣΔΙΤ.

Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά σε περιοχές εκτός σχεδίου απαιτούνται Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια, που από μόνα τους μπορεί να καθυστερήσουν την υλοποίηση κατά 1,5 με 2 χρόνια. Οι περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις επίσης παραμένουν χρονοβόρες, ενώ και οι προϋπολογισμοί στηρίζονται συνήθως σε προκαταρκτικές μελέτες, οδηγώντας συχνά σε αναθεωρήσεις ή αλλαγές στο φυσικό αντικείμενο.

Η αξία των ΣΔΙΤ

Παρά τις καθυστερήσεις, ο κ. Σαμαράς θεωρεί τις ΣΔΙΤ «εξαιρετικό εργαλείο» για κρίσιμες υποδομές, καθώς κινητοποιούν ιδιωτικά κεφάλαια, κατανέμουν δίκαια το ρίσκο και οδηγούν σε καλύτερη ποιότητα έργων χάρη στη μακροχρόνια ευθύνη συντήρησης του ιδιώτη.

Υπενθυμίζει μάλιστα ότι η Ελλάδα βρίσκεται στη δεύτερη θέση παγκοσμίως, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, για τις διαγωνιστικές διαδικασίες στα ΣΔΙΤ.

«Το ζητούμενο είναι να περιοριστούν οι καθυστερήσεις και να σχεδιάζονται πιο ρεαλιστικοί προϋπολογισμοί. Μόνο έτσι θα δούμε τα έργα να προχωρούν στον χρόνο που απαιτεί η κοινωνία», καταλήγει.

Διαβάστε ακόμη: